۱۴۰۱ آبان ۲۸, شنبه

برده شیری برایت می سازیم!

برده شیری برایت می سازیم!

 کودک ملت دلیر 
راستی که «شجاعت» را باید از پاسداران لباس شخصی یاد گرفت!
 تفنگ و هفت تیر را در دستان خود بگیری و در کنارت انبوهی از نیروهای انتظامی باشد و تو با حرص و ولع  به مردمی که سلاح ندارند شلیک کنی! و آنگاه به خود ببالی که چنین آسان می توانی کشتار کنی!
بالای پشت بام بنشینی و با تفنگ دوربین دار توده های بی دفاع را نشانه گیری و شلیک کنی و به خاک و خون کشی و آن گاه فریاد پیروزی برآوری که توانایی هایی نیست که تو نداشته باشی!
ماشینی را گیر آوری و مرد و کودکی را که در آن نشسته اند به گلوله ببندی و ناظر مرگ شان باشی! و به خود غره شوی که کودکی را از پا در آورده ای!
خانواده ای را مجبور کنی که جنازه ی کودک شان را در یخ بگذارند از ترس این که مبادا تو آن «شجاعت» مثال زدنی ات را به کار ببری و جنازه ی این کودک را پنهانی بدزدی و در گوشه ای که خودت دلت می خواهد خاک کنی!
آری شجاعت را که نه، اما ترس و بزدلی و شناعت و شقاوت و پستی و پلشتی را می توان در شما دید!
توده های مردم در این دو ماه بسیار بیش از این چهل سال گذشته به عمق آن کثافتی که شما هستید پی برده اند.
 
«ما ملت کبیریم، ایرانو پس می گیریم!»   
این شعاری است که زینب مولایی شیرزن بختیاری و مادرکیان پیرفلک بر مزار فرزند اش سر داد!( گویا اطلاعاتی های خامنه ای جنایتکار، مادر داغدار را مجبور کرده اند است درباره  شیوه ی کشته شدن فرزنداش چیز دیگری بگوید!)
رسم است که بختیاری ها برای افرادی که دارای خصال برجسته ای همچون شجاعت و بیباکی هستند و یا جوانمرگ می شوند، یک سنگ به شکل شیر بالای خاک شان می گذارند. گرچه این گویا تنها برای مردان است و نه دختران و زنان جوان!؟
و برای تو هم کیان کوچک که نهال انقلاب ایران باید با خون تو آبیاری شود! برده شیری می سازیم و کتاب های کودکان انقلاب را با نام تو آغاز می کنیم!
یاد و خاطره ات گرامی باد! 
 
سمیرم شهر سلاح
سمیرم از شهرهایی است که همواره انقلاب در آن جریان داشته است و اکنون نیز توده ها دوباره در آن به پا خاسته اند.
سمیرم شهر سلاح است!
این شهری است از آن مال آغا مادر مهین و محمد قلی و الله قلی جهانگیری که هر سه کمونیست بودند و در انقلاب 57 و پس از انقلاب برای انقلاب و برای توده ها جنگیدند و همگی جان باختند.
محمد قلی و مهین را در دوم و سوم آبان ماه سال 1360اعدام کردند و الله قلی که به همراه گروه اش در کوه های همان مناطق می جنگید در 24 بهمن سال 1362در محاصره قرار گرفت و تا پایان مبارزه کرد و در نهایت به همراه همرزمان اش با شلیک گلوله های پاسداران و نیروهای اطلاعاتی جان باخت.
یاد مال آغا و یاد هر سه فرزنداش گرامی باد!
درود به مبارزان توده های قشقایی و بویراحمدی  
 
جمعه ی زنان و مردان بلوچ
توده های بلوچ این جمعه همچون جمعه های دیگر به مبارزات خود ادامه دادند. ویژگی مهم این روز شرکت زنان بلوچ در کنار مردان بود. گر چه این شرکت محدود بود اما می توان امیدوار بود که شرکت آنها مقدمه ای باشد برای شرکت هر چه بیشتر زنان در کنار مردان و نه تنها به عنوان تماشاچی بل به عنوان پیشرو مبارزات، سخنران و رهبر...
تردیدی نیست که مردان بلوچ هر روز بیش از روز پیش از شرکت زنان در مبارزات استقبال خواهند کرد و خود مشوق و پشتیبان آنها خواهند بود.
تردیدی نیست که رهبران بلوچ راه را برای شرکت هر چه بیشتر زنان در مبارزات باز خواهند کرد. این گون نیمی از جمعیت اکنون غیرفعال در انقلاب بلوچ، فعال خواهد شد و توفان بلوچ را سهمگین تر خواهد کرد.
 
مبارزات خلق عرب
ما می دانیم که مردان و زنان عرب در مبارزات و راهپیمایی های کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز همواره شرکت داشته اند.
ما می دانیم که جوانان عرب ما در مبارزات اهواز و ماهشهر و دیگر شهرهای خوزستان هستند اما آنها با نام خلق عرب نیستند.
ما می دانیم که توده های عرب شادگان و سوسنگرد به اشکال گوناگون در مبارزات شرکت دارند اما نه با نام و نشان خلق عرب و خواست های این خلق ستمدیده!
 و اکنون!
کجاست آن یزله های پرشور و پرشکوه و زیبا؟
کجاست آن غرش تفنگ ها به نشانه ی شور و شادی و جنگ؟
می دانیم که حکومت هر گونه مبارزه ای را از جانب این خلق ستمدیده به تجزیه طلبی متهم کرده و به شدت سرکوب می کند.
اما باید راهی باشد!
باید راهی جستجو شود!   
 
به یاد آیلار حقی
گلی پرپر شده که به میهن ما هدیه شد!
آیلار حقی دانشجوی سال چهارم پزشکی دانشگاه آزاد تبریز را این کفتارها در چهارشنبه 25 آبان کشتند. وی را از فاصله ی نزدیک با گلوله ساچمه ای زدند.
او را کشتند و گفتند ما نکشتیم!
در مراسم سوگ او توده های  شعار های« ما همه آیلار هستیم، بجنگ تا بجنگیم» و « امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه» سر دادند.
خامنه ای هرگز مردم ایران را نفهمیده و نخواهد فهمید!
 
جنایات لباس شخصی ها
جوانان و توده های مردم ایران چگونه باید با لباس شخصی هایی که عموما تفنگ در دست دارند اما حکومت مسئولیت شان را به عهده نمی گیرد برخورد کنند؟
 آیا این ها همان داعشی های کذایی نیستند؟!
آیا جوانان و مردم نباید آنها را سر جای شان بنشانند و موجبات تضعیف «داعش» را فراهم کنند؟!
 
مرگ بر خامنه ای جنایتکار
مرگ بر پاسداران لباس شخصی
برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق 
 گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
 27آبان 1401 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر