لیلا
حسین‌زاده، دانشجوی اخراجی دانشگاه تهران
چه
گناهی بالاتر از زن بودن، کورد بودن، سنی بودن، انسان را فراتر از مرزها پاس داشتن
و کودکان سوری را بیش از پاساژهای تهران دوست داشتن؟
پخشان
تو خود می‌دانی که گناهت حتی از این‌ها هم بالاتر است، تو از آنانی که بیش از همه‌ی
ما «ژن ژیان ئازادی» را زیسته‌ای. پخشان خودت خوب می‌دانی که تو فرد نیستی، تو
کالبد همه‌ی آن چیزهایی که میل به انتقام از یک قیام را در آنان تحریک می‌کند.
برای همین پخشان، تو باید باید باید زنده بمانی.»
پخشان عزیزی به همراه پدر ۶۷
ساله‌اش عزیز عزیزی، که مبتلا به سرطان لنفاوی است، خواهرش پرشنگ، ۴۹ ساله و همسر خواهرش حسین عباسی،
۴۹ ساله در تاریخ ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲، در تهران بازداشت شدند.
ماموران امنیتی پس از بازرسی و تفتیش افراد، آن‌ها را به بازداشتگاه وزارت اطلاعات
موسوم به بند ۲۰۹ زندان
اوین منتقل کردند.
پخشان عزیزی در اعتراض به بازداشت خانواده‌اش در ابتدا دست به
اعتصاب غذا زد و پس از آنکه مطلع شد خانواده‌اش پس از دو هفته انفرادی با قرار
وثیقه آزاد شده‌اند، به اعتصاب خود پایان داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر