دو فرایند متضاد در تکامل اوضاع
اعتصابات
تازه در روز شنبه 5آذرماه 1401
اعتصاب
دوباره ی کارگران مبارز ذوب آهن اصفهان
جوشکاران
فولاد بافت
کارگران
سیف خودرو
کارگران
لوازم خانگی پارس قزوین
کارگران
شرکت سرما آفرین الوند در شهر صنعتی البرز
خودرو
سازی مرتب
روند
چند روز اخیر به ویژه پس از نخستین اعتصاب کارگران ذوب آهن اصفهان، نشانگر گسترش
اعتصابات کارگری در صنایع تولیدی است. در صورتی که خللی به وجود نیاید چشم انداز
این اعتصابات، درگیر شدن هر چه بیشتر کارگران کارخانه های صنعتی بزرگ و کوچک و به
ویژه صنایع کلیدی و بنابراین گسترش اعتصابات در سراسر ایران خواهد بود. در چنین
فرایندی طبقه ی کارگر می تواند به عنوان یک طبقه ی تولیدی وارد انقلاب شده و در توازن
نیروهای انقلاب و ضد انقلاب و شرایط کلی به گونه ای کیفی تغییر ایجاد کند.
بر
این مبنا و در صورتی که اوضاع به همین شکل ادامه یابد انقلاب کنونی به طور جدی تری
وارد مرحله ی دوم خود خواهد شد. مرحله ای که وجه عمده ی آن اعتصابات سراسری و مرکز
ثقل این اعتصابات سراسری، اعتصابات طبقه ی کارگر به ویژه کارگران صنعتی است که
پیشروترین بخش طبقه ی کارگر ایران هستند.
این
که این اعتصابات اقتصادی باشد و یا آمیخته ای از خواست های اقتصادی و سیاسی در حال
حاضر دارای اهمیت درجه ی اول نیست. کارگران به خوبی می دانند که حکومت دزد و
اختلاس گر از یک سو جز وعده و وعید چیزی به آنها نخواهد داد و از سوی دیگر همان
گونه که تا کنون نشان داده است برای رویارویی با کارگران جز کاربردن خشونت راهی را
در پیش نخواهد گرفت. بنابراین خود حکومت مستبد، اعتصابات کارگری را به سوی
اعتصابات سیاسی سوق خواهد داد. و این ها جدا از این است که بسیاری از کارگران در
حال حاضر ژرف ترین اتحاد قلبی را با جنبش و انقلاب جاری دارند و با تمام وجود مایل
اند که هرآنچه در توان دارند صرف پیشرفت آن کنند.
یک
شعار مهم کارگران خودروسازی بهمن موتور
«کرد
بلوچ آذری، برابری و برادری»
خواست
مرکزی این شعار تنها وحدت طبقه ی کارگر در یک اعتصاب اقتصادی نیست بلکه در عین حال
خواست اتحاد تمامی کارگران با هر ملیتی است. در وجهی گسترده تر این شعار بیان
خواست کارگران از تمامی توده های مردم ایران برای اتحاد بزرگ بر مبنای برابری میان
خلق های ایران است.
رشد
اعتصابات کارگری یعنی رشد اعتصابات دیگر طبقات و گروه ها
روشن
است که گسترش و رشد اعتصابات کارگری خواه به دلیل پیوندها و وابستگی های اقتصادی و
خواه از نظر سیاسی به شکل چشمگیری به روی کارمندان ادارات دولتی و کسبه و دیگر
طبقات میانی جامعه تاثیر گذاشته و آنها را نیز به اعتصاب خواهد کشاند.
خامنه
ای و بسیجی هایش
در
سوی مقابل توده ها یعنی حکومت خامنه ای و پاسداران اش، وضع برعکس است. برخلاف هارت
و پورت های فرمانده سپاه که ما«خطرناک هستیم»( گویا این را به آمریکا می گوید!)،
سخنان خامنه ای در دیدار با بسیجی هایش حکایت از این دارد که یاس و ناامیدی براین نیروها غلبه کرده وریزش در آنها رو به افزایش است و چنانچه این ریزش ها که قطعا محدود به نیروهای بسیج نیست و بدتر
از آن در لایه های پایین و میانی ارتش است، تداوم یابد که خواهد یافت، آن«خطرناک»
ی مورد ادعای فرمانده ی سپاه حتی اگر راست در بیاید جز تقلای بیهوده و بی سرانجام
موجودی مشرف به مرگ چیز دیگری نخواهد بود.
به
این ترتیب برخلاف جنبش خلق که با اعتصابات طبقه ی کارگر رو به گسترش دارد و نیرو و
توان اش علیرغم سرکوب های شدید و افت های نه چندان طولانی رو به افزایش است، نیروهای
حکومت حتی با وجود این همه کشتار و بازداشت رو به کاهش و نزول است.
دو نکته ی مهم:
اولا ریزش نیروهای بسیج تنها ریزش نیروهای بسیج
نیست بلکه نشانه ی مردد و سست شدن و ریزش
بدنه و پایه های اجتماعی جریان خامنه ای و کلا اصول گراهاست( وقتی خواهرزاده خامنه ای
علیه اش برمی خیزد قطعا دیگران نیز برخاسته اند).
و
دوما این ریزش و کاهش نیرو با پند و اندرز دادن به بسیجی ها به دست نیامده است،
بلکه با شعارهای «مرگ بر بسیجی» و «مرگ بر سپاهی» و در کنارش مبارزه ی خیابانی و
رو در روی جانانه جوانان مبارز ما و از جمله گوشمالی ها و مجازات های بحق و متوالی نیروهای دشمن و نیز
به آتش کشیدن بسیاری از پایگاه های بسیج و دیگر مراکز نماد حکومت آخوندها و همچنین با بیش از چهارصد جانباخته و نزدیک به بیست هزار بازداشتی از جبهه خلق به دست
آمده است.
بنابراین
باید کماکان این برخورد دوگانه را تداوم بخشید. از سویی تداوم شعارهای بالا علیه
بسیجی و سپاهی و در کنارش مبارزه ای سترگ با بسیجی و سپاهی و دیگر نیروهای حکومتی
و از دیگر سو، دادن این پیام که نیروهای
ساده و میانی بسیج و سپاه جز گوشت دم توپ دزدان و اختلاس گران آخوند و سران پاسدار
گردن کلفت چیز دیگری نیستند و بهتر است که هر چه زودتر خود را از شر آنها راحت
کرده و به ملت بپیوندند.
هر چه گسترده تر باد اعتصابات کارگری
مرگ بر خامنه ای
مرگ بر سران پاسدار
مرگ بر جمهوری اسلامی
برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق به رهبری طبقه ی کارگر
گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
ششم
آذرماه 1401
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر