کشتار در شهرهای بوکان و ایذه و کامیاران و سمیرم بی پاسخ نخواهد ماند!
جدا از شهرهای کردستان که همواره یکی پس از دیگری در آنها کشتار صورت گرفته و شهری نیست که در سوگ جانباخته گان قهرمان خود نباشد، شهرهایی مانند ایذه( که کودکی به نام کیان پیر فلک در میان جانباخته گان بود) و سمیرم شهرهایی دارای اهمیت بسیار هستند. این ها مراکزی مهم برای توده های زحمتکش و دلاور قوم های بزرگ ایران بختیاری و لربویراحمدی و قشقایی هستند.
می توان اندیشید که کشتار رژیم در این شهرها بی معنا نیست و پیام مشخصی دارد و به اصطلاح «زهر چشم گرفتن» و «علاج واقعه را قبل از وقوع کردن» است.
کشتار در این شهرها می تواند با این هدف باشد که توده های مبارز این مناطق به مبارزات و نبردهای شدیدتری دست نزنند.
خامنه ای و پاسداران اش از چه چیز ترس و وحشت دارند که توده ها را در این مناطق به خاک وخون می کشند؟
مرگ بر جانیان بزدل سپاه و تفنگ به دست های مزدوری
که به توده های بی دفاع شلیک می کنند و آنها را می کشند!
برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق ایران
گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
25
آبان 1401
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر