به یاد گونزالو تبلور مبارزه و مقاومت طبقه ی کارگر و خلق پرو
آبیمال گوسمان(گونزالو) صدر پیشین حزب کمونیست پرو پس از این که
نزدیک به سی سال در زندان ها رژیم ارتجاعی پرو، سیا و آمریکای امپریالیست حبس شده بود در11 سپتامبر 2021 و در سن86 سالگی درگذشت. وی نماینده ی طبقه ی کارگر پرو و تبلور آگاهی،
مقاومت و مبارزه ی این طبقه و توده های ستمدیده ی خلق و یکی از قهرمانان طبقه ی
کارگر بین المللی در رزم جهانی برای کمونیسم بود.
گونزالو
پیش از دستگیر شدن، زندگی ای سراسر مبارزه داشت. مبارزه با ارتجاع پرو، امپریالیسم
جهانی و در صدر آن دو ابرقدرت آمریکا و سوسیال امپریالیسم شوروی و همچنین علیه
انواع رویزیونیسم از نوع خروشچفی گرفته تا رویزیونیسم تنگ سیائو پینگی. کینه و
نفرت بی پایان امپریالیست ها از وی موجب شد که وی را در قفسی به دادگاه بیاورند.
اما شیر در قفس نیز می غرید و ارتجاع و امپریالیسم و رویزیونیسم را به تمسخر می
گرفت و تحقیر می کرد و مارش راه پیمایی به سوی کمونیسم را می نواخت.
ادامه
ی راه ماریاتگی و مبارزه علیه رویزیونیسم
گونزالو
ادامه دهنده ی راه خوزه ماریاتگی مارکسیست - لنینیست برجسته ی پرو و آمریکای
لاتین و بنیانگذار حزب کمونیست این کشور بود. او و همرهانش در دهه شصت مبارزه ی
گسترده ای را برای بازسازی این حزب آغاز کردند. حزبی که اپورتونیسم از همان سال
های نخستین، و به دلیل مرگ ماریاتگی که دو
سال پس از تاسیس حزب پیش آمده بود، بر آن مسلط شده بود و پس از بروز روزیونیسم در
شوروی در ورطه ی رویزیونیسم خروشچفی افتاده و یک طویله ی اوژیاس کامل گردیده بود؛
مبارزه ای که فرایندی نزدیک به 15 سال را شامل شد. گونزالو و یاران اش نه تنها
علیه اپورتونیسم و رویزیونیسمی که در پرو خواه درون حزب و خواه به شکل آشکار آن در
احزاب کمونیست (وابسته به سوسیال امپریالیسم شوروی) وجود داشت مبارزه کردند، بلکه
این مبارزه را با هماهنگ کردن آن با مبارزه علیه رویزیونیسم بین المللی خروشچفی و
بعدها تنگ سیائو پینگی منحط و رویزیونیسم آلبانیائی خوجه و دنباله روش رامیزآلیا
تداوم
بخشیدند.
آنها
در این مبارزه ی بزرگ خود در عین حال به تمامی نوآوری های مائو تسه دون و به ویژه
انقلاب کبیر فرهنگی - پرولتاریایی طبقه ی کارگر چین تکیه کردند و به مضامین اساسی
آنها در پرو جان بخشیدند و در نتیجه گذار از مارکسیست - لنینیست به مارکسیسم -
لنینیسم- مائوئیسم را شکل دادند. از این رو فعالیت عملی در راه بازسازی حزب بر یک
مبنای انقلابی با اتکاء به نیروی خود، با مبارزه با ارتجاع، امپریالیسم،
رویزیونیسم داخلی و رویزیونیسم بین المللی گره خورد و در عین حال به مدارج تازه و
نویی مبنی بر اندیشه های مائو تسه دون تکامل یافت.
این گونه حزب کمونیست پرو پس از مبارزه ی داخلی
و بیرونی طولانی در اواخر دهه ی هفتاد همچون سمندری از دل خاکستر برخاست و دوباره
متولد شد. اکنون دیگر حزب کمونیست پرو تبدیل به یک حزب مارکسیست- لنینیست -
مائوئیست واقعی شده بود و زمان نیز برای عمل گسترده تر توده ای آن بر مبنای اندیشه
های انقلابی فرا رسیده بود.
مبارزه
تاریخی حزب کمونیست پرو به رهبری گونزالو علیه ارتجاع و امپریالیسم در پرو
از
آغاز دهه ی هشتاد حزب کمونیست پرو ضمن تجزیه و تحلیل مشخص از شرایط داخلی پرو و
نیز اوضاع جهانی دست به جنگ خلق زد؛ جنگی تاریخی که در کشوری از آمریکای لاتین این
به اصطلاح حیات خلوت آمریکا شکل گرفت و تا زمان دستگیری گونزالو در سال 1992 به
پیشرفت های چشم گیری دست یافت. این جنگ توده ای بیش از یک دهه ارتجاع فوجیموری و امپریالیسم آمریکا و نیز سوسیال
امپریالیسم شوروی و رویزیونیست های وابسته به آن در کشور و منطقه را در در ترس و
وحشت فرو برد.
جنگ خلق تقریبا دوازده ساله به وسیله ی زنان و
مردان جنگجوی طبقه ی کارگر و دهقان و روشنفکران وابسته به این طبقات به پیش برده
شد. جهت عمده ی این جنگ را جنگ در روستا و جهت غیر عمده ی آن را جنگ در شهرها می
ساخت. این جنگ با آزادسازی مناطق روستایی و ایجاد پایگاه های انقلابی تداوم یافت.
در این پایگاه ها دهقانان پرو دست به تقسیم اراضی زدند و تساوی حقوق بین زنان و
مردان و همچنین بین بومیان و خلق های پرو در زمینه های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی
برقرار گشت. حزب کمونیست پرو به عنوان رهبر طبقه ی کارگر و خلق پرو توانست شبح
کمونیسم را در این کشور زنده کرده و بر اندام امپریالیسم و ارتجاع لرزه اندازد.
شورش
زندانیان در پرو
یکی
از تاریخی ترین اقدامات حزب کمونیست پرو ( در مطبوعات برای این حزب نام« چریک های راه
درخشان» را به کار می بردند) در طول این
دوازده سال شورش و مبارزه ی سترگ زندانیان این حزب در سال 1986 بود. مبارزه ای که
از سوی فوجیموری و ارتجاع آمریکایی در 19 ژوئن 1986به شدت سرکوب شد و به جانباختن
تعداد زیادی از مبارزین، کادرها و رهبران حزب انجامید. این مبارزه به گفته ی
گونزالو یکی از«عالی ترین تجلیات قهرمانی اعضای حزب کمونیست پرو»( در مصاحبه با ال
دیاربو) بود و در میان طبقه ی کارگران بین المللی و روشنفکران این طبقه شور و شوق
ایجاد کرد و به ادامه دادن راه آنها برانگیخت. حزب کمونیست پرو این روز را «روز
قهرمانی» نام نهاد.
نوآوری ها و خدمات صدر گونزالو
مبارزه
و جنگ خلق حزب کمونیست پرو و رهبر آن گونزالو، در دهه ی هشتاد و نود یعنی زمانی که خود پرستان فاسد و رویزیونیستی همچون
تنگ سیائو پینگ که در انقلاب فرهنگی چین از قدرت به زیر کشیده شده و به طویله پاک
کنی فرستاده شده بودند، قدرت را در این حزب به دست گرفتند و تلاش کردند که یاس و
ناامیدی را در جنبش بین المللی دامن بزنند، الهام بخش طبقه ی کارگر و انقلابیون
کمونیست و جنبشی امید آفرین در سراسر دنیا بود.
نوآوری این حزب در جنگ خلق، به ویژه در تحلیل
مشخص از شرایط مشخص پرو و آمیزش جنگ در روستا با جنگ در شهرها آن هم در آمریکای
لاتین بود. رهبری این حزب به ویژه بر
مبنای انقلاب فرهنگی- کارگری چین و اندیشه های مائو تسه دون شکل نهایی را یافت و
همین رهبری و حزب بود که اعلام کرد«مائوئیسم مرحله جدید، سومین و در حال حاضرعالی
ترین مرحله در تکامل مارکسیسم است»( از مصاحبه گونزالو با ال دیاربو). و از آن پس
این درک نوین به وسیله ی انقلابیون و احزاب کمونیستی که پیرو مارکسیسم- لنینیسم-
اندیشه ی مائوتسه دون بودند، پذیرفته شد.
بروز
انحرافات راست در حزب کمونیست پرو و شکست جنگ خلق
پس
از دستگیر شدن گونزالو حزب کمونیست پرو در سال 1992 حزب پر افتخار پرو دچار
انحرافات اپورتونیستی راست شد و همین انحرافات که گونزالو از درون زندان نیز به
مقابله با آن بر می خاست به تسلیم طلبی و شکست جنگ خلق در پرو و ضعیف شدن حزب
کمونیست این کشور انجامید.
انتقادهای جنبش بین المللی کمونیستی به حزب
کمونیست پرو
از دیدگاه مائوئیسم بین المللی، حزب کمونیست پرو در
حالی که نوآوری های فراوان در عرصه ی نظری و عملی داشت و یکی از برجسته ترین
مبارزات را پس از انقلاب فرهنگی پیش برد، از اشتباه مبرا نبود. از نظر این جنبش دو
اشتباه برجسته تر بوده است. یکی تاکید به روی «اندیشه ی گونزالو» و دیگری تاکید
روی« عمدتا مائوئیسم». در مورد نخست به نظر بحث از صرف تلفیق مارکسیسم با شرایط
مشخص کشور گذشته است و حزب ادعاهای بیشتری داشته است و در مورد دوم نیز ظاهرا گسست
نسبی که همواره در تکامل یک اندیشه پدید می آید، نزدیک به گسست مطلق دانسته شده
است.
مقایسه
ی عقاب کوهی با مرغ خانگی
ارج و ارزش صدر گونزالو، این عقاب
کوهی، زمانی بیشتر مشخص می شود که ما نگاه به باب آواکیان این عضو انحلال طلب جنبش و رویزیونیست شده ی بین الملل کمونیستی، این مرغ خانگی می اندازیم. گونزالو مبارزه ای که
رویزیونیست های روسی و چینی و آلبانیایی به گنداب می کشاندند با تلاش های
فداکارانه در بیش از سه دهه و با رزم بی امان به اوج قله ها کشاند و آواکیان
مبارزه را از اوج قله ها پایین آورده و به گنداب باتلاق های حقیر فرصت طلبی و
پیروی از امپریالیسم فرو برد.
برخی نظرات گونزالو
فلسفه
«بگذارید فلسفه از كشوی میز تحریر بیرون بیاید. فلسفه را از
چنگ كتاب پرستان و نهادهای قلابی آكادمیك آزاد كنید و به میان توده ها، به درون
مبارزه طبقاتی روزمره، به میان خلق ببرید. ذهن توده ها ربوده شده است؛ آن را پس
بگیرید و به آنها باز گردانید تا دیگر نگذارند كسی تحمیق شان كند. فلسفه و علم به
دانشمندان و نخبه گان تعلق ندارد بلكه از آن توده هاست. امروز دید توده ها بیش از
پیش دیالكتیكی می شود اما این امر باید آگاهانه صورت گیرد تا آنها قوانین دیالكتیك
را آگاهانه به كار گیرند و قانون تضاد را با شناخت كامل از مفهوم آن در طبیعت،
جامعه و اندیشه ها به كار بندند.»( دربـاره كارزار اصـــلاح مبتنی بر مطالعه ســند «انتخـابـات نـه!
جنگ خلق آری»از مجله جهانی برای فتح، شماره 19،
سال
1372)
آموزش
های مارکسیسم
«
مبارزه طبقاتی، قهر انقلابی، سوسیالیسم و دیكتاتوری پرولتاریا، مبارزه علیه
رویزیونیسم. از این چهار مسئله، سوسیالیسم و دیكتاتوری پرولتاریا عمده است»( از مصاحبه
با ال دیاربو از جهانی برای فتح، شماره 18، 1371، برگردان
فارسی، سربداران)
رویزیونیسم
«ال دیاریو: صدر... می خواهیم
بدانیم نظر شما راجع به احزاب رویزیونیست كه به وسیله ی بنیادهای بین المللی و
قدرت های بزرگ امپریالیستی و سوسیال امپریالیسم تامین می شوند، چیست؟
صدر گونزالو: آنها به انقلاب
جهانی خیانت كرده اند؛ به انقلاب در همه كشورها خیانت می كنند، به خلق و طبقه ما
خیانت می كنند، چرا كه خدمت به ابرقدرت ها و قدرت های امپریالیستی، خدمت به
رویزیونیسم به ویژه سوسیال امپریالیسم، رقصیدن به ساز آنها و تبدیل شدن به مهره
های آنها در بازی تسلط بر جهان، خیانت به انقلاب است.»( مصاحبه...)
درباره نیروهای مسلح ارتجاع
«نیروهای مسلح[ارتجاع] هیچ
چیز ندارند كه به آن بنازند؛ آنها متخصص شكست خوردن و استاد حمله به توده های غیر
مسلح اند.»( مصاحبه...)
درباره
مبارزه برای سوسیالیسم و کمونیسم
«در
تاریخ هیچ طبقه نوینی موفق به استقرار یک باره قدرت خود نگردیده است؛ قدرت بارها
دست به دست شد، به دست آمد و از کف رفت تا این که بالاخره در بحبوحه ی مبارزات و درگیری های عظیم آن طبقه قادر به
کسب پیروزی و حفظ قدرت گشت. این امر در مورد پرولتاریا هم صدق می کند.»( مصاحبه...)
یادش
گرامی و مبارزه اش پر دوام باد
مرگ بر ارتجاع
و امپریالیسم
زنده باد
کمونیسم
گروه مائوئیستی راه سرخ ایران
26 شهریور
1400
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر