گردباد مبارزات توده ها

 

گردباد مبارزات توده ها در گرامیداشت یاد جانباخته گان

 
امروز بار دیگر توده ها در جای جای ایران دست به مبارزاتی توفانی زدند و به حکومت خامنه ای و پاسداران جنایتکارش که در باد سرکوب چند روز اخیر خود خوابیده بودند و نطق های کورشان باز شده بود، پیام دادند که با ریختن نقشه های پلید و سرکوب های خشن و وحشیانه نمی توانند توده ها را از راهی که در پیش گرفته اند باز دارد.
در این روز در بسیاری شهرهای بزرگ و کوچک توده ها برای گرامیداشت یاد فرزندان برومند و دلاور خود در چهلمین روز چان باختن شان به میدان آمدند و نه تنها یاد و راه آنها را ارج نهادند بلکه با آنها پیمان بستند که مبارزه ی آنها را برای بنا نهادن ایرانی که در آن این پلیدان نباشند، ایرانی از آن توده ها، ایرانی با حکومتی دموکراتیک ادامه دهند.
ستاره گان درخشان آسمان انقلاب
این ها بودند این قهرمانان جانباخته ی راه خلق و انقلاب که اکنون دیگر ستاره گانی درخشان در آسمان ایران هستند و این ها هستند شهرهایی که این مبارزان را پرورش دادند:
حدیث نجفی و پارسا رضا دوست در کرج،
بهنام لایق پور در رشت
امیر نوروزی در بندرانزلی
غزاله چلاوی در آمل
افشین آشام در پارسان
مهسا موگویی در فولاد شهر 
جواد حیدری در قزوین 
در این یادبود پدر و مادر نوید افکاری شرکت کردند و توده ها با گفتن نام نوید افکاری یاد پهلوان جوان و مبارز خود را گرامی داشتند و به وی ادای احترام کردند
فرشاد شهید زاده در اراک
و...
تمامی این بزرگداشت ها تبدیل به مبارزه ی جانانه ی توده ها با حکومت خامنه ای شد که مبارزات در کرج به دلیل شرکت جمعیت بیشتر گسترده تر و توفانی تر بود.
جدا از این یادبودها مبارزات همچون هر روز در کردستان ادامه یافت. در مناطق گوناگون تهران و بسیاری شهرستان ها نیز  توده ها مبارزات خود را تداوم بخشیدند.
ما را سر ایستادن نیست!
آنچه توده ها در این روز به حکومت خامنه ای و پاسداران و بسیجی هایش نشان دادند این بود که  آنها را سر ایستادن نیست و این حرکت و مبارزه و انقلاب را نمی توان سرکوب کرد و توده ها را به تسلیم در مقابل این حکومت کثیف و ننگین وادار کرد.
آنچه که انقلاب تا کنون و پس از دسیسه ی شیراز و شدت بخشیدن به سرکوب ها نشان داده است این است که هر جا خامنه ای و پاسداران اش حمله و سرکوب می کنند جایی دیگر سربلند می کند. جوانان مبارز خیابان را سرکوب می کنند، دانشجویان در دانشگاه مبارزه را به اوج می رسانند. به سرکوب دانشگاه و مدارس دست می زنند، محلات مبارزه را پیش می برند، به غرب لشکری کشی می کنند شرق برمی خیزد. جنوب را سرکوب می کنند شمال پرچم را برمی افرازد. و خلاصه راه های حرکت این همه را می بندند یادبودها و بزرگداشت ها تبدیل به مبارزه توده ای بزرگ می شود. سدی است که ترک های زیادی برداشته و هر ترک آن رو به گسترش است و به زودی این ترک ها به ریزش بزرگ تبدیل شده و سیل توده ها راه خواهد افتاد.
هنوز انقلاب همه ی نیروهای خود را وارد میدان نبرد نکرده است!
به گفته ی یکی از مبارزان جوان مان که پاسخ تهدیدهای پاسدار جنایتکار سلامی در این مورد که  سپاه پاسداران وارد می شود را می داد، «این ما هستیم که هنوز همه ی نیروهایمان را وارد میدان نبرد نکرده ایم».
آری! هنوز انقلاب در آغاز راه است. هنوز طبقه ی کارگر خواه در بخش صنعت و خواه در خدمات و به ویژه در حمل و نقل با اعتصابات سراسری خود به طور مستقل و گسترده وارد میدان نشده است. هنوز کشاورزان و زحمتکشان روستا به جز در برخی مناطق مانند کردستان و بلوچستان و برخی از مناطق مرکزی که تا حدودی درگیر شده اند، آنچنان که باید و شاید وارد مبارزه نشده اند. هنوز کسبه و بازاریان وارد یک مبارزه ی سراسری نشده و یک اعتصاب سراسری کامل به راه نینداخته اند..هنوز کارمندان و رده های طبقات متوسط ، وکلا، پزشکان، استادان دانشگاه آن گونه که شایسته است وارد میدان نشده اند و بسیاری دیگر از نیروها همچنین.
این نیروها اگر به طور همه جانبه و سراسری وارد میدان شوند سپاه و ارتش که سهل است اگر تمامی نیروهای کمکی در کشورهای دیگر را نیز که تا توانسته اند از جیب ملت ایران بهشان داده اند خورده اند وارد میدان کنند باز هم کاری ازشان ساخته نیست.
 حکومت دروغ و جنایت، خود را بیشتر نشان می دهد!
از سوی دیگر روز 12 آبان نشان داد که توده های مردم در این دو ماه بسیار بیش از پیش این حکومت دروغ و جنایت را شناخته اند. در گذشته باز توده هایی بودند که برخی از شکل ها و شیوه های تقابل حکومت کثیف را با مبارزات مردم  نمی شناختند اما اکنون به بسیاری از شیوه های مقابله ی خامنه ای و پاسداران اش با جنبش توده ها و فریبکاری ها وشارلاتان بازی های آن پی برده اند. اکنون توده ها عمق کثافتی به نام جمهوری اسلامی را بیش از پیش می شناسند وهمین نیز خشم و کینه شان را افزون کرده و عزم شان را برای سرنگون کردن این حکومت  قوی تر می کند. 
محمد قبادلو
 حکومت خامنه ای و خونخوارانی که به نام قاضی بر دادگاه هایش حکم می رانند، باید بدانند که اکنون هر کاری کنند به ضدش تبدیل می شود.
آنان باید از اقدامات سازمان های اطلاعاتی شان درس بگیرند. این سازمان ها شروین حاجی پور را مجبور به اعتراف اجباری می کنند، جوانان و مردم وی را همچون پیش هنرمند مبارز خود قلمداد می کنند. آنها توماج صالحی را زیر شکنجه در حال ضعف نشان می دهند، مردم وی را قهرمانی قوی می بینند و...
پس خامنه ای و قاضی هایش باید روشن باشند اگر محمد قبادلو و یا هر کدام از این جوانان مبارز را با این هدف که فضای ترس و خاموشی را بر ایران حاکم کنند، اعدام کنند، توده ها آنان را قهرمانان دلیری همچون گلسرخی ها و کرامت دانشیان ها در نظر خواهند آورد و مبارزاتی شدیدتر را علیه حکومت سازمان خواهند داد.
 

گرامی باد یاد تمامی جانباخته گان مبارزات خلق

مرگ برخامنه ای

مرگ بر سپاهی و بسیجی

زنده باد انقلاب

برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق ایران

گروه مائوئیستی راه

 سرخ

ایران

12 آبان 1401