اعتصاب بزرگ کارگران پروژه ای نفت و گاز و پتروشیمی
و...
مبارزه
کنونی کارگران پروژه ای رشته ی نفت و گاز و پتروشیمی علیه شرایط ناگوار
اقتصادی جزیی از تکامل مبارزه علیه جمهوری
اسلامی و برای سرنگونی آن است.
خواست
های کارگران اعتصابی خواست تمامی کارگران ایران است
خواست
های اساسی کارگران اعتصابی در بخش نفت و گاز خواست های تمامی طبقه ی کارگر ایران
است.
خواست
لغو افزایش 30 درصدی شورای عالی کار که حدود یک سوم آن افزایشی است که باید اعلام
می شد خواست تمامی طبقه ی کارگر و مزدبگیران زحمتکش است.
خواست
دستمزد و توانایی سامان دادن شرایط زندگی منطبق با استانداردهای پیشرفته ی زندگی
در زمان کنونی و افزایش مزد منطبق با بالا رفتن تورم و افزایش هزینه ها ی زندگی، خواست
تمامی طبقه ی کارگر ایران، مزدبگیران و حقوق بگیران زحمتکش است.
افزایش
دستمزد کارگران اثری در بالا و یا پایین رفتن قیمت کالای ارائه شده و تورم ندارد
این
دروغ و فریب بزرگی است که افزایش دستمزد کارگران منجر به افزایش تورم می شود و
بنابراین نباید آن چنان که کارگران می گویند افزایش یابد. افزایش تورم ربطی به
افزایش دستمزد کارگران ندارد. افزایش دستمزد، تنها از سود سرمایه دار
و
پیمانکار مربوطه و دزدی های آنها می کاهد و به دستمزد کارگران می افزاید. یعنی
تنها در رابطه ی دستمزد و ارزش اضافی(که شکل سود به خود می گیرد) موثر است. این
افزایش، تاثیری در قیمت کالای ارائه شده ندارد. قیمت کالای ارائه شده به وسیله ی میانگین ارزش کاری که صرف آن شده( کار اجتماعا لازم) و در شرایط سرمایه داری به وسیله ی ارزش
بازار تعیین می شود. بنابراین چه پیمانکار و سرمایه دار آن کالا که در رقابت با
دیگر کالاهای مشابه پا به میدان بازار می گذارد به کارگرش برای 8 ساعت کار 300 هزار تومان
داده باشد و چه 600 هزار تومان، آن کالا در رقابت با دیگر کالاها از همان قیمت
بازار که برای دو کالای مشابه، همانند خواهد بود تبعیت خواهد کرد. اگر کارگران در کارخانه سرمایه داری که به کارگران برای هشت ساعت کار 300 هزار تومان می داد اعتصاب کنند و پس از پیروزی اعتصاب برای هشت ساعت کار 600 هزار تومان بگیرند کالای آن کارخانه کماکان همان ارزشی و همان قیمت بازاری را دارا خواهد بود که پیش از این داشت و ریالی بالا نخواهد رفت. به عبارت دیگر چه دستمزد کارگران بالا باشد و چه پایین و
چه سود سرمایه دار بالا باشد و یا پایین، آن کالا نمی تواند بیشتر از ارزش بازار
آن که به وسیله عواملی مانند عرضه و تقاضا بالا و پایین می رود( شرایط
اقتصادی و سیاسی ای که جمهوری اسلامی درست کرده ویژه است. صحبت ما عام است و این عام در جمهوری اسلامی هم اساس است) به فروش رسد. اگر هم در صورت افزایش دستمزد کارگران و بنابراین بالا رفتن قدرت خرید آنها، کالاها در بازار کمیاب شود و قیمت آنها بالا رود این موقتی بوده و بازهم با عرضه لازم آن کالا قیمت آن ها پایین می آید. بنابراین در صورت افزایش دستمزدها
تنها از سودها و دزدی های پیمانکاران در رشته ی مربوطه( نفت، گاز و پتروشیمی و
نیروگاه ها و ...) کم خواهد شد و کارگران سهم بیشتری از ارزش کالایی که تولید کرده
اند دریافت خواهند کرد.
خواست
8 ساعت کار در روز( و 40 ساعت در هفته) و در مجموع منطبق به
شرایط کار کارگران در هر رشته و بخش، خواست تمامی کارگران و مزدبگیران زحمتکش است.
خواست
بهبود شرایط کار و ایمنی آن در هر رشته و صنعت و بخش خواست تمامی کارگرانی است که
شرایط آنها منطبق با استانداردهای شرایط کار در آن رشته و صنعت و کارخانه و کارگاه
نیست.
خواست
عقب نیانداختن حقوق و پرداخت به موقع آن خواست بخش بزرگی از طبقه ی کارگران ایران
است.
خواست
های کارگران اعتصابی خواست های تمامی و یا
بخش های اصلی و مهمی از طبقه ی کارگر ایران و تمامی مزدبگیران زحمتکش است.
پیوستن
کارگران رشته ها، بخش ها، کارخانه ها و کارگاه ها به این اعتصاب و تبدیل آن به یک اعتصاب عمومی به تمامی کارگران یاری می کند
تا به خواست های خود دست یابند.
پشتیبانی
تمامی جنبش های اجتماعی و سیاسی و طبقات مردمی از
کارگران جزء ضروری تکامل اوضاع است
همه
ی ما - و در راس ما جنبش های دانشجویی و زنان - باید با پشتیبانی بی دریغ نظری و عملی
از این اعتصاب به آن یاری دهیم و به کارگران در رسیدن به اهداف اعتصاب شان کمک
کنیم.
پشتیبانی
عملی نه تنها یاری به کارگران در مشکلاتی که دارند بلکه به شکل پیوستن به جمع های
آنها در هر شهر و محل و جایی است که جمعی و اعتراضی را در مقابل دستگاه های حاکم
سازمان دادند.
این
اعتصاب می تواندکلید تکامل اوضاع سیاسی کنونی به اوضاع و شرایطی بالاتر باشد.
طبقه
ی کارگر تنها طبقه ای است که در صورت رهبر انقلاب شدن می تواند آن را به سوی
پیروزی هدایت کند.
حکومت
حکومت
چند راه بیشتر ندارد:
یا
باید اعتصاب را به دو شکل خشن و یا توطئه چینی سرکوب کند.
برخورد خشن، حمله به
کارگران در هر جا آنها تحرک بیشتری داشته باشند و ضرب و شتم آنها و بازداشت و
زندانی کردن کارگران اعتصابی و یا رهبران آنها است.
برخورد
توطئه گرانه، پراکندن دروغ و شایعه و یا ایجاد جدایی در بین کارگران وابسته به قوم
ها و خلق های گوناگون است که در اطلاعیه ی شورای اعتراضات کارگران پیمانی نفت به آنها اشاره شده است.
و
یا باید تمامی و یا بخشی از خواست ها را بپذیرد( این بستگی به توازن نیروی کارگران
و حکومت دارد).
در
این صورت حتی اگر در اوضاع کنونی این اعتصاب نتواند آن جور که باید و شاید به دیگر
رشته ها و بخش ها و کارخانه ها گسترش یابد، بدون تردید پس از پیروزی نسبی و یا
مطلق آن به رشته های دیگر گسترش خواهد یافت و کارگران بسیاری را به حرکت در خواهد
آورد.
پیروز باد اعتصاب کارگران نفت و گاز و پتروشیمی
درود به کارگران مبارز
سرنگون باد حکومت ولایت فقیه
برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق به رهبری طبقه ی کارگر
گروه
مائوئیستی راه سرخ
ایران
پنجم
اردیبهشت 1402
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر