یاد سارینا و حدیث دو قهرمان جوان خلق گرامی باد!
سارینا اسماعیل زاده نوجوان دختر 16 ساله و حدیث نجفی دختر جوان 23 ساله هر دو اهل مهرشهر کرج بودند. و مهر شهر کرج منطقه ای است که طی ده سال اخیر و به ویژه در آبان 98 یکی از محل هایی بوده است که مبارزات علیه حکومت ستمگر همواره در اوج بوده است.
سارینا و حدیث هر دو در چهارشنبه 30 شهریور طی مبارزه شان با اوباش سپاه خامنه ای و برای آزادی جان باختند.
سارینا را با ضربات باتوم به سرش کشتند و بعد گفتند از پشت بام سقوط کرده است. حدیث را با شلیک شش گلوله ساچمه ای به سر و گردن اش کشتند. این هر دو در جمعه یکم مهرماه در مهر شهر کرج به خاک سپرده شدند در حالی که خانواده ها حتی حق به سوگ نشستن نیز نداشتند.
نوشته ها و تصاویر و ویدیوهایی که از این دو موجود است نشان می دهد که هم سارینا و هم حدیث جوانان بسیار عمیق و با احساس و عاطفه و آگاهی بودند و تشنه ی رهایی از ستم و رسیدن به آزادی.
« نوجوان ایرانی دیگر نوجوان بیست سال پیش نیست. از اوضاع جهان با خبر است.» این هاست سخنان سارینای 16 ساله!
جان باختن حدیث و سارینا همچون نیکا موجی از خشم در میان توده ها برانگیخت. این سه تن همان هفته ی نخست مبارزات جان خود را از دست دادند اما کینه و نفرتی که از این پلیدفکران و دیوصفتان ایجاد کردند در تاریخ جنبش کم سابقه بود. بسیاری از جوانان از زندگی و جان باختن آنها الهام گرفتند و راه آنان را با خشم و شوری بی مانند ادامه دادند. شجاعت و مبارزه و فداکاری و جانفشانی حدیث و سارینا و نیکا این جوان دختران پیشرو، جنبش جوانان را بسیار پیش راند و به آنی که اکنون هست تبدیل کرد.
یادشان گرامی و راه شان پر رهرو باد
زاهدان و بلوچستان
مبارزه ی توده های بلوچ با حکومت جمهوری اسلامی در حال تغییر و تحولی جدی است. این تغییر و تحول اساسا از تکامل مبارزات خلقی زیر ستم ملی و مذهبی که جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران اش دهه هاست بر سر آنها ایستاده و هر گونه حقوقی را از آنها سلب کرده است سرچشمه می گیرد. اما اکنون و تا حدودی نیز با تغییر در سیاست و رفتار حاکم بر رهبران مذهبی آنان مرتبط است.
پس از جمعه ی خونین زاهدان توده های بلوچ از رهبران مذهبی خود خواستند که مواضع شدیدتری در مورد این کشتار و در مورد حاکمان ستمگر و به ویژه در مورد سردسته ی اوباش حاکم یعنی خامنه ای قدرت پرست در پیش بگیرند. و به نظر می رسد که رهبران مذهبی زیر فشار توده ها چنین مواضعی را در پیش گرفته اند.
اکنون و از برخی جهات مواضع مولوی عبدالحمید امام جمعه ی اهل سنت در زاهدان در مورد جمهوری اسلامی آنی نیست که در هفته و ماه های پیش بود. او در مقابل خامنه ای موضع سخت گرفت و او را با نام مورد خطاب قرار داده و بر مسئولیت او در کشتار توده های بلوچ در زاهدان تاکید کرد. یکی دیگر از رهبران مذهبی نیز علما را از شرکت در هر گونه جلسه دولتی برحذر داشته و گفته است که «تا زمانی که از خانواده ی شهدا دلجویی نشود هر کس که در جلسه ی دولتی شرکت کند به خون شهدا خیانت کرده است».
این مواضع و بسیاری دیگر که به ویژه در نماز جمعه ی این هفته ی زاهدان طرح شد تا حدودی نشانگر گسستی از مواضع سازشکارانه ی پیشین است و تا حدودی نیز گسستی از حکومت خامنه ای و دارودسته اش.
نکته مهمی که باید در مورد بلوچستان در نظر داشت این است که توده های بلوچ زیر ستم ملی و مذهبی هستند. از این رو در حال حاضر آنها علیه روحانیون خود و یا مذهب سنی نیستند زیرا نه این روحانیون در حکومت ایران نقشی دارند و نه مذهب سنی مذهب رسمی کشور است.
با توجه به رشد ناموزون مناطق گوناگون ایران، این را که توده ها در بیشتر مناطق ایران علیه حکومت استبداد مذهبی جمهوری اسلامی و علیه تسلط آخوندها و تسلط مذهب بر ارکان کشور هستند نباید به طور خشک به همه ی مناطق ایران تسری داد و انتظار داشت که مثلا بلوچ ها نیز نه تنها علیه حکومت جمهوری اسلامی در ایران، بلکه علیه روحانیون خود نیز باشند. ما عجالتا باید با این ناموزونی ها کنار بیاییم و حل آنها را در گرو رشد بیشتر مبارزه بدانیم.
به هر حال به نظر می رسد که این مواضع تازه و شدید، شوری تازه در مردم بلوچ دمیده است. توده های بلوچ این جمعه در زاهدان و دیگر شهرهای این استان مبارزه را هم گسترش دادند و هم عمق بخشیدند.
خبرها حاکی است که حکومت نیروهای زیادی به زاهدان گسیل داشته است. زد و خوردهای جسته و گریخته در این استان شدید بوده و باز توده های بیشتری جان باخته اند.
بلوچستان آبستن مبارزات بزرگتری است. توده های بلوچ ما تنها نخواهند بود! اکنون ایران یک تن است. تمامی خلق ایران همچون کوه پشت آنها خواهد ایستاد.
زنده و پردوام باد مبارزه ی توده های بلوچ
مرگ بر جمهوری اسلامی
برقرار باد جمهوری دموکراتیک به رهبری طبقه ی کارگر
گروه
مائوئیستی راه سرخ
ایران
7 آبان 1401
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر