متحدین خلق ایران و انقلاب ایران در جهان چه کسانی هستند؟

 

متحدین خلق ایران و انقلاب ایران در جهان چه کسانی هستند؟

 

کشتن محسن شکاری به وسیله ی خامنه ای و قضات جنایتکارش موجب شد که واکنش هایی در محکوم کردن آن در جهان و پشتیبانی از خلق ایران به وجود آید. این واکنش ها و پشتیبانی ها را  باید به دو بخش تفسیم کرد:

واکنش و پشتیبانی دولت های امپریالیستی و ارتجاعی و واکنش و پشتیبانی توده های مردم این کشورها.

دولت های امپریالیستی و ارتجاعی متحدان واقعی خلق ایران نیستند

در مورد دولت ها به ویژه دولت های امپریالیستی می دانیم که این ها جز به دنبال منافع اقتصادی و سیاسی امپریالیستی خود نیستند. از دیدگاه آنها دولت جمهوری اسلامی در صورتی که برخی اصلاحات در داخل کشور انجام دهد به گونه ای که توده های مردم سرشان به زندگی شان گرم شود و نارضایتی های جاری موجب نگردد که هر دم در این کشور جنبشی به پا شود و همچنین حکومت خامنه ای و پاسداران اش دست از برخی بازی ها و زیاده روی خود در منطقه بردارند و در چارچوب منافع آنها عمل کنند، دولتی باب طبع شان خواهد بود.

از نظر آنها ایراد جمهوری اسلامی همین هاست. و اگر این ایراد ها رفع گردد و فضای امن برای سرمایه گذاری که عموما نیازمند سکوت قبرستانی است آماده گردد آنها می توانند سرمایه هاشان را داخل ایران بریزند و به یاری جمهوری اسلامی برخیزند. بیخود نبود که اوباما با امضای برجام  دلارها و سرمایه های کشورهای امپریالیستی را روانه ایران کرد.

از نظر این دولت ها باید در برخورد با جمهوری اسلامی با احتیاط بود زیرا هر آن ممکن است که جمهوری اسلامی در تقابل با امپریالیست های غربی به سوی امپریالیسم روسیه و نواستعمارگران چین برود و جزیی از بلوک آنها گردد. امری که از نظر دولت های امپریالیستی موجب می گردد که «منافع اقتصادی آنها در ایران» و منطقه به خطر بیفتد.

از سوی دیگر آنها زمانی به طور کامل از پشتیبانی جمهوری اسلامی دست برمی دارند که مطمئن باشند که این حکومت دوام نخواهد یافت و سرنگون خواهد شد. تازه در چنین صورتی هم می خواهند دولت بعدی را خودشان انتخاب کنند و به خورد طبقه ی کارگر و توده های زحمتکش ایران بدهند.

 آنها سازمان ها و گروه هایی همچون سلطنت طلبان و جمهوری خواهان هوادار خودشان و برخی دیگر از گروه ها را در آب نمک خوابانده اند و از آنها در اوضاع و احوال عادی همچون گروه های فشار علیه جمهوری اسلامی و برای امتیاز گرفتن استفاده می کنند و در شرایطی هم که حکومت رفتنی به نظر می رسد آنها را همچون نیروهایی که می توانند جایگزین جمهوری اسلامی شوند رو می آورند. در چنین اوضاع و احوالی دیدارهایی با برخی از سران و افراد این جریان ها برگزار می کنند تا مثلا آن ها را چهره کنند و به عنوان نمایندگان مقبول ملت ایران رسمیت بخشند و در شرایط مقتضی آنها را دولت جایگزین اعلام کنند(متقابلا همین نیروهای مرتجع دست نشانده هستند که دنبال امپریالیست ها راه افتاده اند و موس موس می کنند تا این قدرت ها کاری کنند و این مزدوران را در ایران به قدرت برسانند).

بنابراین دولت های مزبور می خواهند«هم از توبره بخورند و هم از آخور». در کل و در چارچوب موازین انقلاب آزادیخواهانه، دموکراتیک و ضدامپریالیستی ایران می توان نه از حرف های و برخی از اعمال بی رنگ و بو و خاصیت شان، بلکه از آن کارهای عملی ای سودمندی که علیه جمهوری اسلامی می کنند پشتیبانی کرد و از آنها به نفع رشد انقلاب بهره گرفت. اما این امر نیازمند مبارزه ی مداوم هم با سازشکاری هاشان و زد و بندهایی زیرمیزی شان با جمهوری اسلامی است و هم نیازمند افشای برنامه هایی که هدف شان درست کردن یک جایگزین برای جمهوری اسلامی به جای انتخاب حقیقی ملت ایران است؛ و این ها به شرطی است که آن ها نخواهند تغییر رژیم در ایران را به یاری لشکرکشی نظامی انجام دهند.

متحد واقعی خلق ایران طبقه ی کارگر و توده های زحمتکش کشورهای امپریالیستی و ارتجاعی است

اما در مورد توده های مردم کشورهای امپریالیستی و ارتجاعی:

این ها متحدان واقعی خلق ایران و انقلاب ایران هستند و هدف طبقه ی کارگر و کمونیست ها و دموکرات های انقلابی ایران باید جلب پشتیبانی نظری و عملی آنها باشد. چرا که انقلاب ایران و توده های مردم ایران نیازمند پشتیبانی بین المللی است و توده های زحمتکش کشورهای امپریالیستی و ارتجاعی یعنی در درجه ی نخست طبقه ی کارگر و کشاورزان و زنان و جوانان طبقات زحمتکش و میانی می توانند آگاهانه و از ته دل پشتیبان ملت ایران و انقلاب ایران باشند و خلق ایران نیز می تواند متقابلا به آنها اعتماد کند و از پشتیبانی آنها به نفع پیشرفت و تکامل انقلاب بهره گیرد.

درود بر مبارزه ی توده های استثمار شده و ستمدیده ی ایران

درود بر مبارزات توده های استثمار شده و ستمدیده ی جهان

مرگ بر خامنه ای

مرگ بر جمهوری اسلامی

برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق به رهبری طبقه ی کارگر

 

گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

18 آذر 1401