بیانیه دانشجویان دانشگاه تهران در خصوص مرگ امیرمحمد خالقی

امیر محمد خالقی دانشجوی کارشناسی ارشد روز 24 بهمن مورد تهاجم دو فرد ناشناس ظاهرا زورگیر قرار گرفت و به ضرب چاقو به قتل رسید. در پی مرگ وی دانشجویان دانشگاه تهران در روز جمعه 26 بهمن دست به گردهمایی در دانشگاه زدند. شعارهای آنان در گردهمایی عبارت از «یکی از ما کم شده، کی می‌خواد جواب بده؟»، «خونی که ریخته میشه با هیچی پاک نمیشه» و «زارع بی‌کفایت مسئول این جنایت»بود.

بیانیه ی دانشجویان 

هم دانشگاهی عزیزمان امیر محمد خالقی به قتل رسید.
این فاجعه به واسطه ی بی مسئولیتی و بی عملی مسئولین دانشگاه تهران و نیروی انتظامی اتفاق افتاد و جامعه ی دانشگاهی کشور را بهت زده و عزادار کرد.
هنوز چند روزی از کشته شدن دانش آموزان کرمانی در سانحه ی تصادف نگذشته که این خبر منتشر می شود. مسئولان بی لیاقت با سوء مدیریت خود باعث در خون غلطیدن جوانان مظلوم ایرانند
این فاجعه در حالی در محل تردد دائمی دانشجویان رخ داد که بارها به صورت کتبی و شفاهی نسبت به عدم امنیت جان و مالمان به مسئولان دانشگاه تذکر و هشدار داده بودیم
حال چه کسی پاسخگوی خانواده ی عزادار این جوان است؟
چه کسی پاسخگوی مرگ جوانان دانش آموز و دانشجو و سرباز ایران است که در سایه ی مدیریت احمقانه و ول انگارانه مشتی بی خرد به اشکال گوناگون جان خود را از دست میدهند؟
پیش از همه چیز با اندوه و شرمندگی بسیار از جامعه دانشگاهی همه جوانان و مردم عزیز کشور عذرخواهی می کنیم که پیش از این تجمع و اعتراض عمومی و دسته جمعی نکرده و مسئولانی که حرف حساب نمی فهمند را تحت فشار قرار نداده و با زبان خوش مطالبات حیاتی خود را دنبال کردیم.
شرمنده ایم که بعد از ریخته شدن خون امیر محمد عزیزمان تجمع کردیم.
شرمنده ایم و میدانیم که روزگاری نه چندان دور دانشجویان دانشگاه تهران بر اساس وظیفه اجتماعی خود مطالبه گر حقوق همه مردم کشور در زمینه های مختلف بوده اند و حالا کسانی هستیم که برای زنده بودن و امنیتمان محتاج حمایتیم.
اما حتما همه شما میدانید که در زندان هایی که نام دانشگاه بر آن گذاشته اند چه بر سر این فرزندان مغموم و ناامید شما میگذرد و هر اعتراضی با چه شیوه ای سرکوب میشود.
اینان حتی اعتراض به کیفیت غذا را برچسب سیاسی و امنیتی زده و چه برخوردهایی که با ما نکرده اند.
در حالیکه ادعا میکنند بودجه کافی برای تامین حداقل نیازهای دانشگاه را ندارند صدها نیروی شرکتی را در حراست به کار گرفتند تا جو خفقان را در فضای بی رمق دانشگاه تشدید کنند دوربینهایشان به جای تامین امنیت محیط اطراف دانشگاه و خوابگاه در درون فضای دانشگاهی نصب شد تا مبادا کسی نفس بکشد.
بر کسی پوشیده نیست اگر کوچکترین خطایی از دانشجویی سر میزد همینان چه بلایی سر او می آوردند.
همه میدانند اگر جای خفتگیریهای هر روزه در این محل موردی کشف حجاب صورت میگرفت یا در جشن دانشجویی چند نفر شادی میکردند چه غوغایی در کشور به پا میکردند و مشتی چاپلوس بی غیرت که به هیچ چیز اعتقاد ندارند برای خودشیرینی چه اقداماتی انجام میدادند. متاسفانه آنچه بی ارزش و بی مقدار است جان ما جوانان ایرانی است.
اما اکنون دیگر نباید سکوت کرد و هر روز مرگ دردناک جوانان را به تماشا نشست به راستی اگر خون و مرگ عزیزانمان نتواند ما را بیدار و هوشیار و فعال کند چه چیز دیگری میتواند؟
در پایان خشمگین و عزادار مطالبات صریح خود را اعلام میداریم
۱. با توجه به فقدان اقدامات لازم از سوی مسئولان دانشگاه و نیروی انتظامی و عدم اعتماد به آنان خواستار حضور نماینده ی دادستانی در جمع خود برای روشن شدن ابعاد مسئله در اسرع وقت هستیم
۲. امنیت محیط اطراف دانشگاهها و خوابگاههای دانشجویی به جای امنیتی کردن فضای دانشگاه باید با قید فوریت انجام پذیرد.
۳. محاکمه معرفی و مجازات همه ی مقصران این حادثه ی تلخ بایستی با شفافیت کامل انجام شود.
۴ در سطح کلان تغییر رویکرد جدی و موثر مدیریتی در خصوص جوانان به خصوص دانشجویان کشور میبایست اعمال گردد.
دانشجویان دانشگاه تهران
جمعه ۲۶ بهمن ۱۴۰۳