در غزه بین اسرائیل و حماس آتش بس بر قرار
شد. نکات مهم این آتش بس که از ساعت
۴بامداد ۲۷نوامبر ۲۰۲۴ برقرارگردیده است و مرحله ی نخست آن شش هفته خواهد بودعبارتند از آزادی 33 گروگان اسرائیلی در ازای خروج تدریجی
نیروهای اسرائیلی از مناطق پر جمعیت غزه و آزاد کردن فلسطینیان زندانی در اسرائیل.
همچنین آوارگان فلسطینی می توانند به خانه های خود برگردند و نیز کمک های مردمی(
غذا، دارو و سوخت) بدون مانع ادامه یابد. در مراحل بعدی نیز آزادی بقیه ی گروگان
ها و عقب نشینی کامل نیروهای دولت اسرائیل تحقق خواهد یافت.
در بیانیه ای با نام نگاهی به جنگ اسرائیل و
امپریالیست های غربی علیه خلق فلسطین در غزه به تاریخ بیست و یکم فروردین ماه 1403 در مورد وضعیت
شکست و یا پیروزی طرف های درگیر این نکات آمده بود:
«بررسی
وضع طرفین این جنگ خواه دولت صهیونیستی اسرائیل و پشتیبانان امپریالیست غربی آن و
خواه حماس نشان می دهد که هیچ یک از طرفین به اهداف خود نرسیده اند و پیروزی نهایی
را به دست نیاورده اند اما هر دو به گونه ای و به نسبت های گوناگون شکست خورده
اند.»
این نتیجه گیری اکنون و پس از نزدیک به یک سال
درستی خود را حفظ کرده است.
از نقطه نظر پیروزی این جنگ برنده آنچنانی
نداشت. در واقع دو طرف ضرباتی به یکدیگر وارد کردند و این میان ضربات دولت
صهیونیستی اسرائیل به حماس از نظر دامنه و شدت و تاثیر بسیار بیشتر از ضربات حماس
به اسرائیل بوده است.
از نظر سازمانی ضربات سنگینی که اسرائیل به
حماس زد قابل مقایسه با ضربات حماس به اسرائیل نبود. بخش مهمی از رهبران و کادرها
و اعضای حماس از سوی اسرائیل ترور و یا در جنگ کشته شدند و حماس چنانچه بخواهد خود
را به شرایط پیش از هفت اکتبر برساند- اگر در تحولات بعدی چنین امکانی را به آن
بدهند - زمان خواهد برد.
این امر در مورد مقایسه میان نقش حماس در
غزه پیش از هفت اکتبر و پس از آتش بس چنانچه دائمی شد و صلح برقرار گردد نیز صادق
است. حماس گرچه ضرباتی به اسرائیل زد اما به دلیل ضرباتی که به آن وارد شد آن
حماسی نیست که پیش از هفت اکتبر بود.
افزون بر این، اگر اقدام هفت اکتبر را به
سان اقدامی از جانب حماس( و جمهوری اسلامی) برای پیشگیری از ادامه ی«پیمان
ابراهیم» در نظر گیریم مشکل است که این اقدام مانع این گردد که در آینده کشورهای
دیگر به این پیمان بپیوندند. با آمدن ترامپ به احتمال این روند از سر گرفته شده و
کشورهای دیگری با اسرائیل وارد این پیمان خواهند شد.
در کل داوری در مورد این که آیا حماس می
تواند محبوبیت خود را در نزد بخشی از توده های فلسطینی حفظ کند و کماکان بخشی ار
رهبری توده های فلسطینی را در دست داشته باشد و یا خیر این محبوبیت و در پی آن
رهبری را از دست خواهد داد، زود است. علت این است که به دلیل بحران اقتصادی ای که
خواه در کشورهای امپریالیستی و خواه در کشورهای زیرسلطه وجود دارد و نیز سیاست
حاکم بر کشورهای امپریالیستی، شرایط مداوما و به سرعت در حال تغییرند و این
تغییرات ممکن است در وضعیت جهان بینی های حاکم بر جنبش خلق ها و گروه های رهبری
کننده ی آنها تاثیر گذارد.
جز آن ضرباتی که بر حماس وارد شده است، آنجا
که پای توده های فلسطینی به میان می آید ضرباتی که وارد شده بسیار سنگین تر است.
بر مبنای اخبار رسمی دولت جنایتکار اسرائیل با پشتیبانی دولت های امپریالیستی غربی
یک نسل کشی به راه انداخت و 46 هزار نفر از کودک و زن و مرد را در غره کشت. برای
این که خلق فلسطین بتواند به ترمیم زخم های خود بپردازد زمان نیاز است. احتمالا یکی
از اهدافی که دولت اسرائیل دنبال اش بوده
است همین بوده است. با نسل کشی در غزه اسرائیل توانست مبارزه علیه ی خویش را از
جانب خلق فلسطین حداقل برای مدت ها- اگر اتفاق خاصی نیفتد شاید یک دهه و یا بیشتر
- عقب بیندازد و خیال خود را از این بابت راحت کند و در عین حال به اشغال زمین های
تازه بپردازد و مرزهای خود را گسترش دهد.
مهم ترین نکات در شکست اسرائیل همانا
ناتوانی وی در آزاد کردن گروگان ها و نابودکردن کامل حماس است که جزو اهداف اش از
جنگ برشمرده می شد. جدا از این دولت صهیونیستی و اشغالگر و جنایتکار اسرائیل در
داخل کمابیش دچار بحران است و در بیرون نیز بیش از پیش در میان خلق های سراسر جهان
رسوا و بی
آبروتر و بی حیثیت تر شده است.
این که آتش بس فعلی دوام یافته و به آتش بس
دائمی و صلح تبدیل شود و یا بنا به دلایلی از جمله محتوی توافقنامه که به هر حال
در آن نفع اسرائیل بیشتر است شکسته شود و جنگ ادامه یابد هنوز روشن نیست. این امری
است که طی هفته ها و ماه های آینده روشن خواهد شد.
گروه مائوئیستی راه سرخ
ایران
پنجم بهمن 1403
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر