از مقاله ی بازگشت در تاریخ -
نقد نگاه ایده آلیستی به تاریخ (بخش هفتم)
کهنه هرگز نمی تواند نو را شکست استراتژیک دهد!
«... امر کهنه خواه
در روندهای جاری و خواه در بازگشت های تاریخی و آنجا که بازگشت به اشکال ارتجاعی
اقتصاد و به خصوص سیاست و فرهنگ است، هرگز نمی تواند امر نو را شکست دهد. پیروزی
های کهنه بر نو تنها موقتی و گذرا است. در بازگشت های تاریخی همچون حکومت اسلامی،
تقلای کهنه و گندیده برای ماندن و بقا به شدیدترین اشکال خود صورت می گیرد چرا که
در هر حال ناتوانی و نابودی خود را می بیند؛ اما این تقلا ها از نقطه نظر تاریخی
محکوم به شکست است؛ زیرا خلاف جهت حرکت آن، خلاف تکامل تاریخی است.
کهنه می تواند بارها نو را شکست دهد و آن را تا حدود زیادی
به نابودی کشاند اما هرگز نخواهد توانست آن را به کلی شکست دهد و نابود گرداند. نو
تا زمانی که نو است امری است از
نظر استراتژیک شکست ناپذیر؛ پس از هر شکست دوباره خود را بازسازی کرده و توانا می
گردد. شکست نو تنها موقتی و گذرا است. پیروزی نو تا زمانی که نو است مطلق است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر