خیزش انقلابی خلق

 

خیزش انقلابی خلق را گسترش دهیم و عمق ببخشیم

 

اعتصابات سراسری

اعلام شورای هماهنگی فرهنگیان با اعلام اعتصاب سراسری گام نخست را برای جنبش اعتصابی سراسری برداشت. تردیدی نیست که خیزش دانش آموزان نیز به گستره جنبش یاری خواهد کرد.

 

طبقه ی کارگر باید دست به اعتصابات سراسری بزند

وظیفه ی متشکل ترین بخش های طبقه ی کارگر، شورای کارگران پیمانی شرکت نفت و همچنین پتروشیمی، سندیکای شرکت واحد، فولاد اهواز، سندیکای شرکت هفت تپه و هپکو و آذر آب اراک آغاز اعتصاب است.

کارگران رسمی شرکت نفت و به ویژه کارگران پالایشگاه ها و پتروشیمی ها، کارخانه های ذوب آهن و فولاد اصفهان، تراکتورسازی و ماشین سازی تبریز و نیز کارخانه بزرگ تهران و دیگر کارخانه ها و معادن... نیز باید اعتصاب سیاسی سازمان دهند. کارگران و کارمندان ادارات دولتی و حمل و نقل در سراسر کشور باید اعتصاب سیاسی کنند و به جنبشی که اکنون در خیابان ها جریان دارد یاری رسانند.

 شوراهای انقلابی طبقات

جنبش تازه در آغاز شکفتگی اش است  و تشکیل شوراهای انقلابی کارگران و کشاورزان و دیگر طبقات انقلابی در پیش رو است.

رهبری جنبش

رهبران جنبش از دل مبارزات خود توده ها، از دل مبارزات کارگران، کشاورزان، فرهنگیان، کارمندان، دانشجویان و استادان، پرستاران و پزشکان و کسبه و دیگر بازاران و به طورکلی تمامی طبقات خلق بیرون می آیند. شوراهای نمایندگان کارگران، کشاورزان، فرهنگیان، دانشجویان و دیگر طبقات، نماینده گان توده ها خواهند بود. از میان رهبران این شوراها، رهبران کشور انتخاب خواهند شد.

خیزشی برای آزادی و دموکراسی

جنبش و خیزش کنونی در ایران یک جنبش و خیزش دموکراتیک و جزیی از فرایند انقلاب دموکراتیک ایران است. اهداف اساسی مرحله ی کنونی این انقلاب بزرگ که از مشروطیت تا کنون تداوم داشته، آزادی و استقلال ایران است.

جنبش آزادی خواهانه ی زنان جزیی بسیار مهم از مبارزه ی تمامی خلق ایران برای آزادی و دموکراسی است. زنان طبقات خلقی بخش بسیار مهمی از نیروهای این انقلاب هستند و برای آزادی طبقاتی و جنسی خود مبارزه می کنند.

 باید توجه داشت که اهداف و خواست های خیزش بزرگ کنونی به خواست آزادی زنان محدود نشود.

اگر انقلاب ایران را نه دموکراتیک و از طرف تمامی طبقات خلقی برای اهدافی که برشمردیم، بلکه تنها برای خواست های برحق زنان و صرفا «انقلابی زنانه» ارزیابی کنیم- امری که مطلوب سلطنت طلبان و پهلوی چی ها و جریان های فمینیست، رفرمیست و ضدانقلابی ست - به این معنا خواهد بود که اهداف جنبش و خیزش کنونی و کل انقلاب ایران تنها مساله ی آزادی زنان است و هیچ خواست و هدف دیگری ندارد. توجه کنیم که مفهوم و نظریه ی «انقلاب زنانه» از یک سو تقسیم نیروها به خلق و دشمنان خلق و از سوی دیگر تقسیم خلق ایران به طبقاتی که در بالا برشمردیم را یا قبول ندارد و یا به حاشیه می برد. این نظریه، از یک سو خط و مرز بین خلق و دشمنان خلق را مخدوش و درهم می کند و از سوی دیگر خط و مرز طبقات درون خلق را که برخی انقلابی و برخی رفرمیست هستند از بین می برد. طبقات رفرمیست درون خلق نمی توانند مساله ی آزادی زنان را از قیود پدرسالارانه و مردسالارانه به گونه ای پیگیر و انقلابی حل کنند.

 گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

پنجم مهر 1401