در ستایش نیکا
نوجوان قهرمان خلق
و نیکاهای بیکران
که ذهنی آگاه و
سری پرشور داشتند
نخست باید اشاره کرد که انتشار چنین اسنادی که به هر حال علیه حکومت خامنه ای و حکومت ولایت فقیهی و حاکمین جنایتکار می باشد به وسیله ی یک بلندگوی وابسته به امپریالیسم انگلستان( و بنابراین در بهترین حالت می توان آن را در چارچوب تضادهای امپریالیسم انگلستان و جمهوری اسلامی ارزیابی کرد) در میان انبوه تزویرها و توطئه هایی که استعمار و امپریالیسم کهنه کار و روباه صفت انگلستان طی صد و پنجاه سال گذشته علیه خلق ایران به بار آورده و همین بی بی سی فارسی به اصطلاح مستقل نیز در آن سهیم بوده گم و گور است و عددی به شمار نمی آید.
طبقه ی کارگر و خلق ایران دیرزمانی است که توطئه
های امپریالیسم انگلستان را می شناسند. از کودتای رضاخانی اسفند 1299 و کودتای 28
مرداد 1332 و به قدرت رساندن دست نشانده شان محمدرضا گرفته تا تداوم چنین توطئه
هایی پس از انقلاب بهمن 57 در یاری رساندن به بازسازی سازمان های اطلاعاتی جمهوری
اسلامی علیه انقلاب خلق و در روابط دامنه دار آشکار و پنهان با این حکومت کریه و سپاه
پاسداران اش و کمک به مانده گاری چهل و اندی ساله اش.
از این گذشته بیشتر توده های مردم ایران بیش از چهل و اندی سال است که شیوه های کثیف و کراهت بار جمهوری اسلامی، خامنه ای و دارودسته های آخوندها و پاسداران جنایتکارش را می شناسند و به ویژه در طی حمله 18 تیر 78به دانشجویان و سپس بیشتر در جنبش سال 88 و جنایت های کهریزک و همچنین نوع برخورد خامنه ای و دم و دستگاه حاکم به عمال شان که به بچه های کم سن و سال در پوشش مدارس دینی و تدریس قرآن، تجاوز کرده اند( اینها را پدران و مادران شاکی و بچه ها گواهی داده اند) بیشتر شناخته اند. بنابراین انتشار چنین اسنادی در این مورد ویژه جز آن که آنچه مردم می دانستند مسجل تر کند آگاهی بیشتری به همراه ندارد مگر اینکه از این موارد بگذریم و به نوع برنامه ریزی و سازماندهی گروه های مقابله با جنبش از جانب سازمان های امنیتی و نظامی در اسناد مذکور بپرداریم.
با این همه، انتشار این اسناد و سندیت یافتن بیرونی آنچه که توده ها می دانستند احساسات تازه ای را در خلق ایران رو آورده است.
از یک سو غم و درد و اندوه و سوگ یک خلق رنجدیده را در از دست دادن یکی از جوانان مبارز خود تازه و سنگین تر کرد؛ از سوی دیگر نفرت و کینه و خشم بیشتری نسبت به خامنه ای و سپاه و آشغال های متعفن حکومتی برانگیخت و آن را بُراتر کرد و از سوی سوم احساس بیکرانی از احترام به این نوجوان دختر لُر و بالیدن به وجود وی و امثال وی را در خلق موجب گردید.
و به راستی که نیکا، آماده گی وی برای جان باختن در راه اهداف و آرمان های خلق دربندش و دلاوری و شجاعت بی پایان اش در تمامی آنات تنهایی اش و نبردش با این تفاله های مشمئز کننده ی قرون و اعصار مثال زدنی است و به زمره ی آن شجاعت و دلاوری و بی باکی ای تعلق دارد که قهرمانان بزرگ قوم لر و بختیاری و بویراحمدی در آن مثال زدنی بوده و هستند.
نیکای ما، اکنون بیشتر مشخص شده که یک نوجوان پیشرو و یک رهبر میدانی بوده است. یک شانزده ساله ی آگاه و دانا و دارای توانایی هایی برای رهبری گروهی که اگر زندگی اش می پایید و می بالید می توانست به رهبری بزرگ تر تبدیل گردد.
نیکا نماد است. بروز نیکاها، ساریناها و حدیث ها و نیز نوجوان مردانی که خامنه ای اعدام شان کرد... نماد بروز انقلاب سترگ است. نماد ضرورت دگرگونی و جهش در ژرفای جامعه ای ملتهب و نماد تب و تاب موجود نوین در پوسته ای تنگ و زمخت است. او نماد نسل نوین دختران و جوانان ایران است. نسلی که آماده گی یک پرواز و جهش بزرگ را دارد. از قرون وسطی، از دوران کهنه ی گذشته از حکومت استبدادی ولایت فقیه با موجودات مومیایی شده و نظام متعفن اش به آینده ی تابناک یک جمهوری انقلابی دموکراتیک و نظامی انقلابی - دموکراتیک که طبقه ی کارگر و خلق ایران شایسته ی آن است.
نیکا اکنون دیگر برای میلیون ها نوجوان ایرانی یک نمونه ی آگاهی و شهامت و پیگیری است. بی شک در آینده و زمانی که مبارزات خلق شکوفاتر گردد ده ها و صدها و هزاران نیکای تازه سر برخواهند آورد.
از این گذشته بیشتر توده های مردم ایران بیش از چهل و اندی سال است که شیوه های کثیف و کراهت بار جمهوری اسلامی، خامنه ای و دارودسته های آخوندها و پاسداران جنایتکارش را می شناسند و به ویژه در طی حمله 18 تیر 78به دانشجویان و سپس بیشتر در جنبش سال 88 و جنایت های کهریزک و همچنین نوع برخورد خامنه ای و دم و دستگاه حاکم به عمال شان که به بچه های کم سن و سال در پوشش مدارس دینی و تدریس قرآن، تجاوز کرده اند( اینها را پدران و مادران شاکی و بچه ها گواهی داده اند) بیشتر شناخته اند. بنابراین انتشار چنین اسنادی در این مورد ویژه جز آن که آنچه مردم می دانستند مسجل تر کند آگاهی بیشتری به همراه ندارد مگر اینکه از این موارد بگذریم و به نوع برنامه ریزی و سازماندهی گروه های مقابله با جنبش از جانب سازمان های امنیتی و نظامی در اسناد مذکور بپرداریم.
با این همه، انتشار این اسناد و سندیت یافتن بیرونی آنچه که توده ها می دانستند احساسات تازه ای را در خلق ایران رو آورده است.
از یک سو غم و درد و اندوه و سوگ یک خلق رنجدیده را در از دست دادن یکی از جوانان مبارز خود تازه و سنگین تر کرد؛ از سوی دیگر نفرت و کینه و خشم بیشتری نسبت به خامنه ای و سپاه و آشغال های متعفن حکومتی برانگیخت و آن را بُراتر کرد و از سوی سوم احساس بیکرانی از احترام به این نوجوان دختر لُر و بالیدن به وجود وی و امثال وی را در خلق موجب گردید.
و به راستی که نیکا، آماده گی وی برای جان باختن در راه اهداف و آرمان های خلق دربندش و دلاوری و شجاعت بی پایان اش در تمامی آنات تنهایی اش و نبردش با این تفاله های مشمئز کننده ی قرون و اعصار مثال زدنی است و به زمره ی آن شجاعت و دلاوری و بی باکی ای تعلق دارد که قهرمانان بزرگ قوم لر و بختیاری و بویراحمدی در آن مثال زدنی بوده و هستند.
نیکای ما، اکنون بیشتر مشخص شده که یک نوجوان پیشرو و یک رهبر میدانی بوده است. یک شانزده ساله ی آگاه و دانا و دارای توانایی هایی برای رهبری گروهی که اگر زندگی اش می پایید و می بالید می توانست به رهبری بزرگ تر تبدیل گردد.
نیکا نماد است. بروز نیکاها، ساریناها و حدیث ها و نیز نوجوان مردانی که خامنه ای اعدام شان کرد... نماد بروز انقلاب سترگ است. نماد ضرورت دگرگونی و جهش در ژرفای جامعه ای ملتهب و نماد تب و تاب موجود نوین در پوسته ای تنگ و زمخت است. او نماد نسل نوین دختران و جوانان ایران است. نسلی که آماده گی یک پرواز و جهش بزرگ را دارد. از قرون وسطی، از دوران کهنه ی گذشته از حکومت استبدادی ولایت فقیه با موجودات مومیایی شده و نظام متعفن اش به آینده ی تابناک یک جمهوری انقلابی دموکراتیک و نظامی انقلابی - دموکراتیک که طبقه ی کارگر و خلق ایران شایسته ی آن است.
نیکا اکنون دیگر برای میلیون ها نوجوان ایرانی یک نمونه ی آگاهی و شهامت و پیگیری است. بی شک در آینده و زمانی که مبارزات خلق شکوفاتر گردد ده ها و صدها و هزاران نیکای تازه سر برخواهند آورد.
گروه
مائوئیستی راه سرخ
ایران
12
اردیبهشت 1403
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر