فریبکاری های آخوندهای حکومتی
جنبش توده ای
و انقلابی دی ماه 96 علیرغم فرونشستن موقتی آن حاکمیت را به لرزه انداخت و همانگونه
که محتمل بودعقب نشینی های معینی را به آن دیکته کرد.
البته این
عقب نشینی ها برخی ظاهری هستند و برخی گرچه ظاهری نیستد، اما جنبه های واقعی و
عملی آنها نیز خیلی قوی نیست.
عقب نشینی
های واقعی گر چه تا کنون چندان زیاد نبوده
و هنوز از هارت و پورت های روحانی و دولتش علیه جناح خامنه ای و دم و دستگاههای
زیر کنترل وی، بحث مالیات دادن موسسات اقتصادی زیر نظر خامنه ای همچون آستان قدس
رضوی، بر سر زبان انداختن بودجه های وحشتناک ارگانهای زائد زیر کنترل خامنه ای
همچون شورای نگهبان و نیز برخی تغییرات جزیی در برخی رقم ها بودجه خارج نشده است،
اما به هر حال طرح همین ها نیز نشاندهنده تاثیر جنبش و وادار کردن وی به عقب نشینی
است.
اما آنچه عقب
نشینی های ظاهری و سرشار از ریا و فریب است، بوسیله باند خامنه ای صورت گرفته است.
برخی از این حضرات بر روی صحنه ظاهر شده و به انتقاد از روحانیت پرداخته اند که
چرا به دنبال مال و ثروت است.
اینجا ما به
نظرات دو تن از آنها یعنی جنتی و خامنه ای میپردازیم:
نخست نظرات
جنتی:
جنتی در دفاع
از جایگاه ولی فقیه که با شعار «مرگ بر خامنه ای» آماج اصلی حملات جنبش توده ای
بود چنین میگوید:
«ولایت فقیه
40 سال است که کشور را از شر دشمنان حفظ کرده و ادامه این روند دشمنان نمیتوانند
ضربه ای به کشور بزنند، در غیر این صورت، چیزی از انقلاب اسلامی باقی نمیماند.»
سپس در نقد
روحانیت:
«یک روحانی،
زمانی میتواند دارای نفوذ کلام و تاثیر میان مردم و نفوس جامعه باشد که خودش سالم
باشد. سالم بودن هم در درجه اول با ساده زیستی همراه با ایمان و اخلاص شکل
میگیرد.»
حالا جنتی گرد آورنده و رئیس لات ها و قمار بازهای خوزستان
و جنایتکار و قاتل دانشجویان در حمله به دانشگاه جندی شاپور اهواز که پس از آن
بسرعت بوسیله خمینی ارتقاء یافت و خود از افراد موثر در تثبیت حکومت آخوندها و
غوطه ور شدن آنها در دزدی و غارت و ثروت اندوزی گردید و در همین انتخابات اخیر با
تقلب در مجلس خبرگان وارد شده و رئیس آن شد، خواهان «ساده زیستی» روحانیون و «اخلاص»
آنها میشود!؟
سخنان جنتی
ریاکار و متقلب در مورد روحانیت اشرافی:
«ما الان گرفتار افرادی هستیم که یا در لباس روحانیت یا
خارج از لباس روحانیت، تشریفاتی، هستند؛ یعنی خانه اشرافی، ماشین اشرافی، دارایی
های زیاد، ثروت های کلان و امثال اینها، ایمان مردم را متزلزل میکند.»
این نهایت
شارلاتانیسم و ریاکاری است که جنتی آخوند جنایتکار و متقلب حالا از «ما»یی( یعنی خودشان) صحبت میکند که
گرفتار زندگی اشرافی روحانیون شده است و به نقد آن دست میزند.
«همان روحانیتی
که لباس، خانه، ماشین، دفتر و تشکیلاتش ساده است و حلال و حرام را رعایت میکند و
از اسراف و تبذیر پرهیز دارد، بیت المال را در جای خودش مصرف میکند.»
و«همین بچه
های انقلابی و حزب اللهی که تعدادشان هم الحمدالله کم نیست و همیشه آماده شهادت
بوده اند، به روحانیون وارسته و ساده زیست منسوب هستند.»
باری این
جنتی است یعنی آخوند 90 ساله ی دزد که چندین شغل، آن هم در سطح بسیار بالا
دارد(رئیس مجلس خبرگان، عضو شورای نگهبان، عضو شورای تشخیص مصلحت و...) از «اسراف
و تبذیر و بیت المال را در جای خودش مصرف کردن» حرف میزند!؟
جنتی این
«روضه» را میخواند و آنگاه به «اغتشاشات »
میپردازد یعنی همان امری که موجب شده است آن صحبت ها را در دفاع از ولی فقیه و نقد
روحانیت اشرافی به زبان براند:
«مسئله
اغتشاشات اخیر، هشدار دهنده بود که خیلی باید درباره آن مطالعه و بررسی شود» و
«این اغتشاشات ادامه فتنه سال 88 بود و همه باید باور کنند (جنتی بخوبی میداند که
هیچکس باور نمیکند!) که آمریکا، اسرائیل، عربستان و برخی کشورهای دیگر به دنبال
بهره برداری از این اغتشاشات بودند.» و «در این اغتشاشات دو دسته از افراد شرکت
داشتند، یک دسته افرادی که به خاطر اعتراض به مشکلات اقتصادی( که جنتی غیر مستقیم
میگوید زندگی اشرافی روحانیون در ایجاد آن نقش داشته است) در تجمعات حضور یافته
بودند و دسته دیگر افرادی بودند که با هدف سوء استفاده از این اعتراضات وارد صحنه
شده و این اعتراضات را مصادره کردند و به آشوب کشاندند.»(سخنان جنتی دریکم بهمن 96،
درج شده در تسنیم، عبارات داخل پرانتز از ماست).
تردیدی نیست
که چنین «آشوب هایی» در آینده و به دنبال«فتنه »های 88 و 96 و تا زمانی که خلق ایران طومار حکومت استبدادی
آخوندهای ریاکار، دزد و غارتگر را نپیچد، و حکومت دموکراتیک مردمی را بر قرار نکند
ادامه خواهد یافت.
صحبت خامنه ای سالوس و قاتل هزاران تن از بهترین
فرزندان خلق نیز در مورد روحانیون مست قدرت و ثروت نیز در جای خود جالب است. وی به
نظرات جعفر صادق(امام ششم پیروان مذهب شیعه) درباره ویژگیهای سلمان فارسی رجوع
میکند و میخواهد که «نیروهای مومن و انقلابی (منظور از این نیروهای مومن و انقلابی
اینجا بیشتر همین روحانیون است) وی را
الگو قرار دهند:
یکی از
ویژگیهای مورد اشاره این است:
«میل امیر
المومنین را بر میل خود ترجیح میداد».
یعنی همه کسانی که در قدرت هستند( معمم و مکلا) و یا در قدرت نیستند باید «میل» جناب
خامنه ای را بر میل خود ترجیح دهند!؟(در جواب روحانی رئیس جمهور که چندی پیش از نقد
پذیری امامان شیعه حرف زده بود.)
سپس خامنه
یاد طبقه «مستضعف» میافتد و از قول جعفر صادق
میگوید :
«بعضی ها از
طبقه مستضعف جامعه اصلا بدشان میآید،(مثل بسیاری از آخوندها که چهار کتاب بی خاصیت
تو حوزه های علمیه میخوانند و فکر میکنند که خودشان علامه دهر و چوپانند و توده ها
مشتی گله و حضرات بی سواد خودپرست باید این توده ها را بزور هم که شده هدایت کنند
که بهره ای از بهشت آن جهانی نصیبشان گردد) حاضر نیستند طرف آن ها بروند، نگاه
بکنند به آن ها! خودشان را برتر از آنها میدانند؛ او نه! (منظور سلمان فارسی است) فقرا را دوست داشت، آن ها را بر اهل ثروت ترجیح
می داد... این ها درس است دیگر. ما طلبه ها، ما جامعه روحانیت و علمی (علمی!؟ )
یکی از خصوصیات مان از اول همین بوده است که با ضعفا و طبقه ضعاف نزدیک بوده ایم؛
این خیلی امتیاز بزرگی است... این خیلی چیز مهمی است؛ این را باید نگه بداریم.
حالا که علما و روحانیت، به یک موقعیتی در عالم سیاست(البته نه تنها سیاست بلکه
بویژه به اقتصاد!» دست پیدا کرده است، نباید آن چه را تاریخچه ما وسنت کهن است از
دست بدهیم».( سخنان خامنه ای در درس خارج دوم بهمن ماه 96، درج شده در خبرگزاری ایسنا،
شش بهمن ماه 96، جملات داخل پرانتز از ماست).
همان حرفهای
جنتی در مورد ساده زیستی روحانیون. میدانیم اینکه میگویند همه روحانیون ساده زیست
بوده اند، یک دروغ تاریخی است.
آیا میتوان
ذره ای صداقت در این سخنان و دنبال کردن
عملی آنها را دید؟ خیر! اینها ریاکاری های تاریخی بخش مهمی از روحانیون و جزیی از
شگردهای آنها بوده و هست. بواقع هم نفس
ریاکاری در مقابل ریاکاری خاص آخوندهای متقلب و دزد حاکم برایران سر تعظیم فرود
میآورد و خویشتن را بسیار کوچکتر از ان میبند که بخواهد با آن برابری کند.
و همه ی اینها برای چه گفته میشود. برای اینکه
توده ها آرام شوند. گفته شود که صدای آنها شنیده شده است. گفته شود که زندگی
اشرافی برخی از روحانیون موجب انتقاد توده ها شده است. به این ترتیب روحانیت صرفا
ریاکارانه خود را انتقاد میکند. یک انتقاد توخالی و برای ریختن آب سردی بر آتش
توده ها.
اما توده های خلق که سالهاست همه مسائل را از نزدیک و بطور عینی لمس کرده اند هرگز فریب
این فریبکاری ها روحانیون حکومتی را نخواهند خورد.
هرمز
دامان
بهمن 96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر