۱۴۰۱ آبان ۱۳, جمعه

سرکوب خونین توده های بلوچ

 
 
سرکوب خونین مبارزات توده های بلوچ در خاش
خاش
 خامنه ای و سران پاسدار جنایتکارش پی درپی دست به کشتار و سرکوب توده های بلوچ می زنند. سرکوب خونین امروز گردهمایی توده های بی سلاح در خاش در پی کشتار توده های بلوچ در زاهدان و همراه با به گلوله بستن و زخمی کردن توده ها در سراوان رخ می دهد.
هدف اساسی خامنه ای از این به خاک و خون کشیدن مردمی که تنها جرم شان این است که این نظام را نمی خواهند این است که توانایی و قدرت خود را به رخ کشند و در عین حال با شدت بخشیدن به سرکوب در یک منطقه، فضای وحشت را بر سراسر ایران حاکم کنند.
از سوی دیگر هر زمان توده ها در دیگر مناطق ایران اوج تازه ای را در مبارزات خود می آفرینند، خامنه ای و سران پاسدارش منتظر جمعه می شوند تا به مردم بی دفاع بلوچ حمله کنند و آنها را به رگبار ببندد. حکومت کثیفی که یکی از ستون های فرهنگی استقرارش نمازهای جمعه بود اینک خود به نمازهای جمعه سنی مذهبان بلوچ حمله می کند و آنها را تنها گناه شان این است که حکومت خامنه ای و پاسداران اش را مسبب عقب ماندگی و فقر و فلاکت و بی حقوقی خود می دانند به خاک و خون می کشد.
طبقه ی کارگر و فرهنگیان و دانشجویان و دیگر طبقات مردمی در سراسر ایران همچون پیش توجه ویژه ای به توده های بلوچ خواهند داشت. آنها از مبارزات توده های بلوچ  پشتیبانی کرده  و علیه سیاست سرکوب خونین حکومت سخت ترین مواضع را خواهند گرفت.
 
 خشم و نفرت و کینه در سوگ ها
امروزبزرگداشت( چهلم و هفته و...) یاد جانباخته گان شیرین علیزاده در اصفهان، محمد حسن ترکمان شاهین شهر و کنعان آقایی در کرج برگزار شد. هر جا مردم توانستند گرد آیند آن را به مبارزه علیه حکومت تبدیل کردند و شعارهای خود را علیه آن سر دادند. 
آنچه که سیاست حکومت است این است که به هر شکل مانع برگزاری این سوگ های خشم آگین و مبارزه جویانه شود. آنان تصور می کنند با تهدید کردن خانواده ها، با بستن راه های ورود به آرامستان ها و با عربده کشی در محل و شلیک اشک آور و ... می توانند مانع تداوم مبارزات شوند. اما آنچه که آنها نمی توانند بفهمند این است که مبارزات کنونی به یک محل و منطقه، به یک طبقه یا یک بخش، به یک شکل یا رویه ی مبارزه پایبند نیست. حتی اگر بتوانند از مبارزه ای و مبارزاتی جلوگیری کنند، مبارزه در محل و منطقه ای دیگر، به وسیله طبقه و گروهی دیگر و به شکل و شیوه ای دیگر سر برخواهد آورد و گاه درست جایی که حتی گمان اش را هم نمی کنند.

بایدن: «ما ایران را آزاد می کنیم»!؟
امروز جو بایدن رئیس جمهور امپریالیسم آمریکا در یک سخنرانی گفت: « ما ایران را آزاد می کنیم!». سپس گویا متوجه شد که چه سوتی ای داده و گندی به بار آورده (گرچه اینان عار و درد حالی شان نیست!) در عبارتی دیگر گفت:« مردم ایران به زودی ایران را آزاد می کنند».
از این دو عبارت عبارت نخست مهم تر و اساسی تر است زیرا بیانگر باور واقعی سران آمریکاست و نگاه این امپریالیسم جهانخوار را به ملت های زیر سلطه نشان می دهد. از نگاه اینان ملت های زیرسلطه توان آزادی خود را ندارد بلکه این آنان هستند که باید آنها را«آزاد» کنند!
بایدن گویا تاریخ را از یاد برده است! زیرا در صد سال اخیر و به ویژه پس از جنگ جهانی دوم توده ها در کشورهای زیر سلطه مبارزات بزرگی برای آزادی و استقلال خودشان به پا کردند و حکومت های مرتجع  وابسته به امپریالیسم بسیاری را به زیر کشیدند. و اتفاقا در بیشتر کشورها  توده ها باید خود را از شر امپریالیست های غرب به رهبری همین آمریکا یعنی این رهبر«جهان آزاد» خود را آزاد می کردند. انقلاب های چین و ویتنام نمونه های مشهوری هستند.
از سوی دیگر، آمریکا تا کنون مردم کدام کشور را «آزاد» کرده است که ملت ایران دومی آن باشند؟
جای دوری نمی رویم و همین بیست سال گذشته را نگاه می کنیم. آیا آمریکا توده های مردم افغانستان و عراق را «آزاد» کرد؟ ظاهرا بایدن روی کار آمدن طالبان را «آزاد» کردن مردم افغانستان می داند! یا شاید عراقی را که از هم پاشانده و ده ها تکه کرده است آن هم پس از این همه کشته، کشوری «آزاد» شده می داند!
شاید منظور بایدن لیبی و مصر و سوریه باشد! مردم کدام یک از این کشورها« آزاد» شده اند؟
آیا این امپریالیسم آمریکا و غرب نبود که با دسیسه های جورواجور انقلاب مصر را به کجراه کشید و انقلاب توده های مصر برای آزادی و استقلال کشورشان را خفه کرد؟ آیا کودتای ارتش و برقراری حکومت السیسی وزیر دفاع مرتجع مصر،«آزاد» شدن مردم مصر بوده است؟
نکته ی دیگر در این عبارت معنای «آزاد» کردن است. آزاد کردن از نظر امپریالیست ها، یعنی آوردن حکومتی باب طبع شان در یک کشور زیر سلطه.
گرچه امپریالیست ها سالوس اند و هم اکنون نیز به شکل های گوناگون و برای از دست ندادن خامنه ای و متحجرین حاکم به همین دارودسته کمک می کنند و تغییرات در سیاست های اینان نسبت به جمهوری اسلامی با وجود این همه موس موس کردن افراد و جریان هایی که چشم شان همواره به امپریالیست هاست چیز دندان گیری نداشته است، اما می دانند اگر این حکومت به وسیله ی توده ها سرنگون شود آنها باید برای خود جای پایی داشته باشند. منظور از «آزاد» کردن در این عبارت، تلاش های گوناگون بایدن و دولت او برای ایجاد یک دولت نوکر آمریکا به جای جمهوری اسلامی است. در صورتی که جنبش و انقلاب اوج بیشتری بگیرد این تلاش ها و اشکال آنها، افزون تر و آشکارتر خواهد شد. 
و اما عبارت دوم تا حدودی می تواند درست باشد. توده های مردم ایران با نیروی خویش آزادی واقعی خود را به دست  خواهند آورد و حکومت مستقل و دموکراتیک خویش را خواهند ساخت. دیر یا زودش هنوز مشخص نیست.
 گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
13 آبان 1401
  
   

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر