هنرمندان و ورزشکاران مبارز و مردمی

 

هنرمندان و ورزشکاران مبارز و مردمی

 

سرکوب احزاب سیاسی و فعال شدن هنرمند و ورزشکار در سیاست

یکی از ویژگی ها کنونی انقلاب ایران این است که به جای احزاب و سازمان های سیاسی برخی از هنرمندان و ورزشکاران، فعال سیاسی شده اند و در امر پیشرفت انقلاب نقش اجرا می کنند. 

در واقع خامنه ای و سران اطلاعاتی اش گمان می کردند که با سرکوب احزاب و سازمان های سیاسی و کشتن بسیاری از رهبران و کادرهای آنها و به همراه آن به زندان انداختن بخشی از هنرمندان از جمله نویسندگان و سینماگران و ترور کردن روشنفکرانی که کار فرهنگی می کردند( قتل های وزارت اطلاعات زیر نظر خامنه ای و بیت رهبری) دیگر هیچ روزنه ای برای بروز کردن و رو آمدن نیروهای مردمی مخالف باز نمانده است و بنابراین خیال آنها می تواند از این که نیروی مخالفی رهبری توده ها را در دست بگیرد راحت باشد.

اما آنچه مبارزه و انقلاب در ایران تا کنون نشان داده این بوده است که حکومت سرکوب حتی اگر تلاش کند  تمامی روزنه ها را ببندد باز در این سد کهنه و فرسوده مفری باز خواهد شد که امکان جریان خروج سیل را آماده کند. مفری که به مرور بازتر خواهد شد و شرایط را برای خود بازیابی احزاب و سازمان های سیاسی طبقات مردمی فراهم خواهد ساخت.

هنرمند و ورزشکار مردمی

اکنون وضع به گونه شده است که بسی از هنرمندان و ورزشکاران به پشتیبانی از خیزش کنونی برخاسته اند و توده های مردم نیز از پیوستن این گونه هنرمندان و ورزشکاران استقبال کرده و می کنند.

نکته ای که این میان اهمیت دارد این است که باید اولا بین هنرمندان و ورزشکارانی که به مردم می پیوندند و آنها که نمی پیوندند فرق گذاشته و آنها را که نپیوسته اند افشا کرد و از سوی دیگر بین کسانی که از صمیم قلب به مردم می پیوندند و آنها که فرصت طلبانه چنین می کنند فرق گذاشت. یکی از مشخصه هایی که این تفاوت را روشن می کند این است که فردی که از صمیم قلب به مردم می پیوندد نخست اگر کاری در گذشته در خدمت به جمهوری اسلامی کرده است مورد نقد قرار داده و از خود انتقادی از ته دل و صادقانه و با بیان دقیق دلایل بودن اش در کنار حکومت به عمل می آورد( این کار را برخی هنرمندان و ورزشکاران انجام داده اند) و دوم این که نه از موضع بالا و خودمحوربینی و منت گذاشتن بر سر توده ها، بلکه با تواضع و فروتنی به جنبش توده ها می پیوندد و به جای پست گذاشتن به طور عملی به همراهی جنبش توده ها پرداخته و در کنار آنها و همچون یکی از آنها به مبارزه می پردازد و نقش پیشرو خویش را کنار توده ها انجام می دهد.

هنرمندان و ورزشکاران پیشرو در کنار توده ها هستند

باید توجه کرد که در دوران کنونی ارزش هنرمند و ورزشکار در این است که در کنار مردم باشد و نه جدا و یا بی تفاوت نسبت به آنچه که در جامعه و بر مردم کشورش می گذرد. دورانی است که دیگر زندگی شخصی هنرمند و ورزشکار به عنوان تافته ی جدا بافته اهمیتی برای توده ها ندارد بلکه آنچه اهمیت دارد این است که این هنرمند و ورزشکار چه موضعی در مورد انقلاب کنونی می گیرد و چه عملی در راستای پیشرفت و تحقق آن انجام می دهد.

به بیانی دیگر اکنون زمانی نیست که جوانان و برخی از مردم دنبال کنند که در زندگی شخصی فرد هنرمند یا ورزشکار چه می گذرد( چه می پوشد و... ) بلکه  برعکس این باید هنرمند و ورزشکار باشد که دنبال کند که مردم اش چگونه زندگی کرده و می کنند و چگونه مبارزه ی خود را پیش می برند.

مسئولیت مهم هنرمندان و ورزشکاران

یکی از نکاتی که هنرمند و ورزشکاری که به مردم می پیوندد باید در مورد آن حساس باشد این است که نفوذ وی در مردم، موضع وی در مورد انقلاب و خدمت وی به پیشرفت آن مورد استفاده نیروهای غیرمردمی و ضد مردمی قرار نگیرد.

در این جا به ویژه صحبت ما در مورد نیروهای رژیم سلطنتی سابق یعنی سرمایه داران کلان ثروت وابسته ی رژیم سابق است که از ایران فرار کرده و چهل سال در بهترین محل های آمریکا و کانادا و اروپا زندگی کردند و اکنون به امید برگرداندن آن بهشت برین محمدرضاشاهی شان دوباره فعال شده اند و تلاش می کنند نخست پشت سلبریتی های خارجه نشین شان و سپس پشت هنرمندان و ورزشکاران داخلی و یا فعالین مدنی مبارز پنهان شوند و امر بازگرداندن ایران ما را به دوران پیشین تحقق بخشند.

این ها به واقع هیچ ندارند جز مشتی رادیو و تلویزیون و سایت و یک ساواک تازه که امر دادن پرچم شیر و خورشید را به دست مردمی که برای پشتیبانی از مبارزات توده ها در ایران به خیابان های کشورهای غربی می آیند سازمان می دهد. این ها با این علم و کتل می خواهند خود را بزرگ نشان داده با هیچ و پوچ کار انقلاب توده ی مردم را به نفع خود تمام کنند.

گرچه برنامه ی سلطنت طلبان و همچنین جمهوری خواهانی که در نوکری کشورهای غربی دست کمی از سلطنت طبان ندارند، در صورت ورود همه جانبه ی طبقه ی کارگر و نیز دیگر طبقات زحمتکش شهر و روستا پیش نخواهد رفت و شکست خواهد خورد، اما هنرمندان و ورزشکاران پیشرو باید در مورد استفاده ی اینان از خود بسیار هوشیار باشند و منافع توده های مردم و ملت ایران را با دقت مراقبت کنند.

توده های مردم ایران خواهان یک حکومت دموکراتیک و ملی هستند نه حکومت استبدادی و وابسته به قدرت های خارجی. این کلید انقلاب و خط قرمز هر فرد پیشرویی است که در کنار توده های مردم و ملت خود ایستاده و برای تحقق آمال و آرزوهای آنان مبارزه می کند.

 

درود بر ورزشکاران و هنرمندان مبارز

مرگ بر جمهوری اسلامی

برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق ایران

 گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

پنجم آذر1401