July
2, 2024
ستاد کمپین بین المللی جدید هند
در خط مقدم انفلاب
)بخش نخست(
مصاحبه اختصاصی با سخنگوی حزب کمونیست هند)مائوئیست(
جنگ خلق در هند به عنوان یکی از مهم ترین مبارزات انقلابی در جهان شناخته می شود. این جنگ همچنین به عنوان بزرگترین تهدید امنیت داخلی هند از سوی دولت هند شناخته شده است.
حزب کمونیست هند )مائوئیست) نیرویی پیشرو است که با خصوصی سازی منابع طبیعی، استثمار کارگران و ترویج برنامه ی هندووتا
(Hindutva) از سوی نارندرا مودی مبارزه می کند .
در یک مصاحبه اختصاصی با سخنگوی حزب امروت عضو کمیته مرکزی و مسئول روابط بین الملل حزب کمونیست هند )مائوئیست( درباره ی شرایط منحصر به فرد هند، چالش ها برای ساختن جامعه ای جدید در مناطق چریکی و دیدگاه های آنها در مورد مسائل مهم جهانی از جمله ماهیت چین و ظهور قدرت های امپریالیستی جدید صحبت کردیم.
چند وقت است که حزب کمونیست هند )مائوئیست( در جنگ خلق هند درگیر است و وضعیت این درگیری در حال حاضر چگونه است؟
این پرسشی اساسی برای انقلاب هند است. برای پاسخ به آن باید پنج دهه به عقب بازگردیم. تاریخ جنگ خلق در هند به دوران پرهیاهوی انقلابی فرهنگی بزرگ پرولتری در دهه 60 میلادی باز می گردد که به عنوان یک دهه ی پر تنش شناخته می شود. در این دوران دو رهبر برجسته و پیشرو از جریان های ما- رفقا چارو مزومدار و کانهای چاترجی - در روند به کارگیری مارکسیسم- لنینیسم- مائوئیسم در شرایط خاص هند و مبارزه و افشای رویزیونیسم قدیمی حزب کمونیست هند و رویزیونیسم جدید حزب کمونیست هند)مارکسیست( ظهور کردند.
شورش بزرگ نگزالباری که به وسیله ی رفیق چارو مزومدار در ماه مه 1967 رهبری شد، در آن زمان از سوی حزب کمونیست چین به عنوان »رعد بهار در هند» مورد استقبال قرار گرفت و به عنوان ندای انقلاب برای انقلابیون شناخته شد. زیر رهبری انقلابی رفقا چارو مزومدار و کانهای چاترجی، هزاران نفر از اعضای حزب های سابق(ML)(PW) CPI و MCCIاز رویزیونیسم جدید کنگره جدا شدند و به آنها پیوستند. رفیق چارو مزومدار حزب کمونیست هند )مارکسیست- لنینیست( را تشکیل داد و رفیق کانهای چاترجی مرکز کمونیست )مائوئیست(
(MCC) (را بر پا کرد. این دو آموزگار بزرگ مارکسیست تحلیل طبقاتی از جامعه هند انجام دادند و استراتژی سیاسی انقلاب دمکراتیک نوین هند را پایه گذاری کردند.
استراتژی سیاسی حزب ما انقلاب مسلحانه دهقانی و تصرف قدرت سیاسی در سطح منطقه ای است. استراتژی نظامی حزب ما جنگ خلق درازمدت است. طبق این استراتژی، ما مناطق روستایی را به عنوان مناطق پایگاه خود می سازیم، جایی که دشمن نسبتاً ضعیف است و سپس به تدریج شهرها را که دژهای نیروهای دشمن هستند محاصره کرده و تصرف می کنیم. طبق نظریه جنگ خلق درازمدت رفیق مائو، سه مرحله برای تصرف قدرت دولتی وجود دارد. در حال حاضر، انقلاب هند در مرحله »دفاع استراتژیک« قرار دارد.
دولت هند از دهه ها پیش تلاش در حذف حزب کمونیست هند )مائوئیست( از طریق عملیات شکار سبز »گرین هانت« داشته است. وضعیت فعلی این عملیات چیست؟
باید اذعان کرد که قبل از شروع عملیات شکار سبز، جنبش انقلابی هند زیر سرکوب و کارزارهای سرکوب شدید قرار گرفته بود. حزب های پیشین ما، حزب کمونیست هند) مارکسیست -لنینیست)(CPI
(ML)(PW) و حزب کمونیست هندMCCI ، از زمان آغاز قیام مسلحانه بزرگ دهقانان نگزالباری، زیر سرکوب فاشیستی دولت ارتجاعی هند قرار گرفتند. اولین کارزار ضد شورش،»عملیات استیپل چاس« در دهه 1970 آغاز شد و کارزارهای سرکوبگری مختلفی به وسیله ی دولتهای مرکزی و ایالتی در دهه های 80 و 90 میلادی اجرا شد. با ادغام دو جریان انقلابی، حزب جدید ما حزب کمونیست هند (مائوئیست(، در سال 2004 تشکیل شد. از آن زمان، دولت هند این حزب را بزرگ ترین تهدید امنیت داخلی کشور اعلام کرده است. از آن زمان، دولت هند عملیات ضدشورشی طولانی مدتی چون سالوا جودوم، سندرا، عملیات شکارسبز، عملیات سمادهان را اجرا کرده است. در اوایل سال 2024 این دولت یک عملیات نظامی جدید به نام «عملیات کاگار»)جنگ نهایی( را آغاز کرد که بخشی از طرح ضد حمله استراتژیک ارتجاعی سوراجکند است. تمامی این کارزارها جزیی از»جنگ کم شدت« هستند که استراتژی امپریالیست های آمریکایی برای سرکوب جنبش های مردمی در سطح جهانی است. بیش از ۱۵۰۰۰ رفیق از تمام ردههای حزب ما و ارتش چریکی آزادیبخش خلق (PLGA)، از جمله سازمانهای تودهای انقلابی و مردم انقلابی، تاکنون جان خود را در کشتارهای بیوقفه پلیس و در تلافی عملیاتهای سرکوب فاشیستی از دست دادهاند.
عملیات شکار سبز مدت 10 سال طول کشید و پس از کمین مینپا که در آن تعداد زیادی از نیروهای پلیس مرکزی نابود شدند، بازنگری شد. سپس عملیات جدیدی به نام سامان در مه 2017 آغاز گردید. دولت هند عملیات سامان را با دوره ی زمانی پنج ساله برای از بین بردن مائوئیست ها در کشور اعلام کرد. عملیات سامان در اکتبر 2022 بازبینی شد و طرح جدید ضد حمله استراتژیک سوراجکند آغاز گردید. در حال حاضر، پایگاه های عملیاتی جلو (FOBs )در حال ساخت هستند و امنیت در سراسر مناطق جنبش انقلابی شدت یافته است.
عملیات شکار سبز ادامه این کمپینهای سرکوبگرانه است. برای ذکر چند نمونه از دهههای اخیر، میتوان به سالوا جودوم در چتیسگر، سندرا در جارکند و راهپیمایی صلح در اودیشا در دهه اول قرن بیست و یکم اشاره کرد. همه اینها کارزارهای ترور سفید هستند که به وسیله ی دولت هند سازماندهی و به وسیله ی شرکتهای بزرگ تأمین مالی میشوند. حزب، (( (PLGA، ارتش آزادی بخش خلق، سازمانهای تودهای انقلابی و کمیتههای انقلابی خلق، همراه با توده های انقلابی، این کارزارها را با مقاومت قهرمانانه و فداکاریهای عظیم خود شکست دادند. برای اولین بار، دولت هند در سپتامبر ۲۰۰۹ آشکارا با یک کارزار ضد شورش تمام عیار در سراسر کشور به نام OGH ظاهر شد. دولت هند هرگز آغاز چنین کارزاری را تصدیق نکرد.
عملیات شکار سبز به مدت ۱۰ سال ادامه یافت و پس از کمین مینپا، که در آن تعداد قابل توجهی از پرسنل پلیس مسلح مرکزی نابود شدند، مورد بررسی قرار گرفت. سپس، عملیات جدیدی به نام SAMADHAN در ماه مه ۲۰۱۷ آغاز شد. دولت هند SAMADHAN را با یک دوره زمانی پنج ساله برای از بین بردن مائوئیستها در کشور اعلام کرد SAMADHAN .را در اکتبر ۲۰۲۲ بررسی کرد و طرح نظامی تهاجمی استراتژیک سوراجکوند ) همان طور که ما آن را نامگذاری کردیم( را معرفی کرد.
در حال حاضر، پایگاههای عملیاتی پیشرو (FOB) در حال ایجاد شدن هستند و امنیت در سراسر مناطق جنبش انقلابی تشدید میشود .استقرار نیروهای مسلح، از جمله ارتش هند زیر پوشش نیروهای دولتی، رو به افزایش است. در حال حاضر، حدود ۷۰۰۰۰۰ نیروی مسلح دولتی، شامل نیروهای شبهنظامی، کماندو، ایالتی و منطقهای، در مناطق جنبش انقلابی حضور دارند. یک شبکه خبرچینی پلیس به وسیله ی نیروهای شبهنظامی مرکزی و ایالتی در حال ایجاد است. برای اینکه به سرکوب خود وجههای انسانی بدهند، برنامههای اقدام مدنی )که آژانسهای خدمات اجتماعی جعلی هستند( به وسیله ی پرسنل پلیس اجرا میشوند. افزون بر این، جنگ روانی به شکل تبلیغات منفی علیه حزب، ارتش آزادیبخش خلق و کمیتههای انقلابی مردم وجود دارد که هدف آن تضعیف روحیه و سلب مشروعیت از جنبش انقلابی هند است.
دولت چندین قانون سختگیرانه مانند قانون فعالیتهای تروریستی و اخلالگرانه (TADA)، قانون پیشگیری از تروریسم (POTA) و قانون فعالیتهای غیرقانونی)پیشگیری) (UAPA) را وضع کرده است که در سال ۲۰۱۸ به وسیله ی قدرت فاشیستی هندوتواهای برهمنی در مرکز اصلاح شد و این قانون را حتی سختگیرانهتر کرد. این قانون به همه کسانی که علیه حکومت فاشیستی ابراز مخالفت میکنند، تحمیل میشود. زندانیان سیاسی بارها از آزادی به قید وثیقه محروم میشوند. سازمانهای اطلاعاتی به طور قابل توجهی تقویت شدهاند تا جنبش انقلابی را سرکوب کنند. در سالهای اخیر، به آژانس تحقیقات ملی (NIA)، که یک اداره زیر نظر دولت مرکزی است، اختیارات بیشتری زیر عنوان مبارزه با تروریسم داده شده است. اکنون از این قانون علیه فعالان حقوق مدنی، هنرمندان، نویسندگان، دانشجویان، معلمان و نیروهای دموکراتیک و مترقی به اتهام فتنهانگیزی استفاده میشود. در حالی که فاشیسم هندوتواهای برهمنی در حال گسترش شاخههای خود در تمام حوزههای زندگی مردم است، طبقات و بخشهای استثمار شده، ستمدیده و مورد آزار و اذیت، صدای خود را بلند میکنند و جنبشهایی را علیه رژیم فاشیستی ایجاد میکنند. در تلاش برای سرکوب همه این مبارزات و سرکوب آن صداهای مخالف، دولت هند اصطلاح جدیدی به نام »مائوئیست شهری« و سپس »مائوئیست قلم به دست« را معرفی کرد که به نام آن این نیروها را مورد تعقیب قرار میدهد. سازمان اطلاعات ملی هند (NIA) پایگاه دادهای از فعالیتهای تروریستی تهیه میکند. یک دانشگاه ملی علوم جنایی برای ایجاد شواهد جعلی از جرایم جعلی تأسیس شد. این به هنجار حاکمیت قانون تبدیل شده است. از دوره دوم دولت نارندرا مودی در مرکز، حملات هوایی به مردم در مناطق مبارزه افزایش مییابد. جادهها و ارتباطات در مقیاس گسترده ای برای ساده کردن حرکت نیروهای پلیس به پایگاههای چریکی ساخته میشوند. همان طور که پیش از این گفته شد، یک کمپین ضد شورش جدید به وسیله ی دولت هند به نام عملیات کاگار برای از بین بردن رهبری جنبش مائوئیست در سه سال آینده آغاز شده است. برای این منظور، هزاران نیروی اضافی در منطقه ماد باستار، در ایالت چتیسگر، مستقر میشوند.
حکومت نارندرا مودی چه تفاوتی با دولت های قبلی دارد؟حزب کمونیست هند )مائوئیست(و PLGA چگونه تغییرات زیر رهبری مودی را تجربه کرده اند؟
بله! رژیم فعلی که زیر رهبری نارندرا مودی است، با دولت های قبلی تفاوت دارد. حزب ما به این نتیجه رسیده است که فئودالیسم هند، فئودالیسم مبتنی بر کاست است و برهمنیسم ایدئولوژی آن است. تمامی دولت های پیشین نمایندگان طبقات حاکم هند بودند که شامل فئودال ها و بورژوازی کمپرادور بودند و ایدئولوژی آن ها چیزی جز برهمنیسم نبود. اما شکل فعلی دولت هند، طبق درک حزب ما، فاشیسم هندووتا برهمنی است که زیر رهبری RSS و BJP قرار دارد. در حال حاضر، نارندرا مودی رهبر اصلی فاشیسم هندووتا است و او ده سال است که نخست وزیر هند می باشد. دولت فعلی BJP قصد دارد هند را به یک »هندو- راشتر»)کشور هندو(تبدیل کند که چیزی جز فاشیسم بورژوازی- فئودال- کمپرادور نیست.
دولت BJP حتی اجازه نمی دهد که »دموکراسی رسمی« کار کند و به تدریج حملات خود را با هر روزی که می گذرد تشدید می کند.
دولتهای قبلی که زیر رهبری کنگره و اتحاد اتحاد مترقی متحد به رهبری کنگره بودند، نیز سیاستهای ضد مردمی را اجرا کردند و جنبشهای تودهای را بیرحمانه سرکوب کردند. همه دولتهای طبقه حاکم هند مزایای عظیمی را برای طبقات حاکم و روسای امپریالیست آنها به ارمغان آوردند. رژیم مودی سیاستهای طرفدار امپریالیسم را تهاجمیتر از دولتهای قبلی اجرا میکند. در عین حال، به طور تهاجمی دستور کار تفرقهانگیز هندوتوا را اجرا میکند.
پس از به قدرت رسیدن حزب بهاراتیا جاناتا در سال ۲۰۱۴، برنامههای ضد شورش علیه حزب ما، ارتش آزادیبخش خلق، جبهه متحد و تودههای انقلابی را تشدید کرد. دولت بهاراتیا جاناتا برای ریشهکن کردن حزب و جنبش انقلابی ما، سیاستهای سرکوبگرانهای را در سراسر کشور، به ویژه در مناطق مبارزه ما، اجرا میکند. شرکتیسازی و نظامیسازی آنها به شکلی بیسابقه به یک هنجار جدید تبدیل شده است .حملات پهپادی و بمباران هوایی به مناطق مبارزه انقلابی و روستاهای قبیلهای، هنجارهای جدید زیر رژیم BJP هستند. چندین اقدام شنیع به وسیله ی پرسنل امنیتی با مصونیت دولتی انجام میشود. بنابراین، حزب، PLGA و جبهه متحد، سه "سلاح جادویی" انقلاب، چندین برنامه تاکتیکی را برای مقاومت در برابر فاشیسم برهمایی هندوتوا در پیش گرفتهاند. چندین جنبش تودهای زیر هدایت و رهبری حزب ما در مناطق مبارزه انقلابی علیه سیاستهای دولت BJP برهمایی هندوتوا در حال شکلگیری است. حتی پس از به قدرت رسیدن BJP در مرکز، چندین اقدام نظامی قهرمانانه به وسیله ی مبارزان سرخ PLGA ما با موفقیت انجام شد. اخیراً، در 16 ژانویه 2024، رفقای PLGA ما، به همراه صدها نفر از تودههای انقلابی، در پاسخ به عملیات تازه آغاز شده کاگار به وسیله ی دولت هند، حملهای قهرمانانه به اردوگاه دارماورام در منطقه بیجاپور چتیسگر انجام دادند. در این حمله، ۳۵ نفر از نیروهای امنیتی کشته و حدود ۴۰ نفر از آنها به شدت زخمی شدند. در حالی که سرکوب و محاصره تشدید میشود، مقاومت در برابر آن نیز رو به افزایش است.
هند زیر رهبری مودی تاریخچه ای از سرکوب اقلیت های دینی و قومی دارد، هم به صورت فیزیکی و هم از نظر بیانی. موضع حزب شما در این باره چیست؟
این نه شووینیسم هندی، بلکه شووینیسم هندو است. بله، شما کاملا درست می گویید که دولت مودی در حال تحقیر اقلیت های دینی و قومی و قطبی سازی جامعه است. حزب ما بر این باور است که اقلیت های دینی، به ویژه جوامع مسلمان، قبایل، افراد دالیت و زنان، به عنوان شهروندان درجه دو زندگی می کنند و نیاز دارند که در برابر شووینیسم هندو که به وسیله ی دولت مودی اجرا می شود، برای رهایی خود متحد شوند. هدف حزب ما سازماندهی این اقشار در جنگ مردم برای رهایی آنها است. دولت کنونی سیاست های هندووتای خود را که ترکیبی از کاستی گرایی و قوم گرایی است، با کارگزاری در خدمت منافع امپریالیست ها، بورژوازی بوروکراتیک کمپرادور و زمینداران تلفیق کرده است. حزب BJP از دین به عنوان ابزاری قدرتمند برای حفظ قدرت و ایجاد تفرقه در جامعه استفاده می کند. با استفاده از این ابزار مذهبی، BJP توده ها را از مسائل واقعی منحرف می کند. تقدیس معبد رام درائیودیا در تاریخ 22 ژانویه 2024 نمونه ای کامل از این است که چگونه توده ها از بحران های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شدیدی که کشورمان با آن ها مواجه است، منحرف می شوند.
حزب ما با اصول سکولاریسم، حق آزادی مذهب، آزادی بیان و تنوع فرهنگ ها، زبان ها، عادات غذایی و غیره ایستاده است. در حالی که فاشیسم هندووتا علیه تمامی این ارزش های دموکراتیک است. اگرچه راه زیادی تا موفقیت در مبارزه با پدرسالاری باقی است، حرکت انقلابی و جنبش زنان انقلابی تغییرات قابل توجهی در وضعیت زنان در مناطق پایگاه های گوریلا به ارمغان آورده است.
در جریان قیام ناگزالباری در دهه 1960، دهقانان زمینداران بزرگ را کشتند و زمینهای آنها را تصرف کردند. دهقانان چه نقشی در حزب کمونیست هند)مائوئیست( و مبارزه فعلی دارند؟
شما رویههای گذشته حزب ما را که از خط مشی ماجراجویانه چپ مبنی بر نابودی دشمن طبقاتی به عنوان تنها راه موفقیت در انقلاب ارضی هند پشتیبانی میکرد، مطرح کردید. ما قبلاً آن رویه ی اشتباه را اصلاح کردهایم. ما از اصل مارکسیستی وحدت کارگر و دهقان پشتیبانی میکنیم. اجازه دهید به پرسش شما بپردازیم. هند کشوری مبتنی بر کشاورزی است. دهقانان اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند. دهقانان همچنین اکثریت حزب، ارتش آزادیبخش خلق هند (PLGA)سازمانهای تودهای انقلابی و کمیتههای انقلابی مردم را تشکیل میدهند. به این معنا، دهقانان بخشی از نیروی اجتماعی، سیاسی، نظامی و اقتصادی جنگ خلق جاری هستند .تمام روسای کمیتههای حزبی، شبهنظامیان و ارگانهای قدرت دولتی خلق در سطح محلی، دهقانان هستند. در حال حاضر، اکثریت در PLGA رفقای دهقان قبیلهای هستند و دستهها، گروهانها و گردانها را رهبری میکنند.
دهقانان در هر فعالیت برنامه انقلابی ارضی، مانند توزیع زمین به کشاورزان، مشارکت دارند. زیر رهبری حزب ما، کمیتههای انقلابی خلق با انجام برنامههایی مانند تسطیح زمین، ساخت خاکریز، ایجاد حوضچهها و پلها و توسعه ارتباط روستاها برای بهبود بهرهوری، برای رفاه مردم تلاش میکنند. ما اهمیت ویژهای به تمرین روشهای کار جمعی تعاونی میدهیم. چریکهای PLGA و کادرهای حزب ما در تمام فعالیتهای تولیدی خود با تودهها متحد میشوند.
در مناطق زیر کنترل حزب کمونیست هند) مائوئیست(جامعه چگونه سازماندهی میشود و حزب شما چه کار متفاوتی نسبت به دولت انجام میدهد؟
طبق استراتژی ذکر شده در بالا که حزب ما برای انقلاب دنبال میکند، ما از مناطق قبیلهای داخلی شروع میکنیم، به مناطق دشتی گسترش مییابیم و ارگانهای قدرت دولتی مردم را تشکیل میدهیم و در نهایت قدرت را در شهرهای دژ دشمن به دست میگیریم. جامعه قبیلهای فئودالی است، جایی که رئیس روستا حرف آخر را میزند. با تغییراتی که از طریق جنبش انقلابی ایجاد شده است، روسای روستاها دیگر قدرتی ندارند. کمیته محلی حزب، متشکل از طبقه ی دهقانان فقیر و میانی، روستا را رهبری میکند. در مناطق دشتی، جامعه عمدتاً هندوتوا برهمایی با اقلیتی از ادیان دیگر است.
دولت استثمارگر حاکم زیاد در مورد رفاه مردم صحبت میکند اما هیچ کاری انجام نمیدهد. دهقانان فاقد حداقل الزامات کشاورزی مانند آبیاری، بذر و ادوات کشاورزی هستند. کمیتههای انقلابی مردم به نیازهای دهقانان رسیدگی میکنند و بر افزایش محصول تمرکز دارند. دولت استثمارگر کمترین اهمیتی به اداره مدارس و بیمارستانها برای مردم قبیله نمیدهد. کمیتههای انقلابی خلق، مدارس محلی را اداره میکنند. هر دولت محلی دارای یک بخش پزشکی و یک پزشک است. کمیته حزب مربوطه بودجهای برای مدارسی که به وسیله ی کمیتههای انقلابی خلق اداره میشوند، دارد .پزشکان PLGA به پزشکان کمیته انقلابی خلق آموزش میدهند. بخش صنایع دستی هنوز فعال نشده است تا به مردم در فروش محصولات جنگلی و خرید نیازهای روزانه در بازار کمک کند.
ما علیه یک دولت نیمه استعماری، نیمه فئودالی و قوی که به وسیله ی امپریالیستها پشتیبانی میشود، کار میکنیم. طبق استراتژی ما، هر جا که موفق به سرنگونی دولت استثمارگر شویم، کمیتههای انقلابی خلق میسازیم. بنابراین، ما ارگانهای قدرت دولتی در سطح منطقهای ایجاد میکنیم و به تدریج آنها را گسترش داده و تقویت میکنیم. پایگاههای چریکی حتی در میان قتل عامهای فراوان، قتل رهبران و فعالان کمیتههای حزبی، شبهنظامیان، کمیتههای انقلابی خلق و جنایات جنسی علیه زنان، پابرجا هستند. ما اکنون قدرت را در سطح بسیار کوچکی در دست داریم. بنابراین، محدودیتهایی در فعالیتهای توسعهای که انجام میدهیم وجود دارد.
این متن به وسبله هوش مصنوعی ترجمه شده، مورد اصلاح قرار گرفته
و در دو بخش در وبلاگ قرار داده می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر