با درود به احزاب برگزار کننده کنفرانس بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند

با درود به احزاب برگزار کننده کنفرانس بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند

وضعیت بین المللی کنونی برای طبقه کارگر، زحمتکشان و خلقهای جهان بی اندازه دشوار و سخت است. در حالیکه سوسیالیسم یگانه گزینه ای است که میتواند به وضع اسفبار کنونی، فقرو بی سرو سامانی، بی حقوقی سیاسی و اجتماعی، تهاجمات امپریالیستها، جنگ و خونریزی  پایان دهد، صلح به ارمغان آورد و  پیشرفت های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بوجود آورد، اما نه هیچ پایگاه سوسیالیستی در جهان وجود دارد، و نه جنبش کمونیستی در کلیه کشورهای جهان شرایط عمومی مناسبی دارد.

 ویژگی لحظه کنونی، تاخت و تاز امپریالیستها توام با عقب نشینی های محدود و به سازش کشاندن جنبشها است؛ خواه از نظر مجموع اوضاع جهانی بنگریم و خواه از نظر شرایط داخلی کشورها . در صحنه جهانی، تهاجم نوین امپریالیستی برای به مدت بیش از ده سال است که آغاز شده و ادامه دارد. مرکز ثقل این تهاجم منطقه خاورمیانه است که در حال حاضر یکی از کلیدی ترین مناطق جهان برای امپریالیستهاست.  این تهاجم مراحلی همچون حمله به افغانستان، عراق،  لیبی و اینک سوریه را داشته است، و غیر از اینها زمزمه جنگ با ایران برای تسلیم یا برکناری ارتجاع جمهوری اسلامی و برقراری حکومتی منطبق با میل خودشان و یا سازگارتر با آنها را دنبال میکند.

 از دیگر سو، در شمال افریقا و خاورمیانه که جنبشهای انقلابی  و مترقی کارگران و زحمتکشان و نیروهای ملی و مترقی  موج وار به پیش میتاختند و سر راه خود نیروهای ارتجاعی را می روفتند، از دو تاکتیک به سازش کشیدن جنبشها و یا تهاجم همه جانبه  استفاده کرد. هر جا رژیمهای دست نشانده خودش  در راس قدرت بودند، مثلا مصر، تونس، بحرین و... تلاش کرد که این جنبشها را تا آنجا که میتواند سرکوب کند و در صورتی که سرکوب نتوانست نتیجه لازم ببار بیاورد، آنها در راه های انتخابات  بپیچاند و چنانچه باز  نتوانست نیروهای وفادار به خود را، مقبول و منتخب مردم سازد، دست سازش کارترین و ارتجاعی ترین نیروهای را بفشرد و با آنها کنار بیآید. اما در جاهایی  همچون لیبی و سوریه که نیروهای کاملا مطیع خودش سر کار نبودند، تلاش کرد نقش ارتش باصطلاح آزادیبخش را بازی کند و بدترین نیروها را در اپوزیسیون موجود تقویت کرده، آنها را تابع  مقاصد خود سازد.

   در کشورهای امپریالیستی نیز، جنبش عظیم کارگران و زحمتکشان و به همراه آنان، دانشجویان و جوانان  که از شرایط رنجبار بحران اقتصادی  به تنگ آمده بودند، در شرایط فقدان نیروهای انقلابی و کمونیستی و علیرغم اوج هایی در مبارزات کارگران اسپانیا، انگلستان و برخی از کشورهای دیگر، عموما در حول و حوش خواستهای اقتصادی و معدودی خواستهای سیاسی متوقف گردیدند.

 با توجه به مجموع اوضاع بالا، یعنی وضع نیروهای امپریالیستی، وضع  مبارزات طبقه کارگر و خلقهای  تحت ستم و نیز شرایط نیروهای انقلابی کمونیست، باید گفت که طبقه کارگر و نیروهای کمونیست، خواه در هر کشور بخصوص و خواه از نظر بین المللی در شرایطی هستند که اوضاع نامساعد و دشواری ها، جهت عمده تضاد و اوضاع مساعد و کامیابی ها، جهت غیر عمده و ضعیف تضاد را تشکیل میدهد. تغییر این اوضاع به ضد خود یعنی اوضاع مساعد و تبدیل شکستها و عقب نشینی ها  به پیروزی و پیش روی، تنها میتواند به یاری تلاش و فعالیت خستگی ناپذیر نیروهای مترقی و انقلابی و در راسشان کمونیستها رخ دهد.

کشورهند در شرایط فوق العاده مهمی از نظر منطقه ای و  بین المللی قرار دارد. طبقه کارگر، دهقانان، زحمتکشان  و تمامی مردم مبارزهند بیش دو قرن است که یا مستقیما و یا غیر مستقیم یوغ استعمار و امپریالیسم و ارتجاع را مستقیما به گردن داشته اند. استثمار و ستمی که خلق هند طی بیش از دو قرن است بدوش میکشد و مبارزات گوناگونی که انجام داده ، او و پیشروانش را به درجات صاحب تجربه شناخت استعمار، امپریالیسم و ارتجاع داخلی کرده است. مبارزات طبقه کارگر، دهقانان و زحمتکشان هند و در پیشاپیش آنها، احزاب کمونیست هند( م- ل ناگزلباری) و حزب کمونیست هند(مائوئیست)  در راستای همین مبارزات  دو قرن اخیر این کشور قرار دارد و جزیی از نبرد عمومی طبقه کارگر جهانی برای برقراری سوسیالیسم و کمونیسم بحساب میاید.  طبقه کارگر هند و احزاب مبارزش که اینک در حال پیش برد جنگ خلق هستند، براستی میتوانند برای همه کمونیستها و انقلابیون در همه کشورهای جهان دنیایی از امید بیافرینند و مشوق همه ی نیروها در همه کشورها و تلاش مضاعفشان برای تبدیل شرایط ناساعد به شرایط مساعد گردند. ما مائوئیستهای ایران وظیفه خود میدانیم که از این مبارزات حمایت و پشتیبانی کرده و در عین حال با مبارزات خود با امپریالیسم و ارتجاع به آن یاری رسانیم.

پیوسته باد مبارزات طبقه کارگر و خلقهای جهان

پردوام و پیروزمند باد جنگ خلق در هند

جمعی از مائوئیستهای ایران

22 نوامبر 2012

*********************************

در کارزار و کنفرانس بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند فـعـالانـه سـهـم بـگـیـریـد!

به تاریخ 24 نوامبر سال جاری ( 2012 ) یک کنفرانس بین المللی به مثابه بخشی از یک کارزار یک هفته یی حمایت از جنگ خلق در هند در شهر هامبورگ آلمان برگذار می گردد. در حال حاضر، جنگ خلق در هند، تحت رهبری حزب کمونیست (مائوئیست) هند، پیشرفته ترین جنبش انقلابی در جهان است و بطور روزافزونی در حال مبدل شدن به یک نور امید برای همه نیروهای انقلابی در جهان می باشد.
دولت هند معمولا توسط طرفداران ارتجاعی بورژوایی خود به مثابه "بزرگترین دموکراسی" در جهان تجلیل می گردد و به عنوان یک نمونه و سرمشق برای سائر کشور های تحت سلطه ارائه می شود. اما این بزرگترین بورژوا دموکراسی برای توده های صدها میلیونی هند یک جهنم حقیقی در روی زمین است. مهد این بزرگترین بورژوا دموکراسی مورد تجلیل با رشد سرمایه دارانه داستانی اش، گرسنه ترین کشور در جهان است که در آن سالانه بیشتر از دو میلیون طفل از گرسنگی و سوء تغذیه هلاک می شوند و هزاران دهقان گرسنه و ناامید دست به خودکشی می زنند.
توده های مردم در این کشور از ستم چند لایه طبقاتی، مردسالارانه، ملی و کاستی رنج می برند. در این کشور حتی مناسبات برده دارانه قابل مشاهده است. زنان در هند از ستم اجتماعی ددمنشانه مردسالارانه رنج می برند و قتل کودکان دختر، بردگی جنسی و موجودیت و وضعیت 40 میلیون زن بیوه ممنوع الازواج در آن صرفا چند نمود نمونه وار از این ستم است. شکی نیست که این جهنم خاکی برای توده های صدها میلیونی، این " دوزخیان روی زمین"، بهشت واقعی برای اقلیت کوچک ابرثروتمندان است.
باید توجه داشت که دولت ارتجاعی، هند علاوه بر اداره یک "نظام اقتصادی سیرومی"- بنا به گفته ارونداتی رای - که توده های هندی را مورد ستم قرار داده و خون آنها را می مکد، یک بازیکن مهم منطقه یی و جهانی در حفاظت و حمایت از نظام سرمایه داری امپریالیستی نیز می باشد. امپریالیست های امریکایی پالیسی های خود را به آن صادر می نماید. هند ارتجاعی نقش دشمن خط مقدم جبهه علیه انقلاب کشور های همسایه مثل نیپال را بازی می نماید. دولت هند یکی از حامیان اشغالگران غربی تحت رهبری امپریالیست های امریکایی در افغانستان است. هم اکنون دولت ارتجاعی هند با امضای توافقنامه استراتژیک با رژیم پوشالی کرزی، به حامی اصلی منطقه یی این رژیم مبدل گردیده است. بنابرین دولت ارتجاعی هند، با توجه به نقش ویژه منطقه یی و بین المللی اش، یکی از دشمنان مردمان منطقه نیز می باشد.
جنگ خلق تحت رهبری مائوئیستی بطرف ویران کردن دیوارهای جامعه کهن و رهبری جامعه به سوی انقلاب دموکراتیک نوین و سوسیالیزم پیشرفت می نماید و یک جامعه بهتر و انسانی تر را پایه ریزی می کند. بنا به گفته منموهن سینگ، سکاندار دولت ارتجاعی هند، جنگ خلق تحت رهبری مائوئیستی به "دشمن اصلی داخلی" دولت هند مبدل گردیده و ماشین استثمار، ستم و خشونت ارتجاعی را شدیدا تحت فشار قرار داده است.
باید تاکید نمود که مبارزه توده های تحت استثمار و ستم در هند بخشی از مبارزه بین المللی کارگران و توده های ستمدیده جهان علیه نیمه فیودالیزم، سرمایه داری و امپریالیزم است. این مبارزه بخشی از مبارزه برای دموکراسی نوین، سوسیالیزم و کمونیزم در جهان است و در حال حاضر تیز ترین و پیشرفته ترین لبه این مبارزه انقلابی محسوب می گردد.
از این قرار انقلابیون سراسر جهان باید در کنار توده های هند بایستند و همبستگی انترناسیونالیستی نیرومندی با مبارزه آنها داشته باشند.
اجازه دهید درین هنگام یکبار دیگر عزم مان را در پیشبرد مبارزه برای تشکیل یا سازماندهی مجدد تشکیلات بین المللی مارکسیستی – لنینیستی – مائوئیستی مان تصریح نماییم. ما در زمان موجودیت تشکیلات یین المللی مان، اینگونه کارزار های بین المللی را بصورت استوار و موثر رهبری می کردیم. کارزار بین المللی دفاع از جان ابیمیل گوسمن ( صدر گونزالو)، به مثابه یکی از برجسته ترین کارزار های بین المللی انقلابی، را همه بخاطر دارند. در حال حاضر می توانیم تاثیرات مخرب خط های انحرافی پدیدار شده از درون جنبش انقلابی انترناسیونالیستی که این جنبش را بحالت رخوت کنونی اش انداخته است، بخوبی مشاهده نماییم.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان از راه اندازی و برگذاری کارزار و کنفرانس حمایت از جنگ خلق در هند قویا پشتیبانی می نماید و واحد های هواداران خود در خارج از کشور، بخصوص اروپا، و همچنان سایر مائوئیست های افغانستانی فعال در اروپا را فرا میخواند که در این حرکت مبارزاتی مهم بین المللی فعالانه سهم گرفته و به آن کمک برسانند.

زنده و پیشرونده باد جنگ خلق در هند!
زنده باد انـتـرنـاسـیـونـالیـزم پـرولتـری!
حـزب کـمـونـیـسـت (مـائـوئـیـسـت) افـغـانـسـتـان
3/8/1391 ( 24/10/2012 )

                                          

جـنـگ خـلـق در هـنـد را پـشـتـیـبـانی نـمـایـیـد!

اربابان نظام امپریالیستی جهان تهاجم علیه خلق های جهان را پیش می برند. جنگ های امپریالیستی تجاوزگرانه مانند جنگ علیه عراق، افغانستان و لیبیا، آغاز قرن حاضر را علامت گذاری نموده است. آنها جنگ بعدی را علیه سوریه، ایران یا هر کشور دیگری تدارک می بینند، زیرا یک چیز مشخص است: آنها اراده ندارند جنگ ها را متوقف سازند. در عین زمان آنها نتایج بحران را بالای مردم، به ویژه ملل تحت ستم تحمیل می نمایند، اما همچنان در کشور های امپریالیستی خود شان، طبقه کارگر دایما لگد مال می گردد و حقوق اساسی اش به سرعت مورد سرقت قرار می گیرد. درین وضعیت، فاشیزم نه یک تهدید کمرنگ بلکه یک نیروی فعال است.
در عین حال، امپریالیست ها سیاره ما را منظما تخریب می نمایند. همه جوانب این تخریب بخوبی شناخته شده است. این نشان می دهد که امپریالیزم سرتاسر ارتجاعی است. این نشان می دهد که امپریالیزم با پیشرفت بشریت و در واقع بقای بخش همیشه بزرگتر نفوس جهان، سازگار نیست. پایان تاریخ، که امپریالیست ها از دهه نود به اینطرف به نحو گوشخراشی اعلام می نمایند، جهنمی برای پرولتاریا و مردمان جهان است. اما ستم بیشتر مقاومت بیشتر را به جولان می اندازد و بنابرین از پیرو تا فلیپین، از جزایر برتانوی تا چین، از کولمبیا تا کردستان، از نایجیریا تا یونان، در همه اطراف و اکناف جهان، کشورها استقلال، ملت ها آزادی و خلق ها انقلاب میخواهند.
این است اساس جریانی که امپریالیزم را بخاک خواهد سپرد. در بسیاری از حالات، مسئله این است که مبارزه علیه امپریالیزم صرفا محدود به مقاومتی برای بقا، بدون یک دور نما، گردیده است. ازینرو برای انتظام بخشیدن به این مقاومت به مثابه یک موج مبارزاتی ضد امپریالیستی و انقلابی، عامل سازمانیافته آگاه باید توانایی رهبری مبارزه نتیجه بخش برای برپایی قدرت مردمی را داشته باشد. از این جهت یک نظر اندازی به هند ارزشمند است.
هند، که طبقات حاکم آن، همانند کلبیون، به مثابه هند درخشان و نمونه فرضی ای که امپریالیزم موجب انکشافش گردیده است، ارائه می نمایند، بهشتی برای توانگران و جهنمی برای مردم است. در حالیکه ثروت 53 نفر از ثروتمند ترین افراد این کشور برابر است با 31% تولید ناخالص ملی، 77% نفوس با درآمد روزانه 20 روپیه ( تقریبا پنجاه سینت یورو) زندگی می کنند، روزانه 5000 طفل از گرسنگی و سوء تغذیه می میرند که مرگ تقریبا دومیلیون طفل در هر سال می گردد و فیصدی مردم گرسنه نسبت به حبشه بزرگتر است.
بحران روستایی که یکی از نتایج مستقیم پالیسی امپریالیستی است، موجب تهیدستی بیکران دهقانان و باعث موجی از خودکشی در میان آنان، با صد ها هزار دهقان ناامید مجبور به خودکشی، گردیده است. بزرگترین دموکراسی در جهان کشوری است که در آن بورژوازی بزرگ و ملاکان هرچه بخواهند انجام می دهند؛ کشوری است که در آن نظام کاستی هنوز کاملا دست نخورده باقی مانده است؛ کشوری است که در آن اقلیت های مختلف، ملیت های مختلف و مردم مجبور ساخته می شوند که در زندانی از ملل زندگی نمایند. آنها بخاطر انتظام بخشیدن به افزایش استثمار امپریالیستی، زون های اقتصادی مخصوص ایجاد کرده اند که در آنها شرکت های به اصطلاح فراملیتی بدون هیچ محدودیتی فعالیت می نمایند. ده ها میلیون از مردم وادار به پناهندگی داخلی می گردند، زیرا آنها از زمین هایی که نیاکان شان از هزاران سال به اینطرف داشته اند بیرون انداخته میشوند تا سرمایه بتواند مواد خام موجود در آنجا ها را غارت نماید. می توان مثال های زیاد دیگری را، که کتابی را پر خواهد کرد، ذکر نمود. موضوع روشن است: انقلاب ضد امپریالیستی و ضد فئودالی برای اکثریت عظیم مردم هند یک ضرورت است.
این انقلاب در حال پیشرفت است. جنگ خلق تحت رهبری حزب کمونیست (مائوئیست) هند توسعه می یابد و این جنگ توسط نمایندکان بسیار مهم طبقات حاکمه به مثابه بزرگترین خطر برای نظام شان توصیف می گردد. در دهات هزاران سازمان اصیل قدرت مردمی وجود دارد. در کمیته های مردمی انقلابی، آنهاییکه در طی قرن های متوالی هیچ چیزی نداشته اند، ساختمان دولت خود شان را آغاز کرده اند. آنها با نیروی خود شان جامعه ای را سازمان می دهند که در آن گرسنگی نیست، در آنجا آموزش و پرورش و صحت وجود دارد و زمین متعلق به کسی است که آن را کشت می کند. در آنجا ملاکان و چاکران امپریالیست ها وجود ندارند. در آنجا نیازمندی های مردم قانون است. در آنجا، آنها دموکراسی راستین، دموکراسی نوین مردمی را دایر کرده اند. در شهر ها سازمان های توده یی با جهش و خیزش به پیش می روند. در فبروری امسال طبقه کارگر هند، بزرگترین اعتصاب در تاریخ بشریت، شامل صد میلیون نفر، را پیش برد و طبقات حاکمه بخاطر نفوذ رشد یابنده مائوئیست ها وحشت زده هستند. جنگ خلق عمیق ترین بنیاد های جامعه را به لرزه انداخته است.
طبقات حاکمه و اربابان امپریالیست آنها با انبار های مملو از اسلحه خاموش ننشسته اند تا پیشرفت جنبش انقلابی را نظاره کنند. آنها همانگونه عمل می نمایند که همیشه و در همه جا عمل کرده اند: آنها میخواهند مبارزات مردم را در خون غرقه سازند. مگر طور دیگری می توانند عمل نمایند؟
متخصصین ضد شورش از ایالات متحده و موساد اسرائیل درانجا حضور دارند تا نیروهای سرکوبگر را در میدان جنگ یاری رسانند.
نیروهای دولت پارلمانی همه روزه علیه پارتیزان ها می جنگند. نیروهای به اصطلاح شبه نظامی، از لحاظ نظامی قویا سازماندهی و مسلح گردیده اند. اردو و قوای هوایی بطور روز افزونی در جنگ حصه می گیرند. دولت ارتجاعی کارزارهای ارتجاعی ای براه انداخته است که از میان آنها می توان از سازماندهی ملیشه های مسلح ضد مائوئیستی و "شکار سبز" یاد کرد. این دولت پالیسی ای را مورد اجرا قرار داده است که با کارزار نازی ها علیه مقاومت ضد فاشیستی در جنگ دوم جهانی قابل مقایسه است. آنها رهبران انقلابی را بطور سیستماتیک می کشند، شکنجه می نمایند و ناپدید می سازند.
اما مردم تسلیم نمی شوند. جنگ خلق بدون توقف و با مسیر روشن در جهت تصرف قدرت به پیش می رود. این ممکن است، زیرا که عامل آگاه و سازمانیافته، که فوقا در باره آن صحبت کردیم، موجود است و قادر است جنگ را استوارانه تا آخر رهبری نماید. مبارزه آنها عادلانه است و حمایت کامل و غیر متزلزل از آنها یک وظیفه انترناسیونالیستی است. جنگ خلق در هند باید با مبارزه مردمان سراسر جهان همسو و هم آهنگ گردد و بخشی از جریان عظیم انقلابی، که نهایتا امپریالیزم را شکست خواهد داد، باشد.
انکشاف یک جنبش ضد امپریالیستی استوار در کشوری با 1.2 میلیارد نفوس، توازن قدرت میان امپریالیزم و ملل تحت ستم را تغییر خواهد داد و بنابرین پیشرفت عظیمی برای نیروهای انقلابی در سراسر جهان خواهد بود. حمایت از این جنبش صرفا بدین معنا نیست که وظیه ای را انجام دهیم، بلکه بدین معنا است که برای پیشرفت جنبش مان در همه کشور ها خدمت نماییم.
به همین معنا است که ما یک کنفرانس بین المللی را در 24 نوامبر امسال سازماندهی کرده ایم. امیدواریم که این کنفرانس کمک بزرگی به جنبش بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند باشد. هیئت های نمایندگی از کشورهای مختلف درین کنفرانس شرکت خواهند کرد و از این طریق تجارب و افکار شان در مورد چگونگی ارتقای این کارزار را به سطح عالی تری خواهند رساند. ما کنفرانسی می خواهیم که ابتکار، انرژی و خواست های ضد امپریالیستی و انقلابی پرولتاریا، زنان، جوانان، آوارگان، هنرمندان و روشنفکران مترقی را بیان نماید. این کنفرانس نباید صرفا یک عمل شکلی، بلکه باید تجلی زنده ای از انترناسیونالیزم پرولتری باشد، تا بتواند برای پیشرفت کارزار حمایت از جنگ خلق در هند واقعا خدمت نماید. کنفرانس به روی تمامی نیروهایی که در پشیبرد این منظور سهم بگیرند، باز می باشد. بنابرین:

به پیش بسوی کنفرانس بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند!