خامنه ای حدود رای هایی را که باید از صندوق بیرون کشید تعیین کرد!
تحریم
انتخابات از جانب اکثریت مردم امری است که نمایان تر از روشنی آفتاب می باشد. این
بر حکام هم پوشیده نیست و از پیش بینی هایی که از تعداد رای دهندگان می کنند نیز
بر می آید. آنها (مثلا ایسپا خبرگزاری جهاد دانشگاهی در نظر سنجی های خود) می گویند بین 37 تا 45 درصد در
انتخابات شرکت می کنند که البته نسبت به انتخابات گذشته میزان کمتری است. اما این
آمار هنوز واقعی نیست. میزان مشارکت واقعی بسیار پایین تر از این و زیر 20 درصد واجدین شرایط که حدود 60 میلیون است، خواهد
بود. یعنی در بهترین حالت در سراسر ایران حدود 10 میلیون نفر. چند میلیون آرای سنتی
پایه های اصول گرایان که به حساب رئیسی ریخته می شود، کسانی که از سوی حزب کارگزاران
و اصلاح طلبان مایل به شرکت در انتخابات، به همتی رای خواهند داد، افرادی که
مجبورشان می کنند رای دهند،( سربازان ساده ی ارتش و نیروهای ساده ی نظامی، کارکنان
ساده ی ارگان های حکومتی و ادارات و...)
کسانی که برای انتخابات شوراهای شهر می خواهند نیروهای وابسته به طایفه و اقوام و
فامیل خود را انتخاب کنند و بالاخره برخی که مردداند و احتمالا یا به یکی از کاندیداها
رای خواهند داد و یا آرای سفید در صندوق ها خواهند انداخت.
این وضع که برای نخستین بار و در تکامل تحریم انتخابات مجلس شورای اسلامی در بهمن 98 بروز می کند، خامنه ای و باندش را به فکر فرو برده است:
اگر رای از حد مثلا بیست میلیون پایین تر باشد و نتوانند آرای رئیسی جنایتکار را به حدود پانزده شانزده میلیون و اگر بتوانند بیشتر از آن برسانند، تکلیف چه می شود؟
خامنه ای در سخنرانی روز چهارشنبه 26 خرداد ضمن اشاره به «دشمنان» ی که در کمین نشسته اند تا مردم را وادارند که در انتخاباتی که او از الف تا ی آن را تعیین کرده است شرکت نکنندگفت:
«هدف آنها این است که انتخابات به آن صورت مطلوب جمهوری اسلامی صورت نگیرد. یعنی مردم از نظام فاصله بگیرند. عدم حضور مردم یعنی فاصله‌گیری مردم از نظام جمهوری اسلامی.»
روشن است که خامنه ای و حکومت وی نمی پذیرد که «مردم از نظام فاصله» گرفته اند. چنین چیزی در قاموس خامنه ای مستبد و حکومت کریه و جنایتکارش معنا ندارد.
خیر! مردم هرگز از نظام وی فاصله نمی گیرند! چرا باید فاصله بگیرند؟ آنها آماده اند تا به جمهوری اسلامی و خامنه ای رای دهند و طبقه ی حاکم مال خور و دزد از رای های آنها استفاده کنند تا فرزندانشان را بکشند، سفره شان را خالی تر کنند و هزار بلای دیگر به سرشان بیاورند!
اما چگونه می توان نشان داد که مردم از نظام وی فاصله نگرفته اند؟ این که انتخابات« به آن صورت مطلوب جمهوری اسلامی صورت» گیرد. یعنی نشان دادن اینکه مردم در انتخابات شرکت کرده اند و به کاندیداها رای داده اند و بدین سان انس و الفت خود را با نظام استبدادی مردم کش خامنه ای نشان داده اند.
نتیجه روشن است. برای اینکه نشان داد جمهوری اسلامی« پشتوانه » دارد باید میزان رای هایی که از صندوق بیرون می آید آن قدر باشد که این را نشان دهد؛ یعنی احتمالا بیشتر و یا در حدود آرایی که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری به صندوق ها ریخته شد و در مورد رئیسی اگر بیشتر نشد، حداقل در حدی که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری آورد که البته بیشتر آن را هم با تقلب به حساب اش ریختند.
بنابراین احتمالا باید منتظر بیرون آمدن تعداد رای هایی دور و بر 50 درصد و یا بیشتر بود یعنی بیست تا سی میلیون شرکت کننده .
این یک تقلب دیگر است. اگر در انتخابات 88 رای یک کاندید را دزدیدند، اگر در انتخابات های دیگر گاه توافق می کردند که برای حفظ « آبروی نظام» چند میلیون رای به نفع کاندیداها اضافه کنند( گاه یکسان و گاه کم و زیاد تا آن حد که آرای اضافه شده فرد شکست خورده تنها به کاندیدای پیروز شده نرسد) اینک باید برای « حفظ آّبروی » نظام رای ها را چنان زیاد کنند تا جای سخنی برای اینکه «مردم از جمهوری اسلامی فاصله» گرفته اند، نباشد.
به این ترتیب خامنه ای«امام» شده ی حال حاضر، می خواهد با دروغ و تقلب در آرا، نقشه ی دشمنان را نقش بر آب کند.
این جعل واقعیت و یک واقعیت تقلبی و دروغین است. اما واقعیت جعل شده، تقلبی و دروغین جای واقعیت راستین را نخواهد گرفت. واقعیت و حقیقت راستین این است که مردم نه تنها از نظام فاصله گرفته اند، بلکه همان گونه که شجاعانه حتی در همین «تریبون آزاد» ی که دارودسته ی خامنه ای ریاکار راه انداخته است بسیار راحت و بدون ترس از نتایج آن بیان می کنند، خواهان سرنگونی این نظام متحجر و متعفن هستند.
دیر نیست که این شهامت و شجاعت و نیرویی که در پشت آن نهفته است، به شکل مبارزات عملی مشخص تری بروز کند.
این وضع که برای نخستین بار و در تکامل تحریم انتخابات مجلس شورای اسلامی در بهمن 98 بروز می کند، خامنه ای و باندش را به فکر فرو برده است:
اگر رای از حد مثلا بیست میلیون پایین تر باشد و نتوانند آرای رئیسی جنایتکار را به حدود پانزده شانزده میلیون و اگر بتوانند بیشتر از آن برسانند، تکلیف چه می شود؟
خامنه ای در سخنرانی روز چهارشنبه 26 خرداد ضمن اشاره به «دشمنان» ی که در کمین نشسته اند تا مردم را وادارند که در انتخاباتی که او از الف تا ی آن را تعیین کرده است شرکت نکنندگفت:
«هدف آنها این است که انتخابات به آن صورت مطلوب جمهوری اسلامی صورت نگیرد. یعنی مردم از نظام فاصله بگیرند. عدم حضور مردم یعنی فاصله‌گیری مردم از نظام جمهوری اسلامی.»
روشن است که خامنه ای و حکومت وی نمی پذیرد که «مردم از نظام فاصله» گرفته اند. چنین چیزی در قاموس خامنه ای مستبد و حکومت کریه و جنایتکارش معنا ندارد.
خیر! مردم هرگز از نظام وی فاصله نمی گیرند! چرا باید فاصله بگیرند؟ آنها آماده اند تا به جمهوری اسلامی و خامنه ای رای دهند و طبقه ی حاکم مال خور و دزد از رای های آنها استفاده کنند تا فرزندانشان را بکشند، سفره شان را خالی تر کنند و هزار بلای دیگر به سرشان بیاورند!
اما چگونه می توان نشان داد که مردم از نظام وی فاصله نگرفته اند؟ این که انتخابات« به آن صورت مطلوب جمهوری اسلامی صورت» گیرد. یعنی نشان دادن اینکه مردم در انتخابات شرکت کرده اند و به کاندیداها رای داده اند و بدین سان انس و الفت خود را با نظام استبدادی مردم کش خامنه ای نشان داده اند.
نتیجه روشن است. برای اینکه نشان داد جمهوری اسلامی« پشتوانه » دارد باید میزان رای هایی که از صندوق بیرون می آید آن قدر باشد که این را نشان دهد؛ یعنی احتمالا بیشتر و یا در حدود آرایی که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری به صندوق ها ریخته شد و در مورد رئیسی اگر بیشتر نشد، حداقل در حدی که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری آورد که البته بیشتر آن را هم با تقلب به حساب اش ریختند.
بنابراین احتمالا باید منتظر بیرون آمدن تعداد رای هایی دور و بر 50 درصد و یا بیشتر بود یعنی بیست تا سی میلیون شرکت کننده .
این یک تقلب دیگر است. اگر در انتخابات 88 رای یک کاندید را دزدیدند، اگر در انتخابات های دیگر گاه توافق می کردند که برای حفظ « آبروی نظام» چند میلیون رای به نفع کاندیداها اضافه کنند( گاه یکسان و گاه کم و زیاد تا آن حد که آرای اضافه شده فرد شکست خورده تنها به کاندیدای پیروز شده نرسد) اینک باید برای « حفظ آّبروی » نظام رای ها را چنان زیاد کنند تا جای سخنی برای اینکه «مردم از جمهوری اسلامی فاصله» گرفته اند، نباشد.
به این ترتیب خامنه ای«امام» شده ی حال حاضر، می خواهد با دروغ و تقلب در آرا، نقشه ی دشمنان را نقش بر آب کند.
این جعل واقعیت و یک واقعیت تقلبی و دروغین است. اما واقعیت جعل شده، تقلبی و دروغین جای واقعیت راستین را نخواهد گرفت. واقعیت و حقیقت راستین این است که مردم نه تنها از نظام فاصله گرفته اند، بلکه همان گونه که شجاعانه حتی در همین «تریبون آزاد» ی که دارودسته ی خامنه ای ریاکار راه انداخته است بسیار راحت و بدون ترس از نتایج آن بیان می کنند، خواهان سرنگونی این نظام متحجر و متعفن هستند.
دیر نیست که این شهامت و شجاعت و نیرویی که در پشت آن نهفته است، به شکل مبارزات عملی مشخص تری بروز کند.
گروه
مائوئیستی راه سرخ
ایران
27
خرداد 400
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر