کشتن فرزندان دلیر خلق کرد خللی در اراده ی این خلق برای مبارزه با جمهوری اسلامی ایجاد نمی کند

 

کشتن فرزندان  دلیر خلق کرد خللی در اراده ی این خلق  

برای مبارزه با جمهوری اسلامی ایجاد نمی کند

 
اعدام یکی  دیگر از فرزندان دلاور خلق کرد
در روز یکشنبه بیست و هشتم آذرماه 1400 جمهوری نکبت و جنایت، حیدر قربانی یکی از  فرزندان رشید و محبوب خلق کرد را اعدام کرد.  این «هدیه ی» خامنه ای و پاسداران اش به خلق کرد در آستانه ی یلدا بود.
اعدام حیدر قربانی در حالی صورت گرفت که حتی دلایلی که برای چنین احکامی در قوانین حقوقی ستمگرانه ی جمهوری اسلامی وجود دارد، برای آن وجود نداشت. تنها دلایل دادگاه برای این حکم تنها به واسطه ی اعترافات اجباری و زیر شکنجه و تهدیدها بود.
کینه ی خامنه ای و پاسداران اش نسبت به خلق کرد بی پایان است
کینه ی خامنه ای و پاسداران اش نسبت به خلق کرد و کشتار همیشگی این خلق زیرستم بی پایان است. این کینه چندین وجه دارد:
یک - خلق کرد از همان آغاز سال انقلاب، هم در کنار دیگر توده های خلق علیه رژیم سلطنتی مبارزه کرد و نخستین شوراهای شهر را تشکیل داد و هم پس از پیروزی قیام بهمن مبارزه ی شجاعانه و پیگیرانه ای را برای حق تعیین سرنوشت خود آغاز کرد. به ویژه مبارزه برای این خواست بود که به لشکری کشی ولایت کریه و کثیف خمینی به کردستان و کشتار خلق کرد انجامید.
دو- مبارزه ی خلق کرد اساسا به دوش دهقانان و توده های تهیدست لایه های میانی استوار است و همین ها بوده اند که نخستین اتحادیه های دهقانی را در کردستان تشکیل داده و بار اصلی و عمده ی مبارزه را به دوش کشیده اند. خامنه ای و پاسداران اش دشمن طبقات زحمتکش کارگران و کشاورزان و توده های تهیدست هستند و این کینه را با کشتار بی دلیل فرزندان توده ها بروز می دهند.
سه - مبارزه ی خلق کرد موجب رشد سازمان های انقلابی و مبارز به ویژه چپ در کردستان شد و از این رو همواره الهام بخش مبارزات چپ در دیگر مناطق ایران گردید. از این نظر وضع اکنون مانند ده سال نخست پس از انقلاب نیست، اما دیر نیست که دوباره چپ نوین انقلابی از درون خلق کرد سربلند کند.
چهار- خلق کرد سنی مذهب است و همین نیز دلیل دیگری برای کینه ی خامنه ای و پاسداران اش است که فکر می کنند تنها مذهب همه ی ایران باید شیعه باشد. آنها با تمامی سنی مذهبان ایران در کردستان، بلوچستان و ترکمن صحرا و ... در ستیزاند و تا آنجا که توانسته اند این خلق ها را سرکوب و فرزندان آنها را به قتل رسانیده اند.
پنج - و بالاخره خلق کرد 40 سال است که با جمهوری اسلامی در ستیز است و هرگز در مقابل ستم و جور حکام سر خم نکرده است. این مبارزه هرگز خاموش نشده است و این نیز به کینه ی خامنه ای بسیار افزوده است.
به همین دلایل  حکام جمهوری اسلامی بسیاری از فرزندان خلق کرد را در زندان های خود به اسارت گرفته اند و جدا از حملات مداوم شان به پایگاه های نیروهای مخالفین خود در کردستان هر ازگاهی این مبارزان را اعدام می کنند تا هم جو رعب و وحشت را در کردستان زنده نگه دارند و هم دیگر خلق های ایران را بترسانند.   
تفاوت اساسی بین کردستان و دیگر مناطق ایران
40 سال است که کردستان یکی از مناطق اساسی مبارزه علیه جمهوری اسلامی بوده است. این مبارزه در تمامی اشکال مسالمت آمیز و قهر آمیز خود ادامه داشته و ادامه خواهد داشت. توده های زحمتکش خلق کرد به واسطه ی این مبارزه ی 40 ساله یکی از آگاه ترین و پیشروترین خلق های ایران هستند. وحشت جمهوری اسلامی از آگاهی و توان مبارزه ی این خلق بی پایان است. اگر چنانچه خلق های ایران درگیر نبرد بزرگ خود برای سرنگونی جمهوری اسلامی شوند، مبارزه در کردستان یکی از نقاط مهم و کلیدی خواهد بود و چه بسا مبارزات مسلحانه توده ای در آنجا به سرعت رشد کند و تمامی استان را در برگیرد.
اتحاد خلق کرد مثال زدنی است
 خلق کرد طی چهل سال اخیر یکی از متحدترین خلق های ایران بوده است و از این نظر مثال زدنی است. چهل سال مبارزه با جمهوری اسلامی وی را بسیار پرورده و آبدیده کرده است. اکنون که حیدر قربانی به وسیله حکام به قتل می رسد، خلق کرد با گردهمایی های خود نشان می دهد که نه تنها از مرگ مبارزان خود هراسی ندارد بلکه در قدردانی و احترام به آنها تجمع می کند و متحدانه در مقابل جمهوری اسلامی می ایستد و نشان می دهد که برای احکام مزورانه ی دادگاه های جمهوری اسلامی پشیزی ارزش قائل نیست. جدا از گردهمایی های مردم شهرهای گوناگون، کسبه ی سنندج به احترام فرزند رشید خود و اعتراض به اعدام وی دست به اعتصاب زدند و دکان های خود بستند.
جمهوری اسلامی و تلخ کردن مبارزات فرهنگیان و ملت ایران
اعدام حیدر قربانی در حالی صورت گرفت که خامنه ای و پاسداران اش به دلیل خواست فرهنگیان مجبور بودند رسول بداقی یکی از معلمان و سازماندهنده گان مبارزات فرهنگیان را آزاد کنند. آنها پیش از این که رسول بداقی را آزاد کنند، در کردستان یکی از مبارزان را اعدام کردند. آنها با این کار خود می خواستند نه تنها خلق کرد را از مبارزی محبوب محروم کردند، بلکه پبشاپیش پیروزی مبارزات فرهنگیان را تلخ گردانند.
این شیوه ی همیشگی خامنه ای و دم و دستگاه اش است. آنها اگر در نقطه ای مجبور به عقب نشینی شدند، در نقطه ی دیگری تلاش می کنند ضربه ای شدید بزنند تا آن عقب نشینی را جبران کنند و ابتکار عمل در مبارزه با خلق را در در دست خود داشته باشند. اما این نوع اعدام ها و قتل ها و جنایت ها نه تنها در مبارزه ی خلق کرد تاثیری ندارد بلکه اراده ی آن را برای تداوم مبارزه تا پیروزی محکم تر می کند. جمهوری اسلامی چهل سال است که کشتار می کند اما نتیجه اش هرگز تمکین خلق نبوده است بلکه برعکس سر فراز کردن هر چه بیشتر خلق و استحکام مبارزه ی وی بوده است.   
از سوی دیگر این گونه کشتارها بر خلاف خواست سران جنایتکار جمهوری اسلامی روی مبارزات دیگر مناطق و از جمله مبارزات معلمان و فرهنگیان نیز تاثیری منفی ندارد و آنها را به انفعال نخواهد کشاند بلکه برعکس نیروی بیشتری به آنها خواهد بخشید. این مبارزات کماکان ادامه دارد و بدون تردید به روی مبارزات دیگر طبقات در ایران تاثیرات جدی خواهد گذاشت.

درود بر خلق کرد و مبارزان راه اش

مبارزه برای حق تعیین سرنوشت خلق های زیر ستم ایران، بخشی از مبارزه دموکراتیک خلق ایران است

مرگ بر جمهوری اسلامی

 برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق ایران

گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

دوم دی ماه 1400