۱۴۰۴ فروردین ۲۵, دوشنبه

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران - در محکومیت وقایع تلخ و تکان‌دهنده در شهرری و سنندج


موضع شورای هماهنگی در محکومیت وقایع تلخ و تکان‌دهنده در شهرری و سنندج

محمد حبیبی؛ سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران


با نهایت تأسف و نگرانی، شورای هماهنگی وقایع تلخ و تکان‌دهنده‌ی اخیر در شهرری و سنندج را که به ترتیب شامل تعرض جنسی به تعدادی دانش‌آموز و اعمال خشونت بدنی علیه دانش‌آموزی دیگر بوده است، محکوم می‌کند. این حوادث نه مواردی استثنایی، بلکه زنگ خطری جدی در خصوص وضعیت بحرانی ساختار آموزش عمومی در کشور هستند.
آنچه امروز شاهد آن هستیم، حاصل سال‌ها اولویت‌بخشی به گزینش‌های ایدئولوژیک به جای ارزیابی علمی، تخصصی و به‌ویژه روان‌شناختی معلمان در فرآیند جذب و استخدام است. فقدان سازوکارهای موثر برای سنجش سلامت روانی و صلاحیت حرفه‌ای معلمان، و نیز ضعف نظارت پس از استخدام، نظام آموزشی را در برابر بروز چنین فجایعی به‌شدت آسیب‌پذیر ساخته است.
ما در شورای هماهنگی بارها نسبت به دفاع از حقوق دانش آموزان در حریم مدارس و تغییر در ساختار کنونی استخدامی در این وزارتخانه هشدار داده ایم. اما فرادستان آموزش عمومی در دولت های مختلف با بی توجهی به آینده کودکان این سرزمین، همواره سعی در مخفی‌سازی حوادث به جای پاسخگویی داشته‌اند .لذا ضمن ابراز همدردی با خانواده‌های دانش‌آموزان آسیب‌دیده، خواستار پیگیری فوری، شفاف و بی‌طرفانه این موارد، و همچنین آغاز اصلاحات جدی در نظام منابع انسانی آموزش و پرورش هستیم. سکوت و انفعال، خیانتی است به آینده‌ی فرزندان این سرزمین.


ضرب‌ وشتم و شکنجه دانش‌آموزان به وسیله ی یک معلم در سنندج

معلم یک دبستان در روستای کرجو سنندج به علت گم شدن شارژ موبایلش، دانش‌آموزان کلاس را در کلاس حبس و مورد ضرب‌وشتم قرار داد که بر اثر این ضرب‌وشتم، یکی از ‌دانش‌آموزان به شدت زخمی و در بیمارستان‌ بستری شد.
رییس آموزش و پرورش ناحیه دو سنندج گفته است که این معلم مشکلات روحی و روانی داشته است و در گذشته هم مواردی از چنین برخوردهایی با دانش آموزان داشته که دستور اخراجش را داده‌ایم.

پ ن: سالهاست که تشکل‌های صنفی معلمان و شورای هماهنگی در بیانیه‌های خود به دفاع از حقوق دانش‌آموزان و نفی هرگونه تنبیه جسمی و روانی تاکید داشته‌اند. متاسفانه از آنجا که ساختار مدرن و کارآمدی در نظام آموزش و پرورش ایران وجود ندارد. یکی از مهمترین موضوعات، یعنی سنجش روانی معلمان در هنگام استخدام انجام نمی‌شود و به جای آن برای نظام آموزشی، تطبیق فرد استخدام شده با آموزه‌های ایدئولوژیک و حکومتی در اولویت قرار دارد؛ بدین ترتیب فرزندان ما قربانی چنین سیاستی می‌شوند.


محبوبه فرح‌زادی

 در آستانه‌ی روز ملی معلم و روز جهانی کارگر

ما معلمان، بازنشستگان، پرستاران، کارگران؛ امروز معیشت‌مان، منزلت‌مان، سلامتی‌مان و زندگی‌مان با نوسانات بازار ارز و کاهش ارزش ریال به خطر افتاده است. ما همراه با بدنه‌ی زحمت‌کش جامعه، علیه فقر و تبعیض و برای معیشت، سلامتی و زندگی‌مان نیازمند اتحاد و یکپارچگی هستیم.
امروز، بیش از گذشته فاصله‌ی حقوق ما با سبد معیشتی به بالای ده‌ها میلیون تومان رسیده است؛ در حالی‌که آمارهای دولتی از خط فقر بالای ۵۰ میلیون تومان می‌گویند. حقوق ما چند ده برابر کمتر است و این در حالی‌ست که مسئولان با فراغ خاطر، کمافی‌سابق فقط دکلمه‌درمانی می‌کنند و سبک‌بال، مشغول زندگی خود و غافل از وضع و حال ما حقوق‌بگیران هستند.
بحران خاموشی‌های مکرر برق، نویدِ قطعی آب، سونامی گرانی و کمبود دارو، تورم و وضعیت آشفته‌ی زندگی، مستلزم یکی‌شدن و همراه‌بودن است. افزایش صف کودکان خیابان و کودکان کار، و ترک مدرسه‌ی دانش‌آموزان به‌خاطر فقر اقتصادی خانواده‌ها، جامعه‌ی ایرانی را به‌شدت متأثر کرده است.
امروز در آموزش‌وپرورش، آپارتاید جنسیتی در آموزش بیداد می‌کند و عقب‌ماندن کتاب‌های درسی و به‌روز نبودن آن‌ها باعث دلسردی میلیون‌ها دانش‌آموز شده است؛ موضوعی که با واکنش کارشناسان آموزشی روبه‌رو بوده و هشدار زنگ خطر این معضل عظیم اجتماعی را داده‌اند. «آینده‌ی فرزندان ما، آینده‌ی ایران است.» کالایی‌شدن آموزش یکی دیگر از معضلات خانواده‌های حقوق‌بگیر در جامعه است.
ما بازنشستگان خواهان حق‌مان هستیم؛ همانا یک زندگی به‌دور از دغدغه‌ی مالی، درمانی و… ما بازنشستگان در سال‌های پیش، مطالبات‌مان را در تجمعات همه‌ی شهرها فریاد زده‌ایم؛ بدون این‌که مسئولان ما را ببینند یا حتی روی‌شان آورند. و دقیقاً به همین خاطر، امروز لازم است صف‌مان را برای مطالبات صنفی‌مان یکی کنیم و متحدتر و منسجم‌تر در خیابان، زندگی ازدست‌رفته‌مان را فریاد زنیم.
به‌خاطر داشته باشیم که اخراج، تبعید و زندانی‌شدن همکاران و عزیزان‌مان نتوانسته صف ما را از هم بگسلد. ما امروز علیه اعدام، فریاد زندگی سر می‌دهیم و یک‌صدا علیه اعدام می‌گوییم:

بازنشسته، معلم، پرستار، کارگر

اتحا اتحاد علیه فقر فساد

معیشت منزلت سلامت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر