نبرد طبقاتی در قلب امپریالیسم
شعار شورشگران آمریکایی
«از این پس دیگر سرمایه داران راحت نخواهند بود!»
شعار بالا در پی حمله ی توده های خشمگین آمریکایی به یک
رستوران که سرمایه داران و ثروتمندان از آن استفاده می کردند، بر دیوارهای رستوران
نوشته شد. شعاری که در این نخستین سال دهه ی سوم قرن بیست و یکم در قلب سرمایه
داری پیشرفته و امپریالیسم نقش بست، شعاری است که در دیگر کشورهای امپریالیستی
یعنی ابرقدرت دیگر روسیه، کمابیش هفت هشت کشور اصلی خونخوار جهان و مابقی کشورهای
سرمایه داری اروپایی شعار قرن خواهد بود. این شعار بیان نبرد فقر و غناست؛ بیان مبارزه
توده های زیرین و میانی طبقه کارگر آمریکا علیه سرمایه داران است. شعار اکنون این
است: سرمایه داران امپریالیست نباید راحت باشند!
شورش ادامه دارد
شورش توده ها در آمریکا ادامه دارد و پس از چند روز ابعادی
حیرت انگیز یافته است. تا کنون در 21
ایالت آمریکا و نیز تقریبا در بیش از 140 شهر راه پیمایی های بزرگ توده ای صورت
گرفته است. امری بی سابقه در نیم قرن اخیر و تا آنجا که به مبارزات علیه تبعض
نژادی مربوط است بی سابقه پس از ترور مارتین لوترکینگ در 1968. اکنون گارد ملی
آمریکا( بخوانید نیروهای نظامی مدافع سرمایه داران آمریکا) وارد تقابل با تظاهرکنندگان
شده است. در بسیاری شهرها مبارزه توام با خشونت گردیده است و تا کنون بنا بر ارقام
رسمی یک نفر تظاهر کننده کشته شده است .گارد ملی و پلیس از گلوله های پلاستیکی،
اسپری فلفل و نارنجک بی حس کننده استفاده کرده اند و تظاهر کنندگان از بطری های آب
و فشفشه. در تمامی شهرهای بزرگ تظاهر کنندگاه به مقرها و ماشین های پلیس حمله کرده
و آنها را به آتش کشیده اند. وجه بارز شعارها تا کنون علیه نژاد پرستی بوده است
اما شعارهایی علیه بهداشت و درمان گران و نیز علیه ثروتمندان و به نفع کارگران و زحمتکشان
داده شده است.
بافت طبقاتی شورشگران
بافت اصلی و عمده
جمعیت کنونی شورشگران را طبقه کارگرآمریکا و نیز دانشجویان و به همراه آنها خرده
بورژوازی تهیدست( تولید کنندگان و کسبه جزء و نیز بخش هایی که خدمات شهری عرضه می
کنند) و میانی تشکیل می دهند. این طبقات و گروه ها، که لایه های آن را توده سیاه و
کارگران مهاجر از کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی و نیز آسیا تشکیل می دهد تنها طبقات و گروه هایی هستند که به شدت علیه
نژاد پرستی هستند و در میان آن ها نژاد پرستی یا وجود ندارد و یا وجود آن بسیار
ناچیز است. در عین حال ناراضی ترین طبقات از وضع اقتصادی از 2008 تا کنون و نیز
ناتوانی دولت سرمایه دار حاکم در برخورد به بیماری کرونا هستند.
از سوی دیگر در
تظاهرات در نیویورک، دختر شهردار نیویورک که درمیان تظاهر کنندگان بود، دستگیر شده
است. این می تواند علامتی باشد از این که از طبقات خرده بورژوازی مرفه و نیز
بورژوازی لیبرال و یا حتی بورژوا- امپریالیست ها، کسانی به جنبش عظیم توده ای
پیوسته و خواهند پیوست. روشن است که اگر جنبش تداوم یابد، شعارها رادیکال تر خواهد
شد و بافت جنبش خلوص بیشتری خواهد یافت.
بحران اقتصادی ریشه ی اصلی است
مبارزات طبقه کارگر و توده های زحمتکش در آمریکا به هیچوجه
محدود به مبارزه علیه نژاد پرستی نیست. نژاد پرستی انگیزه نخستین تحرک آن بوده،
اما نه تمامی انگیزه آن است و نه می تواند باشد. محرک اساسی این مبارزه طبقاتی
سترگ در کشوری که سرکرده ی سرمایه داری جهان است، بحران اقتصادی مزمن امپریالیست
هاست. بحرانی که از سال های 2008 آغاز شد و با وجود رفوگری و دوخت و دوزو وصله
کردن آن، همواره گسترده تر و ژرف تر شد. از علائم بارز این بحران، تورم و گرانی
مداوم وسائل معیشت طبقه کارگر و توده ها ی
فقیر( به ویژه توده ی سیاه و مهاجران آمریکای لاتین و آسیا) از جمله مواد غذایی،
پوشاک، اجاره مسکن و نیز امکانات آموزشی و فرهنگی و کلا خدمات است. تورمی که طی ده
سال اخیر، به میزان بیش از 100 درصد رسیده است. این در حالی است که مزدها در این
کشورها در بهترین حال 50 درصد بالا رفته است. این همان فقر مطلقی است که مارکس از
آن صحبت می کرد. از سوی دیگر وضع طبقه کارگر، نسبت به سرمایه داران کشور خودی،
نشانگر این است که فاصله های طبقاتی بیشتر شده است. این نیز همان فقر نسبی است که
مارکس از آن صحبت کرده بود.
بحران کرونا مزید بر علت است
این بحران در نتیجه بحران دیگری که در چند ماه اخیر به ویژه
در آمریکا به اوج رسید و بنا بر ارقام رسمی موجب مرگ 100 هزار نفر شد( بنا بر
ارقام غیر رسمی حدودا تا نیم میلیون تنها در آمریکا) شدت یافت. صد هزار نفری که
بخش بزرگی از آنها از طبقه کارگر به ویژه توده های سیاه درگیر فقر و سیه روزی در
این کشور بود. کرونا به خوبی نشان داد که دولت سرمایه داران برای طبقه کارگر و
توده های زحمتکش مردم تره هم خورد نمی کند و اگر صد هاهزار نفر هم در نتیجه بیماری
بمیرند، ککش هم نمی گزد.
دولت امپریالیستی
تنها تا می تواند سلاح تولید می کند. از کوچک ترین سلاح های مرگبار تا سلاح های
شیمیایی و هسته ای. این دولت ها تنها می
خواهند به زور سلاح جهان را در کام خود قرار دهند و زندگی میلیاردها کارگر و دهقان
در کشورهای جهان را در خدمت طبقات حاکم بورژوا – امپریالیست در آورده و برای کارگران و
زحمتکشان جز عرق ریختن و زندگی ای توام با فقر و فلاکت و مسکنت داشتن چیزی باقی
نگذارند.
مصادره های کوچک
باید به مصادره بزرگ بینجامد
تمامی ثروت موجود، همه
چیز آن، مال طبقه کارگر و زحمتکشان است که با صرف ذره ذره عرق و خون خود ساخته اند؛
اما این ثروت عظیم در دستان مشتی سرمایه دار سیری ناپذیر تلنبار شده است. اگر
کارگران و زحمتکشان به خود حق می دهند که
اجناس فروشگاه های بزرگ را ببرند( خالی کردن فروشگاهی از کمپانی بزرگ اپل یکی از
آنها بوده است) به این واسطه است که آنها – برخی شان حداقل به طور غریزی- می دانند
که این ها مال خودشان بوده است که به واسطه نظام استثمارگر سرمایه داری در دست
مشتی زالوی سرمایه دار قرار گرفته است. لذت بسیاری دارد این مصادره های کوچک، و
چقدر لبخند محرومانی که از این فروشگاه ها اجناس را بر می دارند و می برند، دوست
داشتنی و زیباست.
اما مصادره های کوچک کفایت نمی کند. طبقه کارگر و زحمتکشان
آمریکا نیاز به مصادره های بزرگ دارند. روزی فرا خواهد رسید که آنها این کار را
خواهند کرد. از سلب مالکیت کنندگان سلب مالکیت کرده و اموال طبقه کارگر به این
طبقه باز خواهد گشت. روز انقلاب سوسیالیستی در کشورهای سرمایه داری نباید دیر
باشد.
فقدان رهبری انقلابی کمونیست
جنبش کنونی رهبری انقلابی کمونیستی ندارد. فعالیت سازمان
دموکراتیکی به نام آنتی فا که سازمانی ضد تبعیض نژادی و ضد فاشیسم و نیز هر گفتار،
رفتار و کردار ضد دموکراتیک است، بیشتر از بقیه به چشم می خورد. گفته می شود که سازمان های چپ کوچک
آمریکا در این سازمان به یکدیگر پیوسته و متشکل شده اند. افراد فعال این سازمان با
لباس های سیاه و نقاب هستند برای آنکه
شناخته نشوند. ترامپ عاصی و درمانده گفته است که جنبش کنونی زیر سر این سازمان و
چپ هاست. او گفته که این سازمان را در لیست تروریست ها قرار خواهد داد. گویا ترامپ
و دیکتاتوری بورژوازی آمریکا اجازه به فعالیت سازمان های دموکراتیک و یا انقلابی
می دهد! اگر می داد و اگر آزاد بود، مبارزین از چه نگرانند که با نقاب در گرد
همایی ها و راهپیمایی ها ظاهر می شوند؟ از ترس ارتکاب جرم؟ چرا بقیه نمی شوند؟
ترامپ و شورش توده ها
ترامپ و رهبری طبقه حاکمه آمریکا نشان داده اند که در
برخورد با جنبش کنونی بسیار ناتوانند. آنها شوکه شده اند و توان فکری خود را حداقل
برای کوتاه مدت از دست داده اند. این که ترامپ شورشیان را تهدید می کند که« اگر
غارت صورت گیرد، تیر اندازی آغاز می گردد»( توئیتی از ترامپ) نماینده قدرت وی
نیست، بلکه نماینده ضعف و ناتوانی وی است. آنها شدیدا دچار تضاد هستند.
از یک سو، باند
ترامپ (و احتمالا حزب جمهوری خواه نیز که البته تنها ترامپ را در آستین ندارد)
نگران انتخابات پیش روی ریاست جمهوری است و نمی خواهد کاری کند- دست به تیراندازی
و کشتار زند- که محبوبیت وی را از این که اکنون است( دور و بر 35 درصد) پایین تر
بیاورد و دستی دستی انتخاب شدن برای دور دوم را از دست بدهد، که البته با این شیوه
مدیریت عقب مانده کرونا و این همه تلفات و نیز اکنون دفاع از پلیس نژاد پرست
آمریکا، مشکل که انتخاب شود؛
از سوی دیگر، می
ترسد که در صورت تیراندازی و کشتار، جنبش و شورش کنونی گسترده تر، ژرف تر و ریشه
ای تر گردد و جریان ها و سازمان های مبارز و انقلابی ای که سیا و اف بی آی و دیگر سرویس های اطلاعاتی آمریکا در طول سال
ها و با انواع تضیقات زمینگیرشان کرده
اند، فعال سازد و به میدان و میان گود آورد؛ و از سوی سوم، وضع متزلزلی که در میان
کشورهای امپریالیستی هم پیمان اروپایی و در درگیری هایی که با روسیه و دیگر قدرت
ها دارد، بدتر شود( این خود نیازمند بررسی ویژه است).
افزون بر این ها هر
گونه انفعال و عدم برخورد تندتر، این امکان
را که این جنبش و شورش پایان نیابد، و گسترش بیشتری یابد، در چشم انداز قرار خواهد
داد.
به این ترتیب ترامپ
و رهبری طبقه حاکم آمریکا در تضادهایی به سر می برند که یا با فروکش تدریجی جنبش
در روزهای آینده- مثلا با محاکمه پلیس خاطی و یا«خودکشی » وی در زندان- و یا با رفتن به سوی سرکوب شدید جنبش، می
توانند حل شود و یا به مراحل نوین در حال حاضر پیش بینی ناپذیری تکامل یابند. گروه های شبه چپ
ترتسکیست امپریالیسم پرست چشم شان به ترامپ هستند
بیش از 8 روز از مبارزات توده ای در آمریکا می گذرد. با این
همه، نگاهی به سایت های گروه های شبه چپ ترتسکیست ( از دارودسته سلطنت طلب کمونیسم
کارگری گرفته تا جریان های جورواجور حکمتیسست) و همچنین سوسیال دموکرات نشان می
دهد که حضرات کاری به کار شورش طبقه کارگر و توده های زحمتکش در کشور «سرمایه داری»
اعظم یعنی آمریکا ندارند. تمامی این جریانات مثل کبک سرشان را زیر برف کرده اند و
گمان می کنند که کسی آنها را نمی بیند. این حضرات امپریالیسم پرست که خودشان را
ظاهرا دشمنان سرمایه داری و طرفدار طبقه کارگر و «انقلاب سوسیالیستی» نشان داده
اند، اکنون به خوبی رو می کنند که این ها همه شعار هایی برای مقابله با جریان های
مائوئیست و مارکسیست - لنینیست اصیل و
برای فریب و گمراه کردن کارگران و
زحمتکشان ایران و به طور کلی جنبش انقلابی ایران بوده است.
از سوی دیگر همین
حضراتی که چنان هارت و پورتی علیه «ناسیونالیسم» در کشورهای زیر سلطه و در میان
خلق های زحمتکشی که در مقابل شوینیسم حاکم در ایران می ایستند، سر داده و می دهند، و حنجره شان را جر می دهند،
اکنون نشانی و ذره ای اندیشه ی انترناسیونالیستی در خود ندارد. انترناسیونالیسم
حضرات ترتسکیست ها و سوسیال دموکرات ها بد جوری به خواب رفته است.
به راستی که بیشتر
آنها مزدوران امپریالیسم آمریکا و نیز شرکای غربی وی هستند و دلشان برای ترامپ غنچ
می رود. آنها منتظرند ترامپ بجنبد و ایران را از دست حکام فعای جمهوری اسلامی نجات
دهد و پس از اینکه بورژوا- کمپرادور سلطنت طلب مزدور قدرت را گرفتند، آنها نیز پست
و مقامی نصیب شان شود.
آنها را چه به
مبارزات طبقه کارگر و توده های زحمتکش در آمریکا!
جمهوری اسلامی مرتجعین
اما روی مرتجعین
جمهوری اسلامی یعنی خامنه ای و سپاه پاسدارانش یعنی دزدان و اختلاس گرانی که بر
جان و مال مردم ایران تسلط دارند، بیش از آنها سیاه است که بتوانند علیه نژاد
پرستی و به نفع آزادی و شورش های آمریکا و امثال این ها موضعی بگیرند. آنان خود
کشتارهای چهل سالی که در حکومت بوده اند و به ویژه آبان ماه سال گذشته را در
کارنامه دارند. آنان در دلشان بسی همدرد طبقه ی حاکم آمریکا – شاید نه ترامپ - و
نگران چگونگی تکامل اوضاع کنونی در این کشور هستند( بعید نیست تا کنون به دولت
آمریکا اطلاع داده باشند که حاضرند هر کاری از آنها بر می آید برای اربابان عزیز
خود یعنی طبقه سرمایه داران امپریالیست آمریکا انجام دهند!؟ تضادها جای خود، وحدت
در مقابل مبارزات توده ها جای خود!). آنان خود در شدیدترین انزوای سیاسی از جانب
مردم به سر می برند و باید منتظر شورش هایی
قوی تر از آن چه در گذشته بود، از جانب طبقه کارگر، کشاورزان و زحمتکشان باشند.
گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
11خرداد 99
نابود باد نژادپرستی
مرگ بر امپریالیسم
زنده باد انقلاب
زنده باد کمونیسم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر