وظیفه بزرگ و سهمگین طبقه کارگر در شرایط کنونی
فرصت ها را غنیمت شماریم و قدر آنها را بدانیم
فرصت ها در تاریخ پدید میایند و میروند. ما باید قدر فرصت
را بدانیم زیرا تکرار آن همواره ساده نخواهدبود. با از دست هر فرصت تاریخی، تا پدید آمدن فرصتی
دیگر، این مائیم که باید سختی دردها و رنجهایی را که فرصت پیش آمده امکان رفع آنها
را به ما داده بود و ما نتوانسته بودیم از آن استفاده کنیم، تحمل کنیم .
جنبش اعتراضی دموکراتیک کنونی فرصتی دیگر است
اعتراضات دمکراتیک کنونی یک فرصت تاریخی در اختیار طبقه
کارگر ایران قرار میدهد تا این طبقه به وظیفه و مسئولیت تاریخی خود عمل کند واز
یکسو پیگیر خواستهای بحق ، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود باشد و از سوی دیگر رهبری
خلق را به عهده گیرد و خلق ایران را تا رسیدن به خواستهای بحقش رهبری کند.
هیچ طبقه ای نمی تواند این جنبش را به پیروزی نهایی برساند
مگر طبقه کارگر
هیچ طبقه دیگری نمیتواند این جنبش دموکراتیک و انقلاب
دموکراتیک خلق ایران را به سر منزل مقصود
برساند مگر طبقه کارگر. هیچ طبقه دیگری نمیتواند جمهوری دموکراتیک واقعی یعنی
جمهوری دموکراتیک خلق بر پا کند مگر طبقه کارگر. هر گونه کم بها دادن طبقه کارگر
بخود، هر گونه کوتاهی و کم کاری این طبقه در انجام این وظیفه و مسئولیت تاریخی، خواه در قبال خود این طبقه و خواه در
قبال دیگر طبقات زحمتکش و نیز طبقه متوسط، شرایط بس اسفناکی را رقم خواهد زد که
دود آن نخست به چشم خود این طبقه خواهد رفت.
طبقه کارگر باید به خود بهایی عظیم بدهد
نخستین نکته در این خصوص این است که طبقه کارگر و نخست
پیشروان این طبقه نقش و مسئولیت خود را باور کنند، به خود بهایی عظیم بدهند و
بدانند که «جز ناخن آنان کسی پشت آنها را نخارد» و نیز جز آنان، هیچ نیرویی را
یارای رهبری خلق تا رسیدن به جامعه دموکراتیک واقعی نیست.
این طبقه باید در تحولات جاری وارد گردد و تلاش کند رهبری
آنرا به عهده گیرد.
خلق ایران باید که به گرد طبقه کارگر حلقه زند
اگر در انقلاب 57 مساجد و تکایا محل گرد آمدن مردم و شروع و
آغاز تظاهراتها بود، اکنون باید که کارخانه ها و کارگاه ها محل گرد آمدن توده های
زحمتکش ، حلقه زدن آنها پیرامون طبقه کارگر وآغاز حرکتهای اعتراضی باشد. طبقه
کارگر نه تنها خواستهای بحق خود بلکه باید خواستهای تمامی طبقات مردمی را پیش
بگذارد. مهمترین شعارها را برای مرحله کنونی جنبش تنظیم کند و آنها را خود پیش از
همه طرح سازد.
روشنفکران و دانشجویان چپ باید
خود را و همه خلق راپیرامون طبقه کارگر گرد آورند
وظیفه مهمی بر عهده روشنفکران و دانشجویان چپ است. آنان
باید ضمن شرکت در جنبش مستقل دانشجویی - دموکراتیک خود و تلاش برای رادیکالیزه کردن آن، خلق را فرا
بخوانند تا گرد طبقه کارگر جمع شود.
نباید اجازه داد که دیگر طبقات رهبری را در دست گیرند و
طبقه کارگر را به زیر رهبری خود کشند
با گسترش دامنه جنبش اعتراضی کنونی رهبران تمامی طبقات و در درجه نخست آنها که بیشترین تشکل و امکانات
را دارند تلاش میکنند خود را پیش انداخته و رهبری جنبش اعتراضی کنونی را به دست
گیرند. از جریانهایی در داخل کشورهمچون لایه هایی از خود حکومتی ها و اصلاح طلبان
و یا موسوی و کروبی و جریان سبز گرفته تا بیرون کشور جریان های ملی همچون جبهه ملی
و بنی صدر و... تا گروههایی همچون سلطنت
طلبان که علیرغم تضادهایشان با یکدیگر با کمک امپریالیستها میتوانند بسرعت متحد
شوند و بشکل یک دولت در خارج اظهار وجود کنند. طبقه کارگر نه تنها خود نباید به
زیر رهبری این طبقات برود، بلکه برعکس باید رهبری تمامی خلق و حتی طبقات متوسط و
ملی را نیز به عهده گیرد. نباید به گذشته برگشت باید بسوی آینده رفت.
وظیفه سنگین به عهده آن بخش از طبقه کارگر است که بیشترین و
بهترین تشکل را دارند
برای این کار وظیفه سنگین به عهده بخشهایی از طبقه کارگر
است که بیشترین و بهترین تشکل را دارند. سندیکای شرکت واحد و سندیکای نیشکر هفت
تپه مهمترین تشکلات کنونی کارگری هستند و ما باید همگی به گرد آنان حلقه زنیم.
آنان وظیفه سنگینی به عهده دارند. وظیفه یاری به دیگر هم طبقه ای های خود تا متشکل
شوند و سندیکاها و تشکلات خود را بوجود آورند.
زمانی که بندهای استبداد ضعیف و شل میشود فرصت مناسب است
باید که تمامی
کارگران، شرایط کنونی را که بندهای نظام سست میشود و ممکن است حتی دست به عقب
نشینی هایی بزند، را غنیمت شمرده و بسرعت
در سندیکاهای صنفی متشکل گردند و سنگرهای خود را به پیش برند.سالهاست که
منتظر چنین فرصت هایی هستیم. زمان بسرعت
میگذرد و نباید ثانیه و دقیقه ای را از دست دهیم.
در حال حاضر بهترین و در دسترس ترین شکل تشکل سندیکاهای
کارگری است
بهترین شکل تشکل طبقه کارگر در شرایط کنونی همین تشکل
سندیکایی است. سندیکاها میتوانند در تمامی
کارخانه ها و رشته ها و بویژه نخست در مهمترین کارخانه و رشته ها تشکیل شوند و
اتحادیه ها را بوجود آورند و طبقه کارگر را به صورت یک کل متشکل و متحد شکل دهند.
تشکیل حزب طبقه کارگر – حزب کمونیست واقعی و نه روی کاغذ -
در شرایط کنونی بسادگی مقدور نیست
سندیکاها و اتحادیه
های کارگری جوابگوی شرایط تکامل یابنده سیاسی آینده نخواهند بود و تلاش برای تشکیل
حزب طبقه کارگر الزامی و تخطی ناپذیر است. اما در شرایط کنونی تشکیل سریع حزب پیشرو طبقه کارگر ممکن و مقدور نیست.
نه چپ ها - و منظور ما تشکلات و سازمانهای سالم چپ است- خواهان جدی آنند و نه
شرایط تئوریک- سیاسی مناسبی میان آنها برای وحدت وجود دارد. اما بر بستر شکل گیری
تشکلات سندیکایی و اتحادیه ای زمینه های تشکیل حزب آماده میگردد. باید توجه داشت
که زمانی که ما وارد بحران اقتصادی – سیاسی همه جانبه میشویم،چنانچه این بحران
سیاسی اندکی تداوم یابد کنترل آن دشوار میگردد و ما دوره هایی همانند 32- 20،
42-39 ، 60-57، را تجربه خواهیم کرد.
سپاه پاسداران و رژیم در حال تنظیم برنامه های تاکتیکی و
استراتژیک خود برای سرکوب جنبش توده ها هستند.
تردیدی نیست که چگونگی
گسترش جنبش اعتراضی کنونی همچون اعتراضات نخستین پس از انتخابات 88 شوک بزرگی به سپاه و حکومت اسلامی وارد کرده است
و فعلا تمامی جناح ها در مرحله سکوت و
سکون هستند. اما تردیدی نیست که مرکزیت اطلاعات، سپاه، بسیج و نیروهای نظامی در
حال برنامه ریزی های استراتژیک برای سرکوب های
همه جانبه بعدی و نیز نقشه های واسط و بدلی هستند. در صورت تداوم جنبش
اعتراضی، آنها با توپ پر و برنامه های همه جانبه وارد میدان خواهند شد.
بهتر است که خوش
خیال نبود و گمان نکرد که با چند گردهمایی و تظاهرات و شعار، اینها جا خالی
میکنند. طبقه کارگر باید نیروی سرکوب حکومت را از نظر استراتژیک کوچک و ضعیف و از
نظر تاکتیکی بزرگ و قوی ارزیابی کرد. چه
بسا آنها بخواهند خلق پیش رود و در نقطه معینی آنها با حملات و سرکوبهای پی درپی که وسعت و شدت آن هنوز مشخص نیست، آن
را به پس روی و عقب نشینی و خفه کردن نهایی بکشانند. باید که طبقه کارگر خود را
برای شرایطی بسیار سخت آماده کند.
پیش بسوی برقراری رهبری طبقه کارگر بر انقلاب دموکراتیک و ضد امپریالیستی ایران!
نهم دی 96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر