دومین سالگرد خیزش ژینا

 

برگزاری دومین سالگرد خیزش ژینا

 

دومین سالگرد خیزش ژینا امسال عمدتا در کردستان برگزار شد. در کردستان یک اعتصاب عمومی صورت گرفت و کسبه و بازاریان فروشگاه های خود را بستند و یاد خیزش بزرگی را که توده های کردستان و زنان شجاع و  سرفراز شهر سقز نخستین بانیان آن بودند گرامی داشتند. و این علیرغم آن بود که سپاه پاسداران و سازمان های اطلاعاتی مرتجعین از روی آن ترس و وحشتی که تمامی جان شان را فرا گرفته است به خانواده ی ژینا اجازه ی برگزاری مراسم را ندادند و آنها را در خانه ی خود زندانی کردند و نیز تمامی راه های ورود به گورستان آیچی را بستند.

شکی نیست که توده های کردستان از سیاسی ترین و پیشروترین توده های سراسر ایران هستند و جنبش در سراسر ایران مدیون مبارزات جانفشانانه ی آن هاست.

سالگرد خیزش در مناطق دیگر آن درخششی را که در کردستان داشت، نداشت و این به دلایل گوناگون بود که از آن میان چند دلیل مهم تر است.

نخست طبق معمول سرکوب ارتجاع و برقراری حکومت شبه نظامی در تمامی شهرهای مهم ایران و مانع شدن از هر گونه گردهمای و راهپیمایی.

دوم اینکه ارتجاع حاکم تا توانست با تهدید و بازداشت و به زندان افکندن بسته گان و غیره به روی خانواده های جانباخته گان فشار وارد آورد و اجازه نداد برای سال عزیزان خود مراسم برگزار کنند.

و سپس تا حدی پیشرفت خیزش«زن، زندگی، آزادی» و جریان یافتن و تحقق نسبی و البته محدود یکی از خواست های زنان یعنی آزادی پوشش در شهر تهران و مراکز شهرهای بزرگ و همچنین ادامه ی این مبارزات به گونه ای همه جایی و روزمره. این ها ممکن است تا حدودی از خواست و نیاز و میل و شوق برای برگزاری گردهمایی و راهپیمایی در یک روز معین کاسته باشد.

و چهارم، روی کار آمدن پزشکیان و اصلاح طلبان که موجب آن شده است بخش هایی از توده ها که به وی رای دادند بیشتر در حالت انتظار باقی بمانند و در حال حاضر تحرکی آنچنانی نداشته باشند.

خیزش ژینا یکی از فرازهای مهم انقلاب دموکراتیک ایران بوده و هست. فرازی که بخشی از مهم ترین تضادهای جامعه ایران و به ویژه مساله ستم بر زنان و خواست زنان برای برابری و آزادی را رو آورد.

تضاد دیگری که این جنبش بیش از دیگر تضادها برجسته کرد تضاد جوانان با حکومت و خواست آنها  برای آزادی بود. به این ترتیب جنبش زنان و جنبش جوانان برجسته ترین برآمد را در میان تضادهای جامعه ایران در خیزش «زن، زندگی، آزادی» داشتند و این برآمد را در متن این جنبش و در فرایند کلی انقلاب دموکراتیک ایران ادامه خواهند داد.

به دلیل تداوم تمامی مسائل و مشکلات اقتصادی و سیاسی و فرهنگی توده ها، شرایط کنونی کشور به طرف شدت یافتن تضادها حرکت می کند. این جهت بر خلاف روی کارآمدن پزشکیان و دارودسته اصلاح طلبان حکومتی است. وجود این ها در قدرت تنها به گونه ای موقتی و برای زمانی کوتاه می تواند از شدت این تضادها بکاهد.

برعکس زمانی که توده هایی که به پزشکیان رای دادند از وی ناامید گردند که در صورت ناتوانی از انجام وعده ها ناامید خواهند شد - و این یک نیز با توجه به اینکه برنامه ها و سیاست های باند خامنه ای و دفتر رهبری و جناح های حاکم اصول گرا تغییر اساسی نکرده امری قطعی خواهد بود - و در کنار دیگر توده های اکنون عاصی و خشمگین قرار بگیرند همه ی تضادها بیشتر بالا خواهند آمد و شدت آنها بیشتر خواهد شد.

جامعه ی ایران آبستن جنبش ها و خیزش های بزرگتری است و علائم این جنبش ها و خیزش ها با اعتصاب سراسری پرستاران و اعتصابات تازه ی کارگری بیش از پیش در چشم انداز نمایان گردیده است.

درود بر توده های دلاور کردستان

زنده باد جنبش و انقلاب

مرگ بر حکومت ولایت فقیه

برقرار باد جمهوری دموکراتیک خلق به رهبری طبقه ی کارگر

گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

28 شهریور 1403