۱۳۹۷ شهریور ۱۸, یکشنبه

از خون جوانان تغذیه کردن، حکومت اسلامی را هرگز بس نخواهد بود!


از خون جوانان تغذیه کردن، حکومت اسلامی را هرگز بس نخواهد بود!

صبح روز شنبه 17 شهریور97  سه تن از جوانان فعال و مبارز کرد رامین حسین پناهی، زانیار و لقمان مرادی، علیرغم همه مخالفتها داخلی و بین المللی بوسیله حکومت  دزدان و اختلاس گران اعدام شدند. در همین روز و همزمان با این اعدام، مقر حزب دموکرات کردستان در کردستان عراق در روزی که رهبران این حزب برای جلسه ای گرد آمده بودند بوسیله سپاه پاسداران با موشک بمباران گردید. و اینها حمله ای است حساب شده به خلق کرد و مردم ایران.
حکومت اسلامی و پاسدارانش به مدت نزدیک به چهل سال است که جوانان کرد را میکشند و در زندانها می پوسانند، برای اینکه خلق دلاورکرد دست از مبارزه بردارد و از حقوق و خواستهای خود که اساسش حق تعین سرنوشت خود میباشد، دست بکشد.
این حقیرترین حکومت تاریخ ایران عقب نشینی هایش را دربرابر ارتجاع منطقه و امپریالیسم با کشتار داخلی جوانان  ایران جبران میکنند. اینان  در حالیکه در سوریه، لبنان، یمن و ... مجبورند به امر امپریالیسم  و اسرائیل دمشان را روی کول گذاشته، بیرون روند، با کشتار جوانان این مرز و بوم بر حقارت خود پرده میکشند. در حالیکه  آنقدر سالها و دهه ها شعارش را دادند که موشک هایشان را برای مقابله با اسرائیل و آمریکا درست کرده اند، اینک آنها را نه خرج اسرائیل که پی در پی مواضع آنها را در سوریه بمباران میکند و دسته دسته آنها را روانه گورها میکند، بلکه برای مقابله با مردم ستمدیده کرد و احزاب وابسته به آنان بکار میبرند.

اعدام جوانان مبارز کرد بخشی از مقابله حکومت اسلامی با جنبش توده ای است

جانیان حکومت اسلامی تمامی تیر و ترکش خود را برای فرزندان خلقهای دربند و محروم کرد، عرب و بلوچ  بکار میبرد. جنبش توده ای که سر بر میکشد، غارتگران و دزدان دست به اعدام جوانان این خلقها میزنند. آنان با این رویه خود اهداف معینی را دنبال میکنند:
نخست میخواهند خود آن ملت مبارز را سرکوب کنند. طی چهل سال اخیر خلق کرد همواره در حال مبارزه با حکومت اسلامی بوده است. این مبارزه علیرغم کشتارها جمعی، اعدام ها، ترورها در داخل و خارج، بازداشتها و زندانها، توقف بردار نبوده و نیست. مبارزه خلق کرد و عدم تمکین به حکومت اسلامی، همچون تیری در چشمان این کریه ترین جانیان بوده وهست.
دوم، میخواهند زهر چشمی از تمامی خلق ستمدیده ایران، جوانان و مبارزینش بگیرند که اکنون جنبش توده ای را علیه چپاول گران پیش میبرند.
و سوم میخواهند خلقهای ایران را از یکدیگر جدا کنند تا سرکوبشان ساده تر باشد. آنها بین خلق فارس و خلقهای کرد و عرب و بلوچ و آذری جدایی می افکند تا راحتر و بی دردستر جنبش آنها را سرکوب کرده، وادار به تمکینشان کنند.
 اعدام جوانان مبارز کرد، زور آزمایی دیگری از جانب حکومت اسلامی با جنبش مردم این سرزمین، کارگران، کشاورزان و تمامی طبقات خلقی است. آنچه آنان دنیال میکنند به سکوت کشاندن این جنبش است. تا اندکی رکود و یا افت در حرکت و خیزش مردم بوجود میاید، حکومت آغاز به پیش روی میکند و اعدام ها، کشتارها و غیره شروع میشود.
مردم مبارز ایران، تمامی کارگران و زحمتکشان شهر و روستا، تمامی طبقات مردمی، تمامی  دانشجویان و روشنفکران اجازه نمیدهند که بین خلقهای ایران جدایی افتد. آنان هر کدام از این جوانان مبارز را خواه کرد،عرب، بلوچ، آذری و خواه  سنی یا بهایی را متعلق به تمامی مردم  ایران  دانسته و برای خونخواهی آنها با تمامی وجود علیه این حکومت که در راس آن دزدان و غارتگران نشسته اند به مبارزه خود ادامه میدهند.  
گروهی از مائوئیستهای ایران
18شهریور 97       





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر